Vijf enerverende minuten en ere wie ere toekomt

Bij aanvang van de belangrijke uitwedstrijd tegen Viareggio had de volgens sommigen onnavolgbare Maurizio Braghin weer eens een verrassing in petto. Daar waar hij deze week tijdens de trainingen constant oefende met Tripoli op de flank, koos de oefenmeester uiteindelijk voor slechts twee spitsen voorin: Malatesta en Martini. Net als tegen Foligno was er bovendien geen plek in de basis ingeruimd voor Carraro en wel voor de ervaren Espinal. Critici zouden zeggen: op goed geluk. Aanhangers van Braghin, zoals uw blogger, zouden er een keuze voor zekerheid in kunnen zien: Malatesta en Martini zijn uiteindelijk de twee meest ervaren aanvallers en min of meer een garantie voor goals. 

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Vijf minuten had Braghin nodig om zijn gelijk aan te tonen. In de eerste minuut belandde een voorzet van de opgestoomde linksback Armenise op het hoofd van de jonge centrumverdediger Masi, wiens kopbal rakelings voorlangs ging. In de tweede minuut verrichtte Pro Vercelli-doelman Valentini een wonder door een snelle counter van Viareggio-rechtsback Carnesalini tijdig te smoren. In de vierde minuut: luid protest van de Viareggio-supporters na een overtreding van Martini op Viareggio-aanvaller Cristiani, die niet bestraft werd door scheidsrechter Giovani uit Grosseto. In de vijfde minuut was het vervolgens dezelfde Martini die Pro Vercelli op voorsprong bracht. Het was Malatesta die de tegenaanval in gang zette en Marconi wist te bereiken die de bal in de zestien hengelde alwaar Martini toesloeg. Het stond 0-1 voor Pro Vercelli en Braghin had op het juiste paard gewed. 

Het restant van de eerste helft leverde geen doelpunten op, maar liet wel het ware gezicht van voetballen in de Prima Divisione zien. Malatesta hield in zijn eentje de hele Viareggio-defensie bezig, het veld van Viareggio bleek verschrikkelijk slecht, Martini, Rosso en Malatesta misten kansen voor Pro Vercelli, Viareggio-speler Fiale mocht inrukken na zijn tweede gele kaart en het thuispubliek raakte terstond oververhit en vervloekte de arbiter in niet mis te verstane bewoordingen. 

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Een kleine tien minuten na rust zetten Malatesta en Marconi opnieuw de toon met een mooie combinatie die stierf in schoonheid. Vijf minuten later kwam Pro Vercelli goed weg toen een goal van Viareggio wegens buitenspel werd afgekeurd, en weer vijf minuten later overkwam De Withemden hetzelfde: een goal van Martini werd afgekeurd omdat de pass van Germano net te laat was gegeven. Braghin wisselde Martini daarop voor de warmgelopen Tripoli. Nog geen minuut later verdween de trainer van Viareggio naar de tribune wegens protesteren. Ondertussen gingen De Witte Leeuwen door een moeilijke fase. De tien van Viareggio dwongen Pro Vercelli terug op eigen helft. Braghin benutte al zijn wissels: Calvi voor Cancellotti en Tonani voor Malatesta, maar tot echte kansen leidde het niet. Tot gele kaarten wel, scheidsrechter Giovani noteerde onder andere de namen van Tripoli en Ranellucci in zijn boekje. En in de 90ste minuut kroop Pro Vercelli alsnog door het oog van de naald, maar dankzij een miraculeuze redding van Valentini op een inzet van Viareggio hielden De Witte Leeuwen ternauwernood de nul en sleepten ze voor het eerst sinds 11 maart weer een overwinning binnen.

Ere wie ere toekomt. De afgelopen weken, na de tegenvallende resultaten tegen Foligno en Pavia, reageerde Braghin onverstoorbaar en collegiaal richting de tegenstander op kritische vragen van de pers, onder het mom: de winnende coach heeft altijd gelijk. Ditmaal komt die eer uiteraard Braghin toe. Zelf zei hij daarover: “We hebben gewonnen en dat is wat telt, ook als we 4-4-2 spelen.” Pro Vercelli staat dan ook ‘gewoon’ nog vierde op de ranglijst met zeven punten achterstand op koploper Ternana – toch wel erg jammer dat puntverlies tegen Foligno en Pavia – en twee punten achter gedeelde nummers twee Taranto en Carpi. Met nog vijf competitiewedstrijden te gaan, wordt het hoe dan ook een enerverend seizoenslot met daarna – mogen we nu toch wel hopen – de play-offs als smakelijk toetje. En als die play-offs worden gehaald is Maurizio Braghin langzamerhand een levende legende in de moderne geschiedenis van de antieke kampioen aan het worden.