Revolutie voltooid, nu de voeten laten spreken!

Mogelijk nieuwe basisformatie van Pro

De revolutie in de Pro Vercelli-selectie is voltooid en hoe! Op de valreep wist Giancarlo Romairone, onze sportief directeur, want met die titel werd Onze Football Manager dezer dagen veelal aangeduid (ik zeg: die stijlvolle titel past hem goed, laten we hem voortaan zo aanduiden. Onze Eigen Tom Cruise, zo werd hij ook eens ergens op een website genoemd, maar dat terzijde), op de Italiaanse transfermarkt in een hotel in Milaan nog een flink aantal aanwinsten aan de ploeg van trainer Maurizio Braghin toe te voegen: met de komst van Alessandro Vinci, Michele Rigione, Gaël Genevier, Paolo Grossi, Umberto Eusepi, Daniele Ragatzu en Giuseppe Greco (in aanvulling op de eerdere versterkingen) is de ploeg op zo’n radicale manier gerenoveerd dat de komende periode geen excuses meer gelden: dit nieuwe Pro is op volle oorlogssterkte gebracht om lijfsbehoud af te dwingen.

Michele Rigione & Alessandro Vinci, nieuw defensief elan
Even leek het dat Angelo Bencivenga weer in beeld was voor de rechtsbackpositie; uit de gratie bij Camolese, maar op het netvlies van Braghin, maar Bencivenga stapte echter alsnog op huurbasis over naar Ternana dat hem al langer op de korrel had. Tevens werd het vertrek van Francesco Cosenza naar Grosseto (verhuurd) afgerond. Michele Rigione (21) is afkomstig van Grosseto en staat als een groot defensief talent te boek. De geboren Napolitaan doorliep vrijwel alle Italiaanse nationale jeugdelftallen, wordt gehuurd van Inter en is een product uit de jeugdopleiding van Chievo. Pro trok bovendien op de valreep Alessandro Vinci voor de defensie aan. De 25-jarige speler is afkomstig van Juve Stabia en kan buigen over vier seizoenen Serie B-ervaring in het shirt van Empoli. Met Rigione, Vinci, de eerder aangetrokken Abbate en Borghese, Ranellucci, Sini, Scaglia en Modolo zijn de posities achterin goed bezet.


(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Gaël Genevier, Franse regisseur
Gaël Genevier (30, foto links) is een ervaren Franse middenvelder die zijn loopbaan startte bij Olympique Lyon, maar zijn debuut maakte in de Serie A namens Perugia. Na vier Serie A-wedstrijden in dienst van die club volgde verhuur aan Catania. Namens de Sicilianen speelde hij acht wedstrijden in de Serie B. Vervolgens maakte hij een herstart in de Serie C in dienst van Acireale. Via vervolgens Sangiovannese belandde Genevier weer in de Serie B in het shirt van Pisa. Sinds 2009 stond de centrale middenvelder onder contract bij Siena dat hem verhuurde aan Torino, Livorno, Pisa en Juve Stabia.

“In Castallammare di Stabia ging alles prima; ik leverde mijn gebruikelijke bijdrage. Naast dichterbij huis zijn, koos ik voor Pro Vercelli vanwege de uitdaging. Het is niet makkelijk te overleven, maar we kijken niet achterom: we hebben niets te verliezen. Op het middenveld kan ik op alle posities spelen: Ik kan me goed aanpassen, en dan zullen we zien wat de coach vraagt. De regisseur? Die rol ligt me, bij Juve Stabia speelde ik overigens als buitenste middenvelder. In vergelijking met de Lega Pro duurt de Serie B heel lang: dat is voor ons een voordeel, want er zijn veel manieren om je te herpakken. Verlangen en vastberadenheid, gecombineerd met teamgeest maken veel uit. Trainer Braghin wil net als wij het hele moeilijke doel echt bereiken: hij zal die grinta aan alle spelers overdragen.”

