Om de pijn te verzachten begint dit verslag weer eens met een citaat van onze geliefde voorzitter Massimo Secondo, gelukkig een pragmatisch man die de kunst van het relativeren terdege verstaat: “Het goede nieuws is dat we zo goed als geplaatst zijn voor de play-offs. Dat doet mij goed ondanks de slechte afloop van de wedstrijd van vandaag mede ten gevolge van de absentie van een aantal spelers wegens de vorige week opgelopen schorsingen. We speelden een prachtige eerste helft, maar na de eerste tegengoal stortte de ploeg psychologisch in elkaar. Vandaag hebben we echter een belangrijke doelstelling gerealiseerd en vanaf nu moeten we het van wedstrijd tot wedstrijd bekijken om zicht te houden op promotie. We hebben een jonge ploeg en vandaag woog het ontbreken van Bonomi zwaar. Tegen de jongens heb ik gezegd dat dit ook voetbal is, en dat we de moed niet mogen laten zakken na deze nederlaag. Dank gaat uit naar het publiek dat ons zo goed heeft gesteund.”
 |
| (SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI) |
Zoals een goed trainer betaamd, sprak trainer Maurizio Braghin na afloop van de verliespartij (foto links) duidelijke taal: “Ondanks enkele schoten op doel hebben we met 0-3 verloren en dat is geheel aan onszelf te wijten. Wanneer de mogelijkheid ontstaat om tegen het einde van de competitie om de titel te strijden en je laat het op deze manier tegen deze tegenstander liggen, dan ben je als ploeg niet volwassen genoeg. Gelet op onze kwaliteiten hebben we het tegen deze ploeg vandaag gewoon slecht gedaan. Slechter dan vandaag kan eigenlijk niet, het was simpelweg rampzalig. De tegengoals hadden we aan onszelf te wijten. Het elftal leek wel een groep uitgebluste dames. Na zo’n goed seizoen is dit een harde klap in het gezicht. Het wordt op deze manier nog een hele klus om de tweede of derde plek zeker te stellen.”
Waar ging het mis? In ieder geval was van de bijnaam van de Pro Vercelli-verdediging de Bunker niets terug te zien geweest. Het centrale koppel Ranellucci/ Labriola ging bij de tegengoals niet vrijuit en linksback Squillace werd een wedstrijd lang geconfronteerd met zijn gebrek aan ervaring. Rechtsback Pigoni speelde aanvankelijk nog een zeer goede eerste helft, maar was onzichtbaar na de hervatting. Het Pro Vercelli-middenveld met Rosso, Calvi en Disabato kwam nog redelijk goed voor de dag; aan vechtlust ontbrak het niet, maar daar was het ook wel mee gezegd. De slechtste man in wit shirt was Malatesta, die zich geen raad wist met de kansen die hij kreeg. Di Piazza en Santoni speelden een aardige eerste helft en daar bleef het bij. Kortom, voor Pro Vercelli was de veelbelovende invalbeurt van de lang geblesseerde Esposito het enige lichtpuntje in de wedstrijd.
Laten we ten slotte maar blij zijn met onze voorzitter, die de weg gelukkig niet is kwijtgeraakt na het onverwachte en prille succes van de Witte Leeuwen. We mogen dan ook niet vergeten dat hij de club nog geen jaar geleden redde van de ondergang. Secondo houdt nuchter vast aan zijn doelstellingen en de moed erin na enige tegenslag. Dat is een hele kwaliteit in een voetbalwereld waar opportunisme vaak hoogtij viert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten