Na de transferperiode: Terugblik op de transfer van Viri Rosetta

Virginio "Viri" Rosetta, op 25 februari 1902 in Vercelli geboren, debuteerde in het seizoen 1919-1920 in de spits van het eerste elftal en zou later uitgroeien tot één van de beste verdedigers die Italië ooit heeft gekend. In totaal zou hij 52 keer voor zijn land uitkomen en maakte hij deel uit van het team dat het Wereldkampioenschap van 1934 won. Bovendien was hij de eerste speler in het Italiaanse voetbal voor wie een grote transfersom werd betaald. John Foot beschrijft ‘De zaak Rosetta’ in zijn boek Calcio, a history of Italian football zelfs als het eerste echte voetbalschandaal in Italië. De overstap van Rosetta naar Juventus was dan ook spraakmakend in zijn tijd.

Virginio "Viri" Rosetta

Rosetta won met Pro Vercelli in 1921 en 1922 tweemaal de scudetto. Daarvoor had hij op de Olymische Spelen van 1920 op achttienjarige leeftijd al zijn debuut in het nationale elftal gemaakt. De voetballer Rosetta, die naast het voetbal werkte als accountant, werd vanwege zijn aandeel in de grote successen van de twintiger jaren geadoreerd in Vercelli. De geruchten over een op handen zijnde transfer namen echter even gloedvol toe en bleken al gauw niet uit de lucht gegrepen. Het duurde niet lang of zijn transfer naar Juventus kwam rond voor het destijds enorme bedrag van vijftigduizend lire. Het was een groot schandaal dat zulke bedragen voor een voetballer over tafel gingen. Rosetta kreeg bovendien in Turijn een dikbetaalde baan als accountant aangeboden. An offer you cannot refuse. De kostbare transfer zou Juventus geen windeieren leggen, want met Rosetta in de gelederen zou de "Oude Dame" maar liefst zes scudetti winnen. Tot op de dag van vandaag deelt Rosetta met acht gewonnen landstitels nog altijd het nationale record met Giovanni Ferrari en Giuseppe Furino. Toen Rosetta in 1929 met Juventus voor een wedstrijd terugkeerde naar zijn geboortestad waren de Pro Vercelli-fans nog altijd boos op hem vanwege zijn overstap naar de kapitaalkrachtige rivaal. De transfer had dan ook een grote impact gehad, want betekende feitelijk het begin van een nieuwe heerschappij in het Italiaanse voetbal waarvan Pro Vercelli voornaam slachtoffer zou worden. In de periode dat Rosetta furore maakte bij Juventus verdween Pro Vercelli langzaam uit de top van het Italiaanse voetbal en dat maakte de situatie voor de trotse Pro Vercelli-aanhang extra wrang. De frustratie werd verbaal gebotvierd op de vroegere held.

De twintiger jaren vormden het begin van de professionalisering van het Italiaanse voetbal en daarmee overheersing van de rijke clubs uit de regionale hoofdsteden. Pro Vercelli beschikte als provincieclub simpelweg niet over de middelen om de concurrentie aan te gaan met clubs uit grote steden zoals Turijn, Milaan, Rome en Genua. Niettemin maakte Luigi Bajardi op 6 oktober 1929 nog wel namens Pro Vercelli het eerste doelpunt in de dan net opgerichte Italiaanse Serie A (in de derde minuut van de wedstrijd tegen Genua). Achteraf bezien een van de laatste memorabele hoogtepunten van de club op het hoogste niveau. Na het vertrek van clubicoon Silvio Piola ging het in de jaren dertig hard bergafwaarts en hadden de ooit ongenaakbare Witte Leeuwen definitief het nakijken.