Leoni Alati vs. Leoni Bianchi 1-1

In een nagenoeg verlaten Stadio Pierluigi Penzo speelde Pro Vercelli dit weekend met 1-1 gelijk tegen Venezia. Op zich een acceptabele uitslag, maar er had meer ingezeten.

Venezia… De club klinkt groter dan die is. Dat komt in de eerste plaats natuurlijk vanwege de allure van de stad Venetië. Ik was er zelf dit voorjaar nog en ondervond ter plaatse de grootsheid van de klassieke stad. Het historische centrum, de kanalen en de grootse geschiedenis van de hoofdstad van de regio Veneto spreken voor zich. De massa’s toeristen die erop afkomen, bevestigen hoezeer de waterstad een trekpleister is. Ik vond het zelfs een beetje benauwend en zocht mijn toevlucht in de rustigere delen van de stad net buiten het toeristische centrum. Daar was het op zich goed toeven. Verder viel me op dat voetbal niet zozeer aanwezig was in de stad, in tegenstelling tot andere Italiaanse steden van formaat die ik bezocht.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

De voetbalclub Venezia behoort dan ook niet tot de grootste van het land. De club werd opgericht in 1907 en het palmares telt slechts één echte hoofdprijs: de bekerwinst in 1941. In dat team speelde dan weer wel een jonge Valentino Mazzola, die in 1942 met Venezia ook nog eens als derde in de competitie eindigde. De huidige bondscoach van Italië, Cesare Prandelli, was de laatste Venezia-coach die met de club naar de Serie A promoveerde (2001). Het doel om een groter stadion te realiseren bleek echter niet haalbaar, waarop de ontevreden voorzitter Maurizio Zamparini de club na de degradatie in 2002 verliet en zijn heil op Sicilië zocht. Zamparini werd voorzitter van Palermo en bracht die club naar de subtop van Italië terwijl Venezia berooid achtergelaten (Zamparini nam zelfs een groot deel van de Venezia-selectie mee naar Palermo) afdaalde naar de Serie C2. Nadat de club tijdelijk zijn wedstrijden wegens veiligheidsproblemen moest spelen in Portogruaro, keerde Venezia onlangs weer terug naar het vertrouwde Penzo Stadion. Hoewel klein (het stadion kan 7.500 toeschouwers herbergen), is het Penzo Stadion wel bijzonder te noemen. Het is namelijk het enige in Italië dat alleen per boot of trein bereikt kan worden. De Gevleugelde Leeuwen (Leoni Alati) is vanuit praktisch oogpunt bezien dan ook een toepasselijke bijnaam voor Venezia. De Venetianen kregen dit seizoen bovendien vleugels, want thuis in het knusse stadionnetje werd nog niet verloren.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

De hoogtepunten in de wedstrijd tussen De Gevleugelde Leeuwen en De Witte Leeuwen waren er pas in de tweede helft. Ten eerste in de 55ste minuut een door Russo gestopte penalty die werd gegeven na een overtreding van Ranellucci op Venezia-aanvaller Cori in het strafschopgebied. Volgens La Stampa wist de Pro Vercelli-doelman diezelfde Cori onder hypnose te brengen toen hij plaatsnam achter de bal. Met kunst- en vliegwerk hield Russo de bal uit zijn doel. Ten tweede de “hobbelgoal” van Erpen waarmee Pro na een half uur spelen in de tweede helft op een 1-0 voorsprong kwam. Marchi nam de bal prima aan in het strafschopgebied ondanks de dreiging van de Venezia-defensie in zijn rug. De topschutter van Pro speelde de bal naar Erpen die vanaf de rand van het strafschopgebied de bal over enkele hobbels heen droog binnenschoot. Erpen mocht het applaus en de complimenten van de meegereisde Pro Vercelli-tifosi in ontvangst nemen, aldus het commentaar bij de wedstrijdbeelden. Ten derde de rode kaart voor Venezia-speler Taddei vlak na de goal, na een gemene overtreding op Pro-invaller Greco. Met de 1-0 voorsprong in de pocket leek Pro op rozen te zitten. Niets was echter minder waar, want ten slotte viel de gelijkmaker in de laatste momenten van de wedstrijd. Venezia scoorde via een carambolebal de gelukkige 1-1 en ontnam Pro op deze wijze op de valreep twee belangrijke punten in de strijd om het kampioenschap (en behield de ongeslagen status in Stadio Penzo).

Want Virtus Entella won thuis van San Marino (2-0) en staat nu twee punten los op de eerste plek. Geen man overboord voor Pro, want in Italië is gelijkspelen in een uitduel tegen een subtopper doorgaans een winstpunt. De technische leiding van Pro erkende dat ook na de wedstrijd. Sportief directeur Varini riep de gemiste penalty in herinnering en stelde dat het gelijkspel alles overwegende een acceptabele uitslag was. Trainer Scazzola wees op de onnodige angst die tegen het eind van de wedstrijd in zijn ploeg sloop. “Als we hier hadden gewonnen had je mij niet gehoord.” Venezia kwam dan ook sterk voor de dag, zo erkende middenvelder Rosso ook. “Maar wij hebben ook bewezen over een sterk team te beschikken”, zei Varini. Die twee punten op Entella maken we dus nog wel goed. Wie weet komend weekend al wanneer Vicenza (met Tiribocchi!) te gast is in het Silvio Piola Stadion en Virtus Entella uitspeelt tegen Pro Patria. Dan geldt dus des te meer een keihard Forza Pro!