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Paolo Grossi, een bewuste keuze
Met Paolo Grossi (27, foto links) trekt Pro een product uit de jeugdopleiding van AC Milan aan. Zijn naam vestigde hij in dienst van Varese: in drie seizoenen stoomde hij met die ploeg op van de Serie C2 naar de Serie B. Voorts speelde hij voor Albinoleffe en Siena. Vorig seizoen kwam de linkspoot voor die laatste ploeg elf wedstrijden uit in de Serie A en scoorde hij tegen Parma. Afgelopen zomer maakte hij de overstap naar Hellas Verona, voor welke ploeg hij dit seizoen zestien wedstrijden speelde in de top van de Serie B.

Grossi: “Ik ben een offensieve speler: ik kan op de flanken en als schaduwspits spelen, mijn vorige trainers hebben me op verschillende plekken gebruikt. In Verona lag de situatie anders: de manier waarop ik moest spelen en niet speelde, nieuwe spelers werden aangetrokken en ik realiseerde mij dat er weinig plek voor mij overbleef. Vervolgens kreeg ik deze mogelijkheid: de directeur was volhardend en toen maakte ik deze keuze. Lijfsbehoud? Het zal niet makkelijk worden, maar alle randvoorwaarden zijn aanwezig. Ik heb al eerder bij AlbinoLeffe in dit schuitje gezeten en uiteindelijk wisten we ons toen te redden. Livorno doet het beter dan verwacht. Voorin zijn ze erg goed, maar op het veld is het altijd elf tegen elf. In mijn geval is sprake van een bewuste keuze: de gesprekken met de directeur en de aanwinsten trokken me over de streep. Ik ben blij hier te zijn en hoop een bijdrage te kunnen leveren om de doelstelling te realiseren.”

Ciao Capitani! Voor altijd in het hart van Pro
Vinicio Espinal, de eerste buitenlandse aanvoerder in de geschiedenis van Pro en sleutelspeler in de selectie die promotie naar de Serie B afdwong, mocht het Silvio Piola Stadion na de komst van het tweetal nieuwelingen op het middenveld verlaten. Hij verruilde het magische witte shirt definitief voor dat van Benevento, met welke club hij opnieuw promotie naar de Serie B zal proberen af te dwingen. “Dankjewel Pro, de stad heeft mij veel gegeven”, waren de afscheidswoorden van de neo-international uit de Dominicaanse Republiek. De voormalig aanvoerder Mauro Calvi, alias De Generaal, kondigde afgelopen weekend al zijn afscheid aan en stapte over naar Tritium. Beide spelers zitten voor altijd in het hart van Pro.

Eusepi, Ragatzu & Greco, een drietal spitsen in plaats van Il Tir
“Het wordt moeilijk, maar het is mogelijk”, zei één van de meer kritische fans uit Vercelli met wie ik contact onderhoud over de kansen op handhaving na de wedstrijd tegen Reggina. Daar verbond hij wel de voorwaarde aan dat er nog een scorende spits aan de selectie toegevoegd moest worden. Deze week breidde Pro terstond de selectie uit met drie aanvallers: Umberto Eusepi, Daniele Ragatzu en Giuseppe Greco. Het langverwachte vertrek van Tiribocchi naar Vicenza kwam eveneens rond. Il Tir vertrekt definitief. Wie zal de man die in het echt net zo langzaam bleek als in het computerspel FIFA 2013 missen?


(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

De al langer begeerde Umberto Eusepi (afkomstig van Varese, foto links) stond vorig jaar nog tegenover De Witte Leeuwen in de finale van de play-offs. “De wedstrijd van 10 juni in Modena? Ik heb de jongens al verteld dat zij de promotie dik verdienden. Ik heb handen geschud en complimenten gegeven. De eerste seizoenshelft zijn er maar een paar punten verzameld: er heeft een revolutie in de kleedkamer plaatsgevonden, we moeten punten pakken en van wedstrijd naar wedstrijd leven. Het zal niet makkelijk worden in deze competitie te blijven, maar we beschikken over wat we er voor nodig hebben. Ik weet dat het tegen Livorno erg moeilijk wordt: we zullen proberen een geweldige wedstrijd te spelen omdat we de punten nodig hebben. Zij staan tweede, het is een excellent team. We zullen samen en individueel meer dan 100% moeten geven. In Varese speelde ik in een rol die mij niet lag, ik ben een diepe spits. Begin januari had ik hier al moeten zijn, als het aan mij had gelegen was ik afgelopen zomer al gekomen… Ik heb zes maanden vertraging opgelopen. We mikken in de resterende wedstrijden op een inhaalrace. Mijn eerste indruk? Geweldige groep, goede jongens die allemaal willen laten zien dat de eerste competitiehelft toeval was. De trainer en wij allemaal brengen passie met ons mee, ik ben ervan overtuigd dat we het goed kunnen doen. Er zijn zoveel versterkingen aangetrokken, het zal een paar trainingen duren voor we de juiste combinatie hebben gevonden. Trainer Braghin haalt het beste uit een speler: je zal zien waar dat toe leidt. Ik ben heel blij met de eerste dagen.”


(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Met Daniele Ragatzu (foto links) trok Pro bovendien een redelijk grote naam aan voor de aanval. Ondanks zijn jonge leeftijd (21), heeft Ragatzu al wat ervaring in de Serie A opgedaan. In de periode 2009-2011 kwam hij 32 wedstrijden (4 goals) in de Serie A uit namens Cagliari, de club waar hij ook zijn jeugdopleiding volbracht. Op zeventienjarige leeftijd maakte hij zijn debuut op het hoogste niveau. Zijn naam als groot juweel, zo niet het grootste talent van Cagliari ooit, was vervolgens snel gevestigd en dat wekte belangstelling van diverse clubs zoals bijvoorbeeld West Ham United. Van een dergelijke stap hogerop kwam het echter niet, want echt aanhaken bij Cagliari lukte niet. In plaats daarvan werd Ragatzu in 2011 verhuurd aan de toenmalige Serie B-club Gubbio waar hij 28 wedstrijden (1 goal) speelde, de meeste als invaller. In 2012 tekende hij een contract bij Verona dat hem dus nu verhuurt aan De Withemden. Op een fansite van Verona werd Ragatzu na zijn binnenkomst vorig jaar omschreven als een “hele jonge speler van wie het potentieel nog lang niet is benut.” Hij werd neergezet als een jonge speler met weinig ervaring die nog steeds op zoek is naar zijn ideale positie. Vast staat dat Ragatzu een heel technische en snelle speler is met een goed afstandsschot in de benen. Die kwaliteiten stellen hem in staat om verschil te maken. Ragatzu is een Sardiniër in hart en nieren en wat hem betreft staat vast dat hij ooit zal terugkeren op het eiland, in het stadion en shirt van zijn geliefde Cagliari, met nummer 30 op de rug.

“Ik kan als aanvallende middenvelder spelen of linksbuiten in een driemans-aanval. Ik moet veel te bewijzen om mijn critici van mening te doen veranderen. Net als Grossi kom ik van Verona en hem ken ik al. In Verona trainde ik consistent: ik sta tot de beschikking van Braghin en hoop het snel goed te doen. De coach heeft vorig jaar al fantastisch gepresteerd en we hopen dat nog eens te doen.”

Ten slotte werd dus Giuseppe Greco (29) aan de selectie toegevoegd. Hij was de grote verrassing uit de hoge hoed van Romairone, daar waar het laatste etmaal vooral de namen van Bruno en Bogdani circuleerden. Greco verdient met recht een bijnaam in de trant van De Huurling; in zijn dertienjarige loopbaan diende hij dertien verschillende clubs. Pro Vercelli is nummer veertien in het rijtje nadat hij de afgelopen twee jaar speelde voor Modena (55 wedstrijden, 16 goals).

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Nu de voeten laten spreken
Het zullen een paar hectische weken zijn geweest voor Onze Football Manager Romairone in het ATA Hotel Executive in Milaan, waar alle managers van de Italiaanse profclubs in de transferperiode gedurende enkele weken samenkomen om spelers te verhandelen. Het moet daar één groot Football Manager-spel zijn geweest en Romairone heeft op papier in dat spel heel goede zaken gedaan. Elf spelers werden aangetrokken en veertien spelers vertrokken uit Vercelli. Vanachter mijn computer vertel ik mijn vrouw over dat wonderlijke speeltoneel en de revolutie die zich deze winter in de Pro Vercelli-selectie heeft voltrokken.
“Nu maar hopen dat ze snel goed samen gaan spelen en het op het veld laten zien”, zegt ze. Met Braghin en zijn mannen zal dat toch lukken? Eerst Livorno-uit. Forza Pro!