Nr. 2. vs. Nr. 1. 0-0

Deze week zei Pro Vercelli-topscorer Ettore Marchi: “Ik heb het nog nooit meegemaakt om na dertien speelrondes ongeslagen in de competitie te zijn. Dat is waarom dit team en trainer Scazzola alle steun en affectie van de stad verdienen op zondag.”

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

In aanloop naar de LP1a-topper Pro Vercelli vs. Virtus Entella van zondag zette de website footstats.it de feiten nog eens helder op een rijtje. Pro Vercelli vs. Virtus Entella is volgens de website drie keer eerder gespeeld in de Lega Pro (voorheen Serie C). In 1986/1987 en 1987/1988 was het resultaat in de Serie C2a respectievelijk 0-0 en 1-0. In het seizoen 2010/2011 in de LP2a volgde een gelijkspel (1-1). Dat maakt dat de historische balans maar net uitslaat in het voordeel van Pro Vercelli: een winstpartij en twee gelijkspelen. En een doelsaldo van 2-1 in het voordeel van Pro. Evenwel zijn de ploegen gelet op deze onderlinge confrontaties aan elkaar gewaagd. En dat geldt zeker ook dit seizoen. Het duel van deze zondag was een treffen tussen de nummer één en twee op de ranglijst van de LP1a. Er stond wat op het spel gelet op de vier punten voorsprong voor Virtus Entella: een klassieke zes-puntenwedstrijd. Bovendien stonden twee van de minst gepasseerde defensies in het Italiaanse profvoetbal tegenover elkaar. Beide ploegen hoefden tot op heden slechts acht tegentreffers te incasseren (alleen Roma deed het met vijf tegentreffers beter.) Met drie tegentreffers in het eigen Silvio Piola Stadion doet Pro Vercelli het thuis het beste van de twee. Met vier tegentreffers doet Virtus Entella het echter beter in uitwedstrijden. Voorts voegde footstats.it aan deze wetenschap toe dat Pro Vercelli sinds de verloren Rijstderby tegen Novara, op 11 mei dit jaar, geen thuiswedstrijd meer had verloren, en dat Virtus Entella sinds 2 juni geen uitwedstrijd meer verloren heeft. Kortom, wie wint de topper?

De website footstats.it vergat echter dieper te graven in de historie. Pro Vercelli en Virtus Entella speelden namelijk nog meer wedstrijden tegen elkaar. Tussen 1941 en 1963 werd de wedstrijd vier keer gespeeld op het derde en vierde niveau. Drie keer won Pro. Entella won eenmaal in het toenmalige Robbiano Stadion, maar wel met de grootste cijfers (0-4 op de laatste speeldag van het seizoen 1962/1963.) Pro Vercelli-trainer Cristiano Scazzola waakte in aanloop naar de wedstrijd van zondag echter voor een favorietenrol: “De wedstrijd tegen Entella zullen we aanpakken zoals iedere andere wedstrijd. De punten die op het spel staan zijn echter iets meer waard dan op andere speeldagen. Morgen verwacht ik een goede wedstrijd. Zij zijn zeer ambitieus en er is sprake van wederzijds respect. Wij zijn niet de favorieten, maar we kijken er naar uit om een wedstrijd te spelen die voor iedereen van belang is. Entella heeft een compleet team, ze hebben belangrijke spelers gehaald die het verschil kunnen maken. Ze staan niet voor niets bovenaan. Ons team heeft laten zien voor niemand onder te hoeven doen. Er wordt steeds vastberaden en intelligent gespeeld. Maar het team moet er wel staan, want zonder teamgeest wordt er niet gewonnen.”

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Pro Vercelli startte de wedstrijd met de volgende elf in de basis: Russo; Marconi, Ranellucci, Cosenza, Scaglia; Fabiano, Rosso, Scavone, Ruggiero; Marchi en Greco. Binnen de eerste twintig minuten waren er kansen voor Greco, Rosso en Marchi (2x), maar Virtus Entella-doelman Paroni wist zijn doel met wonderbaarlijke reddingen schoon – en de gasten overeind – te houden. Tussendoor kreeg Entella-middenvelder Di Tacchio een mogelijkheid, maar ook daarna waren de kansen voor Pro Vercelli. Cosenza, Greco, Ruggiero en Marchi wisten de bijzonder goed keepende Paroni echter niet te passeren. Ruststand: 0-0. Na rust vielen de eerste gele kaarten voor Rosso, Cosenza en Entella-speler Staiti. In de 57ste minuut wisselde Scazzola Greco voor Erpen. De Argentijns buitenspeler had binnen tien minuten tijd ook een gele kaart te pakken. Aan grinta leek het dus niet te liggen tegen Entella, maar een treffer voor de thuisploeg bleef uit. Reden voor Scazzola om Gomez in te brengen voor Ruggiero. En reden voor de toeschouwers in het Silvio Piola Stadion om een kwartier voor tijd massaal een driewerf Forza Pro! te scanderen. Helaas leidde het niet tot de gehoopte doorbraak, een bijna geslaagde poging van Marconi van 25 meter afstand ten spijt. De topper eindigde aldus in 0-0. Een eindstand waarvoor de bezoekers naar Vercelli leken te zijn gekomen gelet op hun versterkte laatste linie. Pro Vercelli was echter de sterkste ploeg op het veld en dat geeft vertrouwen.

Scazzola na de wedstrijd: “Wij lieten veel intensiteit zien, een goede wedstrijd en een indrukwekkende inzet tegen een team dat het in de eerste helft van de competitie heel goed doet. We verdienden te winnen, want in de eerste helft kregen we drie gouden kansen, maar hun keeper verrichtte wonderen. In de blessuretijd waren we via Marconi nog dichtbij de voorsprong, hoewel we het toen wel iets lieten afweten qua intensiteit.” Voor Pro is met het gelijkspel niets gewonnen en niets verloren. Of zoals enkele fans langs de lijn bij de training het deze week treffend zeiden: “De wedstrijd van zondag is niet beslissend, maar wel belangrijk.” Zowel Pro als Virtus Entella zetten de competitie na veertien wedstrijden ongeslagen voort met slechts acht geïncasseerde tegentreffers. Petje af. Uitblinker Gianni Fabiano: “Vandaag hebben we laten zien dat we tot het einde van de competitie, tot 4 mei, meedoen om het kampioenschap.”