Ondanks de degradatie dromen we door

“I fell in love with Pro Vercelli when they were a Lega Pro side. Looks like I can start to love them again at that level. Cazzo.” Dat waren de woorden van de Britse Pro Vercelli-fan Chris King, kort nadat de degradatie van ons geliefde Pro een feit was na het 3-1 verlies tegen Hellas Verona afgelopen vrijdagavond (topscorer Pietro Iemmello (foto onder) tekende voor de tegentreffer). Herkenbare woorden. Ik herinner mij hoe ik zo’n tien jaar geleden op slag verliefd werd op de in het struikgewas verscholen Witte Leeuwen. In de toenmalige Serie C2a kon ik verbeelding en voetbaldromen de vrije loop laten bij de mythische Italiaanse traditieclub. Het verbeelden van de historie en de legende van De Withemden liep samen met dromen over de Serie B, of liever nog een achtste Scudetto, ondertussen genietend van de charme van de Lega Pro en de authentieke voetbalbeleving en het warme welkom in het monumentale Stadio Silvio Piola en het prachtige Vercelli. Voor mij was dat in de eerste plaats de schoonheid van La Pro; pure voetbalromantiek in de periferie van het moderne voetbal.

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Met de promotie naar de Serie B vorig seizoen waren dromen opeens uitgekomen. In het voorportaal van de Serie A wachtte Pro Vercelli een kennismaking met het hedendaagse moderne Italiaanse voetbal. In zijn onvolprezen boek ‘Calcio; a history of Italian football’ schetst John Foot hoe het Italiaanse topvoetbal wordt bepaald door paranoia en intriges in een land waar de scheidsrechter als corrupt wordt gezien tenzij het tegendeel is bewezen. Hij beschrijft het als een combinatie van big business en een fanatieke, haast religieuze beweging van het volk. Zonder morele codes. De winnaars hebben altijd gelijk, en de verliezers niet. Hoe zou het de mythische Witte Leeuwen vergaan in het moderne Italiaanse voetbal? Dat was de vraag bij aanvang van het seizoen. Het werd een zware domper. Ondanks de inspanningen van iedereen valt er op de degradatie echter weinig af te dingen. Pro beschikt over de meest gepasseerde defensie van de Serie B en de op een na minst productieve voorhoede. Er werd 24 keer verloren. Ja, het zat ook niet mee dit seizoen met de late oplevering van het gerenoveerde stadion (waardoor de eerste thuiswedstrijden ver weg in Piacenza gespeeld moesten worden), de tegenvallende topaankoop Tiribocchi, de trainersklucht (Braghin werd vervangen door Camolese, maar keerde in de winterstop weer terug), de revolutie in de selectie in de winterstop (veertien spelers vertrokken en elf nieuwe (basis)spelers kwamen voor hen terug) en de vele arbitrale dwalingen die in het nadeel van Pro uitvielen. Over de gemiste kansen op het veld nog maar te zwijgen… Laten we echter geen excuses zoeken. Na twee onwaarschijnlijke promoties op rij zou het opnieuw een wonder zijn geweest als Pro zich dit seizoen in de Serie B had weten te handhaven. Het is een unieke gebeurtenis op zich geweest om Pro na 64 jaar afwezigheid te mogen aanschouwen in de Serie B. En de wedstrijden dat het er wel uitkwam (zoals thuis tegen Spezia en Varese) waren intens genieten. The West Side hield de eer hoog op de tribunes en liet het nimmer afweten. Bovendien is iedereen binnen de club een ervaring rijker en heeft de club een prachtig stadion aan de promotie overgehouden. Daarmee lijkt de toekomst van La Pro voor langere tijd zeker gesteld en dat is al heel veel waard wanneer je terugblikt op het laatste decennium. Naar verluidt zijn de ambities na de degradatie ook niet van tafel. Lorenzo Casalino van tuttoprovercelli.com meldde dat de clubleiding vastberaden is en de organisatie op orde om volgend seizoen opnieuw een promotie na te kunnen streven. De blik is alweer op de toekomst gericht en dus mogen we blijven dromen.

Maar eerst wacht nog het toetje van dit seizoen: de derby tegen Novara. Volgende week zaterdag spelen De Blauwen tegen De Witten in het Silvio Piola Stadion te Vercelli. Voor Pro Vercelli is dat uiteindelijk de wedstrijd van het jaar. Met een zoete overwinning kunnen De Leeuwen de bittere nasmaak van de degradatie enigszins wegspoelen en kloekmoedig terugkeren naar de Lega Pro. Kortom, the dream continues… Forza Pro!