woensdag 26 september 2012

De jeugd heeft de toekomst, op naar Cittadella!

La Stampa was behoorlijk meedogenloos over de wedstrijd van Pro Vercelli tegen Bari (2-1 verlies) van afgelopen dinsdag. Behoudens het laatste kwartier waren De Witte Leeuwen volgens de krant "echt zielig, aanvallend machteloos, ondergeschikt op het middenveld en de defensie kwam vaak in moeilijkheden". Na afloop van de wedstrijd stelde Pro Vercelli-trainer Braghin echter: "We verdienden de 2-2 gelet op ons spel in de tweede helft en de kansen die we creëerden." De feiten zeggen dat Pro Vercelli er na verliespartijen tegen Sassuolo en Livorno voor de derde keer niet in slaagde een uitwedstrijd tegen een (sub)topclub uit de Serie B te winnen, naast het uitverlies tegen het laag geklasseerde Reggina. Moet er iets veranderen?

In aanloop naar de wedstrijd kwam Pro Vercelli-middenvelder Scavone, momenteel uitgeschakeld met een ontstoken achillespees en vorig seizoen uitkomend voor Bari, aan het woord op tuttoprovercelli.com. Hij zei onder meer dat teamgeest de kracht van de rood-witten is en dat ze over verschillende interessante spelers beschikken die beslissend kunnen zijn. Deze wedstrijd was het Bellomo die het verschil namens Bari maakte. Hij besliste de wedstrijd met twee goals: een zondagsschot van dertig meter in de achtste minuut en een vrije trap op de rand van het strafschopgebied in de tweede helft. Verder stelde Bari weinig voor, maar Pro Vercelli stelde daar nog minder tegenover. Behoudens het laatste kwartier. Appelt Pires scoorde in de 73ste minuut van dichtbij de 2-1 en gaf De Witten met die aansluitingstreffer nog enige hoop op meer. Vijf minuten voor tijd schoot Zigoni via een Bari-speler net naast en in de blessuretijd maakte de van AC Milan gehuurde spits zelfs nog de gelijkmaker, maar die werd afgekeurd wegens buitenspel. Nog dieper in blessuretijd verdiende een hoog afstandsschot van Masi het om tot doelpunt te worden gepromoveerd, maar Bari-keeper Lamanna redde miraculeus en Tiribocchi kwam uiteindelijk een paar stappen tekort om alsnog binnen te kunnen tikken. Zo kroop Bari toch nog door het oog van de naald.

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Appelt Pires (foto links) was het voornaamste lichtpuntje in het gouden uitshirt van De Withemden. Hij speelde wederom een constante wedstrijd en scoorde zijn eerste doelpunt als prof. "In het geval van het doelpunt geloofde ik in de kans en profiteerde ik van een losse bal", was het nuchtere commentaar van de van Juventus gehuurde Braziliaan op die knappe treffer. "We zullen ons altijd moeten blijven verbeteren en het hoofd niet laten zakken", was voorts zijn algemene commentaar. Van de week had ik contact met zowel een plaatselijke fan als met Pro Vercelli-reporter Stefano Pasquino en beiden roemden de veelbelovende middenvelder naar aanleiding van zijn recente optredens; een echte versterking. Hetzelfde geldt voor Masi in de verdediging. Hij speelde een degelijke partij, net als het lokale talent Germano dat een basisplaats toebedeeld had gekregen in de formatie van Braghin. De ervaren spelers Scaglia, Espinal, Fabiano, Caridi en Tiribocchi kwamen er deze partij niet of nauwelijks aan te pas. Daartegenover staat dat de invallers Zigoni en De Silvestro zich in kort tijdsbestek wisten te onderscheiden.

Hoe spijtig ook brengt ons dat toch weer terug bij de stelling van vorige week dat de ervaren krachten nog onvoldoende brengen. In ieder geval weten ze nog niet het verschil te maken tegen de tegenstanders die er toe doen. Het kan niet anders dan dat trainer Braghin dit ook constateert. Op zoek naar de ideale formatie verdient het aanwezige talent dus de kans, zeker nu Masi en Appelt Pires in staat zijn gebleken waarde toe te voegen aan het team. Van de week werd voorzitter Secondo dan ook door seriebnews.com gevraagd naar de positie van De Silvestro, het grote talent dat van Juventus is gehuurd. "Het is nog te vroeg om te stellen dat hij een topspeler is, dat moet hij nog bewijzen. We willen dat die jongen zich ontwikkelt en zich staande houdt tussen de grote spelers, maar hij zal eerst een plek moeten verdienen in het eerste team en dat is niet makkelijk, hoewel hij tijdens zijn invalbeurten steeds goed heeft gedaan. Als hij zo doorgaat, kan hij wellicht starten en laten zien gegroeid te zijn. We hebben een financieel offer gebracht om het gedeelde eigendom met Juventus mogelijk te maken en het is dus niet meer dan normaal dat we blij zijn met zijn aanwezigheid." Tuttoprovercelli.com zette de lobby voor De Silvestro in de basis na de wedstrijd tegen Bari met de volgende woorden voort: "Bravo, zijn flitsen zijn ongrijpbaar, spijtig dat hij niet vanaf de eerste minuut op het veld staat."

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Het pleidooi voor De Silvestro (foto links) ondersteun ik overigens van harte. De onvoorspelbare vleugelflitser mag gezien zijn curriculum vitae en zijn recente optredens in staat worden geacht net als Masi en Appelt Pires iets toe te voegen aan dit elftal. Gezien het aandeel van de jeugd in de roemruchte geschiedenis van de club verdient talent bovendien altijd het voordeel van de twijfel. De jeugd heeft de toekomst, schreef ik al eerder op dit blog. Wat mij betreft spelen Masi, Germano, Appelt Pires en De Silvestro of Iemmello altijd, maar ik ben slechts een fan uit het opportunistische voetballand Nederland en zeker geen trainer; laat staan dat ik verstand heb van dat vak. Onze trainer Braghin wens ik dan ook veel wijsheid toe bij het maken van zijn keuzes. Voorzitter Secondo zei voorafgaand aan de wedstrijd tegen Bari op seriebnews.com: "Het zou nu fijn zijn buitenshuis punten te pakken, de twee uitwedstrijden tegen Bari en Cittadella zijn lastig maar we spelen altijd om te winnen want dat zit in ons DNA." De kans om uit te winnen van Bari is verkeken. Dat is nu verleden tijd, dus op naar Cittadella. Vol voor de winst gaan. Met De Silvestro in de basis?

zondag 23 september 2012

Pro Vercelli vs. Ascoli 3-1. Glimpen van het ware Pro!

La Stampa slaakte een zucht van verlichting na het overtuigende optreden van Pro Vercelli gisteren tegen Ascoli. De 3-1 overwinning was de zuurstof die Pro Vercelli nodig had volgens aanvalsleider Tiribocchi, die zijn eerste doelpunt in het magische witte shirt maakte. “Ik zag een homogene groep, die goed reageerde na drie opeenvolgende nederlagen en de kansen wist te verzilveren”, schreef Pro Vercelli-reporter Stefano Pasquino op tuttoprovercelli.com. Trainer Braghin: “Ik ben blij voor mijn jongens, dit succes komt op hun conto en ik moet zeggen dat we leergeld hebben betaald voor bepaalde fouten uit het verleden. We deden het tegen Ascoli goed in de eerste helft. Ik ben blij voor ons en dit zal het moraal goed doen.” 

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Pasquino: “In de eerste helft van de wedstrijd tegen Ascoli viel een perfect Pro te bewonderen.” En dat was geen woord teveel gezegd. Na ruim een kwartier spelen stond Pro Vercelli met 2-0 voor. De openingstreffer kwam na acht minuten van het hoofd van Caridi (foto links). De naar het middenveld teruggezakte Tiribocchi was de aangever met een mooi balletje in de diepte. Het vlammende schot van de opgekomen Caridi werd in eerste instantie nog gekeerd door Ascoli-doelman Guarna. De kopbal in de rebound was echter onhoudbaar voor de machteloze keeper. Caridi stond nog geen tien minuten later ook aan de basis van de 2-0. Met een prachtige bal bereikte hij de op links doorgebroken Tiribocchi die alleen voor de doelman zijn hoofd koel hield en met rechts in de verre hoek binnenschoot. Tot dan toe had Pro Vercelli met enthousiast spel overtuigd, en ook de rest van de eerste helft controleerden De Withemden de wedstrijd. In de 45ste minuut verscheen zelfs de 3-0 op het scorebord toen Fabiano een toegekende penalty (na een overtreding van de onbesuisd uitstormende Guarna op Espinal) droog binnenschoot, ondanks de vingertoppen van de keeper die de bal nog net beroerden. Met alle drie één doelpunt op de teller, was de keuze van Braghin voor de tridente voorin geheel gerechtvaardigd. 

In de tweede helft kwamen de gasten terug. Volgens Pasquino was dat te verwachten. Ascoli ging op zoek naar doelpunten en kwam het eerste kwartier na rust verschillende malen dichtbij, maar miste scherpte voor de goal. Daarna herstelde Pro het evenwicht door de gasten geen millimeter ruimte te geven. Evenwel kon niet voorkomen worden dat Soncin namens de gasten nog een tegentreffer scoorde. Eindstand: 3-1. Na afloop van de wedstrijd sprak algemeen directeur Romairone over een grote overwinning die werd gedeeld met de fans. “Het is niet makkelijk zover weg van Vercelli te spelen.”

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Valentini stond altijd op zijn post en was enkele keren beslissend. Bencivenga liet het op het veld zien, hij was scherp in de interventies en proactief in de aanval. Ranellucci deed tegenover de creatieve Zaza en Feczesin zijn bijnaam De Gladiator eer aan en gaf leiding aan de defensie. Masi was voorzichtig en scherp in de dekking en Scaglia toonde zich competent op de positie van linksachter. Marconi deponeerde grinta als zijn handelsmerk en Appelt Pires was degelijk en wederom een persoonlijkheid op het veld. De ervaring en klasse van Espinal maakten het verschil op het middenveld dat hij controleerde, de penalty was aan hem te danken. Fabiano speelde dynamisch en overtuigend, en scoorde zijn eerste treffer van het seizoen. Dat laatste gold ook voor Tiribocchi (foto links), die goed klikte met Caridi. Caridi opende de score en was beslissend met splijtende passes die aan de basis van de overige treffers stonden.

De laatste woorden zijn aan de twee smaakmakers van de dag over wie ik afgelopen week op dit blog schreef dat ze tot dan toe nog niet echt het verschil wisten te maken. Caridi: “De klik met Tiribocchi was perfect, het was het belangrijkste om te winnen en om ons seizoen nieuw leven in te blazen: daar zijn we goed in geslaagd! Ik voel me goed en als gevolg daarvan speel ik prima. Geloof me, Pro is aan het groeien.” Tiribocchi: “We groeien, voor sommige jongens is dit het eerste avontuur in de Serie B, het ware Pro zullen we na verloop van tijd zien…”

donderdag 20 september 2012

De doelpunten van de Rampini's

Carlo Rampini was één van de beste aanvallers van zijn tijd. De linksbinnen werd op 25 oktober 1891 geboren. Het is niet helemaal duidelijk waar, maar zeer waarschijnlijk in Candia Lomellina of anders in Caresana, waar zijn jongere broer Alessandro op 6 juni 1896 geboren werd. Buitenspeler Alessandro speelde eveneens voor Pro Vercelli. Vandaar dat de beide broers de clubgeschiedenis zijn ingegaan als respectievelijk Rampini I en Rampini II. Begin jaren twintig droegen ook Rampini III (Luigi) en Rampini IV (Pio) het shirt van Pro Vercelli. Scoren zat de familie Rampini in de genen. Met 106 goals in 99 wedstrijden is Carlo de clubtopscorer aller tijden van Pro Vercelli. Met 82 doelpunten in 91 wedstrijden zat Alessandro zijn broer als tweede op die eeuwige ranglijst dicht op de hielen. Rampini III & IV wisten het net ook te vinden met respectievelijk negen goals in elf wedstrijden en zeven goals in vijftien wedstrijden. Met Carlo en Alessandro had het Rampini-DNA een aanzienlijk aandeel in alle zeven Scudetti die Pro Vercelli won.

Twee broers in witte hemden
Carlo Rampini was al vroeg betrokken bij Pro Vercelli. Zo zou hij in de begindagen het voorstel hebben gedaan om de zwart-wit gestreepte shirts, die aanvankelijk werden gedragen, in te ruilen voor geheel witte. Die konden namelijk makkelijker gewassen worden en verwezen bovendien naar de beschermheilige van Vercelli: St. Eusebius. Met acht goals in vijf wedstrijden had Carlo een belangrijk aandeel in het winnen van het kampioenschap van de Seconda Categoria in 1908. Vervolgens won hij tussen 1908 en 1913 vijf Scudetti in het legendarische witte shirt. Met twee treffers in de uitwedstrijd tegen Juventus (0-2) stond hij aan de basis van de succesvolle campagne die leidde naar de winst van de eerste Scudetto in 1908. Hij scoorde daarnaast in de gewonnen finales om het landskampioenschap van 1909, 1911, 1912 (zowel in de uit- als thuiswedstrijd een hattrick) en 1913.
 
Carlo Rampini I
Carlo Rampini is voorts de speler die namens Pro Vercelli de meeste doelpunten maakte in één seizoen: 27 in het seizoen 1911/1912. Op 6 februari 1910 was hij bovendien de eerste Pro Vercelli-speler die vier keer scoorde in één wedstrijd (uit tegen Torino: 2-4). Alessandro Rampini lukte het overigens zelfs eens vijf keer te scoren in één wedstrijd (op 7 december 1913 thuis tegen Liguria FC: 11-0). Carlo Rampini beschikte over een schot dat als formidabel werd omschreven. Hij was klein van stuk (1,65 m. lang en 55 kg. zwaar), maar robuust van bouw. Hij had eveneens een flink aandeel in de teamgeest waar Pro Vercelli in de glorieperiode om werd geroemd. Hij werd bijvoorbeeld eens geschorst vanwege “ongeoorloofd professionalisme”. Van de legendarische voorzitter Luigi Bozino kreeg hij namelijk voor ieder gemaakt doelpunt een sigaar die hij doorverkocht om ploegmaten in financiële nood te helpen. Zoals bijvoorbeeld Carlo Corna die geld nodig had om medicijnen te kopen voor zijn broer. “Eén voor allen en allen voor één”, was het adagium van de spelers destijds. In december 1913 vertrok Carlo Rampini wegens economische motieven naar Brazilië en verliet de club tijdelijk. Na zijn terugkeer bij de club ruilde hij in 1915 op amper 24-jarige leeftijd het voetbalveld definitief in voor de boerderij van de familie.

Ondertussen werd de familie-eer in het Pro Vercelli-shirt hooggehouden door Carlo's jongere broer Alessandro Rampini. Nog geen veertien jaar oud debuteerde Alessandro als aanvoerder en doelpuntmaker (!) in het legendarische witte shirt in de met 10-3 verloren finale om het landskampioenschap tegen Internazionale in het seizoen 1909/1910. Pro Vercelli trad die wedstrijd uit protest aan met een jeugdteam omdat de Italiaanse voetbalbond en Inter niet wilden instemmen met het verzoek van Pro om de finale te verplaatsen (diezelfde week moest een aantal Pro-spelers namelijk al spelen voor het militaire elftal). Voor de wedstrijd overhandigde Alessandro spottend een lei aan Inter-aanvoerder Virgilio Fossati zodat hij de tel niet zou kwijtraken bij het bijhouden van de doelpunten. Het duurde na die nu nog altijd naknagende wedstrijd tot 1913 alvorens Alessandro terugkeerde in het eerste elftal. Maar vervolgens was hij tien jaar lang de onmiskenbare afmaker van De Witten. Twee keer won hij de Scudetto: in 1921 en 1922. 

Op weg naar het kampioenschap van 1921 was Alessandro Rampini in het bijzonder beslissend en spelbeeldbepalend. In de Noordelijke semi-finale tegen Alessandria opende hij in de openingsminuut de score. Vlak na rust stond het al 4-0 voor De Witte Leeuwen en toen Rampini II de 5-0 op de schoen had, werd hij in een wanhoopspoging bruut onderuit geschopt door Alessandria-speler Moretti die zichzelf met zijn onbezonnen actie blesseerde. Met nog een half uur te spelen besloot Alessandria zich terug te trekken uit de uiterst ruwe en gewelddadige wedstrijd. De voetbalbond riep Pro Vercelli tot winnaar uit. In de Noordelijke finale in Livorno was Bologna de tegenstander. Pro Vercelli had het meteen moeilijk tegen de technisch zeer sterke tegenstander die vroeg in de wedstrijd op voorsprong kwam en de eerste helft domineerde. Via Mario Ardissone maakte Pro Vercelli in de tweede helft gelijk en 1-1 was ook de eindscore na de reguliere speeltijd. In de verlenging wisten beide ploegen ook niet te scoren en dat betekende dat er moest worden doorgespeeld tot ‘het bittere einde’, oftewel net zo lang doorspelen tot er  – in hedendaagse taal – ‘een golden goal’ zou vallen. Bologna had gedurende de wedstrijd het beste van het spel en bestormde het doel van Pro Vercelli. Maar De Witte Leeuwen verdedigden goed, hielden stand en uiteindelijk wist Arturo Gay I uit een door Viri Rosetta opgezette counter de winnende treffer te scoren. Bologna protesteerde wegens vermeend buitenspel, maar dat bood geen soelaas. Het publiek bestormde het veld, de scheidsrechter keurde de treffer goed en beëindigde de wedstrijd terwijl het al donker was geworden.

Alessandro Rampini II
De landelijke finale om de Scudetto werd op 24 juli 1921 in Turijn gespeeld. Pro Vercelli had het zwaar tegen het Toscaanse Pisa, ook al speelde de tegenstander een groot deel van de wedstrijd met tien man vanwege een blessure die Pisa-speler Gnerucci opliep na een overtreding van Rampini II, die ondanks protesteren van de Pisani niet hoefde in te rukken. Ondanks de numerieke meerderheid en het overheersende aanvalsspel van Pro Vercelli in de eerste helft, scoorden De Withemden slechts één doelpunt. Pisa bleef vooral op de been dankzij voortreffelijk keepen van doelman Giani die in zijn eentje een ware belegering van zijn doel wist af te weren. Kort na rust maakte Pisa gelijk uit een penalty. Daarna scoorde Alessandro Rampini volgens de boeken om 18.43 uur  – dat moet niet ver voor tijd zijn geweest  – de 2-1 voor Pro Vercelli. De Pisa-spelers protesteerden vanwege vermeend buitenspel, maar scheidsrechter Olivari was niet te vermurwen en stuurde een Pisa-speler uit het veld wegens protesteren. Met elf tegen negen gaf Pro Vercelli de voorsprong niet meer uit handen. Na de wedstrijd verzocht Pisa de voetbalbond om de finale over te laten spelen. Turijn was volgens hen niet een neutrale speelplaats (want ligt dichter bij Vercelli dan bij Pisa) en de arbitrage zou partijdig zijn geweest (vanwege het niet wegsturen van Rampini II, zijn vermeende buitenspelgoal voor Pro Vercelli en het verwijderen van een Pisa-speler wegens protesteren). De voetbalbond wees het verzoek af en kende Pro Vercelli de Scudetto definitief toe.

Voor het vaderland
In dienst van het nationale elftal scoorde Carlo Rampini drie keer in acht interlands. Hij debuteerde in de derde interland die Italië speelde en de eerste waarin het beroemde azuurblauwe shirt werd gedragen. De interland werd op 6 januari 1911 gespeeld in het gemeentestadion van Milaan (geopend in 1807 en ontworpen door de neoklassieke architect Luigi Canonica. Tegenwoordig is het stadion thuisbasis van rugbyclub Amatori Milano). De tegenstander was Hongarije en de wedstrijd ging met 0-1 verloren. Op 9 april van dat jaar speelde Carlo zijn tweede interland in Parijs tegen Frankrijk (2-2). Carlo scoorde die wedstrijd zijn eerste interlandgoal. Op 17 maart 1912 speelde hij in Turijn mee in een andere vriendschappelijke wedstrijd tegen een Franse selectie en was hij de eerste international die twee keer scoorde in één interland. Volgens de legendarische bondscoach Vittorio Pozzo onderscheidde Carlo zich iedere interland op bijzondere wijze. Carlo maakte ook deel uit van de nationale selectie die uitkwam op de Olympische Spelen van 1912 in Stockholm, hoewel hij dat toernooi geen wedstrijd speelde. Alessandro droeg het azuurblauwe shirt slechts één keer. Op 13 mei 1920 speelde hij in Genua mee in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Nederland (1-1). Hij trok zich daarna terug uit het nationale elftal omdat hij zich buitengesloten voelde, ondanks drie doelpunten op de training en drie schoten in de wedstrijd. Als militair diende hij zijn land in de rang van luitenant van de infanterie aanzienlijk langer en trouw. In de Eerste Wereldoorlog streed hij aan de zijde van de latere president van de Republiek, Sandro Pertini. Alessandro raakte twee keer gewond en ontving de bronzen medaille voor bewezen diensten. 

Op de troon
Alessandro Rampini werd maar liefst 99 jaar oud en overleed in 1995 te Borgo d'Ale. Carlo overleed in 1968 op 76-jarige leeftijd in Vercelli. Vanuit een verre voetbalhemel voeren de broers al bijna een eeuw lang de lijst aan van Pro Vercelli-clubtopscorers aller tijden. Samen scoorden de broers maar liefst 188 doelpunten voor De Withemden. Een unicum. De nummer drie op die lijst, Paolo Tonelli, kwam in de jaren zeventig met 78 treffers in de Serie C en D nog dichtbij het tweetal. Evenals nummer vier en clubicoon Mario Ardissone met 74 treffers. Scherpschutters Pierluigi Bosisio (59), Luigi Bajardi I (53), Luigi Casalino (52), Silvio Piola (51) en Mario Zanello (47) volgen op gepaste afstand. De kans is dus niet zo groot dat de Rampini's ooit nog van hun troon worden gestoten.

zaterdag 15 september 2012

De muziek klinkt dit seizoen anders

Basisopstelling vs. Sassuolo
Ondanks de terugkeer van Braghin op de bank en Masi in de basis boekte Pro Vercelli vandaag in de vierde Serie B-wedstrijd van dit seizoen de derde nederlaag op rij. Na Livorno en Reggina versloeg ook lijstaanvoerder Sassuolo De Witte Leeuwen met 2-1. Het eerste half uur van de wedstrijd hadden de jongens van Braghin het betere van het spel, maar in de 38e minuut kwamen De Withemden ongelukkig op achterstand. Via de paal en het lichaam van keeper Valentini belandde de bal in de goal en kwamen de zwart-groenen op voorsprong. Twintig minuten eerder had Sassuolo-keeper Pomini nog goed gered op een prachtige inzet van Appelt Pires, die deze wedstrijd overtuigend liet zien een aanwinst te zijn voor de ploeg. Hij zette de lijnen uit, was veel in beweging, speelde tactisch sterk en inspireerde zijn ploeg als een veteraan. In de tweede helft schoot de Braziliaanse middenvelder nog eens prachtig op goal, maar de bal ging rakelings langszij. 

Direct na rust nam het onheil voor de bezoekers toe. De vervanger van de geschorste Bencivenga, de jonge Cancellotti, ging op zijn beurt in het strafschopgebied in de fout. Sassuolo kreeg een penalty toegekend, die door Sassuolo-verdediger Terranova raak werd geschoten. Cancellotti moest de overtreding bekopen met een gele kaart, en die zou hem en de ploeg later weer opbreken toen hij in de 79ste minuut na twee keer geel de rode kaart zag. Het goede spel van Pro Vercelli was ondertussen verdwenen, en met tien tegen elf was de wedstrijd wel gespeeld. Pas in de 89ste minuut wist Pro Vercelli nog iets terug te doen via invaller Iemmello (foto onder). Sassuolo vs. Pro Vercelli, eindstand: 2-1. Qua spel stelde Pro Vercelli niet teleur, maar het ontbrak aan venijn en finesse. Een eervolle vermelding is op zijn plaats voor centrale verdediger Ranellucci die in zijn eentje Serie B-topscorer Pavoletti aan banden legde. 

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Wat te concluderen na deze derde nederlaag op rij? Trainer Braghin, speler Fabiano en voorzitter Secondo waren het er na afloop over eens dat Pro Vercelli 35 minuten lang heel goed had gespeeld, maar dat de penalty en de rode kaart de grond definitief onder de voeten van Pro Vercelli wegsloegen, ook al herpakte de ploeg zich prima toen werd overgeschakeld op 4-3-3 en De Silvestro en Iemmello in het veld kwamen voor de tegenvallende Espinal en Tiribocchi. Doelpunten voor De Witten bleven echter te lang uit. Secondo: “Ik zag gedurende de wedstrijd verbetering in het spel, maar er is veel meer ondeugendheid en agressie nodig.” Fabiano: “De muziek klinkt dit seizoen anders, we moeten er vol voor blijven gaan en de juiste identiteit zien te vinden.”

woensdag 12 september 2012

Terugkeer naar Stadio Braglia

In het jaar dat Pro Vercelli haar laatste scudetto won (1922) werd sportclub Sassuolo Calcio opgericht. Sassuolo telt ruim 40.000 zielen, maar de club speelt zijn thuiswedstrijden in het Braglia Stadion te Modena omdat het eigen Stadio Enzo Ricci niet geschikt is voor voetbal op dit niveau. Sassuolo speelde jarenlang in de kelders van het Italiaanse voetbal. Pas in 2006 volgde promotie naar de Serie C1. Onder leiding van huidig AC Milan-coach Massimiliano Allegri promoveerde de club in 2008 naar de Serie B. Een absoluut hoogtepunt in de clubgeschiedenis. Net als de derde plek in de Serie B van vorig seizoen; in de play-offs werd Sassuolo uitgeschakeld door Sampdoria. Leuk voetbalfeitje is dat de clubkleuren – groen en zwart – hun oorsprong vinden in een gedoneerd tenue van Lancaster Rovers FC uit Engeland. Nu is Sassuolo na drie speelronden de trotse koploper in de Serie B. Met Lino Marzorati, Tommaso Bianchi, Simone Missiroli en Carl Valeri beschikt de club over enkele ‘gevestigde namen’ op dit niveau. Van Juventus is het grote Ghanese talent Richmond Boakye gehuurd. Aanvaller Leonardo Pavoletti besliste afgelopen weekend met een hattrick persoonlijk de uitwedstrijd tegen Empoli (0-3). Met vijf doelpunten is hij de huidig topscorer van de Serie B. Het wordt komend weekend dus geen gemakkelijke klus voor Pro Vercelli. Gelukkig koestert Pro Vercelli sinds vorig seizoen na de winst in de play-offs op Carpi warme herinneringen aan het Braglia Stadion. Wie weet stijgen De Witte Leeuwen ook dit keer weer tot grote hoogte daar?

In ieder geval zal er een en ander veranderen ten opzichte van vorig weekend als we Pro Vercelli-trainer Braghin mogen geloven. Zijn commentaar na de verliespartij tegen Livorno: “Ik ben teleurgesteld, niet boos. De eerste helft was een worsteling voor ons, maar in het algemeen hebben we heel veel gegeven. Er waren echter zoveel details die niet klopten. Bijvoorbeeld als we niet op één lijn staan, is het logisch dat we moeite hebben met verdedigen. Drie aanvallers kunnen we dan niet aan. Hoewel als je naar de tegengoals kijkt, kwamen die beide voort uit blunders. Maar als je vijf of zes grote kansen weggeeft, slaat de tegenstander toch wel toe. Er zal iets moeten veranderen. We kunnen zoveel beter dan we deze wedstrijd lieten zien. We mogen niet verwachten dat de jongelingen de kar trekken, hoewel één van hen liet zien over de nodige pit, felheid en snelheid te beschikken. Van die kant bekeken, begrijpen dergelijke jongens goed dat ze nu een belangrijke rol kunnen spelen. De terugkeer van Masi is dan ook heel belangrijk.” Masi keerde deze week terug op het trainingsveld in Vercelli na als basisspeler te hebben gespeeld in het nationale elftal Onder-21. Zijn commentaar na thuiskomst: “Door de ervaringen bij Juventus ben ik gegroeid, hoewel de tijd te kort was om echt te verbeteren. Ik wilde heel graag terugkeren in Vercelli waar ik vorig jaar als professional mocht debuteren en mijn stempel kon drukken. De komende dagen ga ik kennismaken met de nieuwe ploeggenoten en zullen we de draad weer oppakken na de twee opeenvolgende knock-outs. Zaterdag spelen we uit tegen de koploper Sassuolo in Modena: een veld dat fantastische herinneringen oproept die we hopen te kunnen herhalen.”

maandag 10 september 2012

Wennen aan de Serie B

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Pro Vercelli boekte afgelopen zondag het tweede verlies op rij. In Piacenza verloren De Witte Leeuwen met 1-2 van Livorno. Het eerste uur kwam Pro Vercelli er niet echt aan te pas. De Withemden werden al vroeg in de wedstrijd wakker geschud toen Livorno-aanvaller Siligardi vrij voor keeper Valentini verscheen. Valentini redde ternauwernood en zou later in de wedstrijd nog enkele malen voor zijn schutterende defensie in de bres springen. Met een naïeve overtreding deed rechtsback Bencivenga de bezoekers na ruim een kwartier spelen een penalty cadeau, een buitenkansje dat wel werd verzilverd door Paulinho. Siligardi verdubbelde de score in de tweede helft met een fantastisch stiftballetje in de verre hoek. De wedstrijd leek gespeeld, maar de van Juventus gehuurde Pro Vercelli-invallers De Silvestro en Appelt Pires kregen het op hun heupen en maakten het restant van de tweede helft alsnog het verschil met fris spel. De Silvestro (foto) scoorde de aansluitingstreffer voor Pro Vercelli. Hij tikte een door Caridi met het hoofd teruggelegde crosspass van Bencivenga binnen. Het laatste half uur was sprake van een echte wedstrijd. Onze jongens vochten als leeuwen om nog een gelijkspel uit het vuur te slepen en kwamen daar nog dichtbij met kansen voor Tiribocchi (hij kwam tijdens zijn debuut verder niet of nauwelijks in het spel voor), De Silvestro, Bencivenga en een overtreding op Fabiano waar geen penalty voor werd toegekend. Ondanks de tweede nederlaag op rij stapten de Pro Vercelli-spelers uiteindelijk met opgeheven hoofd van het veld. De Serie B blijkt echter andere koek dan de Lega Pro. Voorzitter Secondo kijkt daar gelukkig positief tegenaan: "Het glas is halfvol en het geeft me vertrouwen als ik zie hoe de jongelui reageerden en ten aanval trokken. We betraden het veld met angst omdat we een tegenstander troffen die goed om kan gaan met dit soort belangrijke wedstrijden. Dit is de Serie B en niet de Lega Pro: sommige fouten en onachtzaamheden worden zwaar afgestraft. Het ware Pro zal de kloof echter dichten en vanzelf gewend raken aan deze competitie." Livorno-trainer Nicola onderschreef de positieve kijk van de voorzitter: "Pro Vercelli heeft een excellent team, het was voor ons helemaal niet makkelijk. Pro Vercelli kan deze competitie nog best een belangrijke rol spelen. We moeten ze de tijd geven."

maandag 3 september 2012

Reggina vs. Pro Vercelli 1-0

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Het is even wennen na alle euforie van het voorjaar en deze zomer, maar na de overwinning op Ternana verloor Pro Vercelli afgelopen zaterdag weer eens een wedstrijd. Reggina won met 1-0 dankzij een goal van Fischnaller in de eerste helft. De Witte Leeuwen waren de eerste helft de onderliggende partij, maar na rust kwamen ze een stuk agressiever voor de dag. Tot het einde toe werd er strijd geleverd door beide ploegen. Er werden twee goals afgekeurd, in beide gevallen konden daar vraagtekens bij worden gezet. Ceravolo van Reggina leek vlak na rust de 2-0 voor Reggina te scoren, maar het doelpunt werd afgekeurd wegens buitenspel. Hetzelfde overkwam invaller De Silvestro in de allerlaatste minuut van de reguliere speeltijd, zijn rake kopbal werd wegens een overtreding elders op het veld afgefloten.

Basisformatie Pro Vercelli
tegen Reggina
Zo eindigde het derde competitietreffen ooit tussen beide ploegen wederom in 1-0. De balans slaat nu uit in het voordeel van Reggina, maar Pro Vercelli kan die in de tweede competitiehelft zomaar weer gelijk trekken. Assistent-trainer Turone gaf de complimenten evenwel aan de tegenstander vanwege het goede voetbal dat ze lieten zien en het gevaar dat ze in de eerste helft stichtten. Di Piazza was één van de beteren in het wit. Zijn commentaar na afloop: “Het team staat, maar we moeten ons nog iets verbeteren. We vinden het jammer dat we geen gelijkspel konden afdwingen. Velen van ons zijn debutanten. We verwachten Tiribocchi en vanaf dinsdag gaan we nadenken over Livorno.”

Tuttoprovercelli.com beoordeelde het centrum van de Pro Vercelli-verdediging als degelijk en merkte voorts op dat de beide backs het verdedigend zwaar hadden. Calvi deed zijn best, sprokkelde en bikkelde, maar wist maar ternauwernood overeind te blijven. Germano en Espinal deden het beter op het middenveld. Caridi viel tussen de linies positief op, maar hij had te weinig mogelijkheden om de bal af te spelen. Iemmello kwam deze wedstrijd minder goed uit de verf en werd vroeg in de tweede helft vervangen door Zigoni, die zijn bijdrage leverde aan de ploegprestatie zonder het verschil te maken. Rosso viel goed in voor Calvi en gaf het middenveld de nodige power in het slot van de wedstrijd.