Als ik denk aan Reggiana, komende woensdag tegenstander van Pro Vercelli, dan denk ik aan Fernando de Napoli. De prachtige middenvelder annex vleugelspeler speelde van 1994 tot zijn pensioen in 1997 voor de club uit Reggio Emilia. Hij degradeerde met Teste quadre uit de Serie A, om er een seizoen later terug te keren en vervolgens afscheid te nemen met opnieuw degradatie. Het zou het blazoen van 54-malig international (1 goal) De Napoli niet schenden. Dat was al lang veilig gesteld met vier gewonnen scudetti, waarvan twee legendarische aan de zijde van Diego Maradona met Napoli en een gewonnen UEFA-Cup met die club. De Napoli was samen met Giuseppe Giannini, Gianluca Vialli en Roberto Mancini één van de Italiaanse spelers waar ik in het bijzonder op lette als het weer tijd was voor Studio Italia.
Het waren tropenjaren voor Reggiana toen De Napoli er speelde. Het enige tijdvak dat de club uitkwam op het hoogste niveau. Naast het kampioenschap van de Serie B in 1993 mochten de tifosi uit Reggio Emilia nog eens zes kampioenschappen in de Serie C(1) vieren in een geschiedenis die teruggaat tot 1919. Geen indrukwekkend palmares, maar zeker ook niet helemaal niks. De club heeft daarbij een trouwe aanhang. Op de Italiaanse Wikipedia-pagina van Reggiana is een uitgebreide uiteenzetting van de historie van de Reggiana-tifosi te lezen. Zelfs de laatste jaren op lagere niveaus kan de club tijdens uitwedstrijden nog op de ondersteuning van honderden fans rekenen. Kennelijk gaat de liefde voor Reggiana niet zomaar voorbij. De Napoli bleef er dan ook na zijn pensioen als speler tot 2005 in dienst als team manager.
Reggiana staat nu met drie punten (en twee goedgemaakte strafpunten) in de onderste regionen van de ranglijst. Evenwel is het gelet op de setting – lastige uitwedstrijd – en in aanloop naar de topwedstrijd tegen huidig koploper Taranto van aankomend weekend een belangrijke horde die eerst genomen moet worden door De Witte Leeuwen. Met Salvatore Lanna en Davide Matteini herbergt de Reggiana-selectie de nodige routine, aangevuld met het nodige talent; Juventus-talent Simone Esposito voorop. Het maakt de wedstrijd op voorhand interessant omdat Pro Vercelli ook het nodige talent in het veld zal brengen in de wetenschap dat de ziekenboeg nog altijd goedgevuld is met niet de minste spelers. Vandaar dat Braghin zich in aanloop naar de wedstrijd bedient van wat ouderwetse psychologie van de koude grond: “Ondanks zijn enorme kwaliteiten ben ik over Iemmello nog niet geheel tevreden.” Oftewel snel weer met beide beentjes op de grond na de galavoorstelling tegen Avellino, want Reggiana komt eraan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten