dinsdag 30 oktober 2012

De aanhouder wint! Pro vs. Spezia 1-0

De eerste Serie C-wedstrijd die ik bezocht was Sangiovannese vs. Spezia in het toernooi om de Coppa Italia Serie C in het seizoen 2003/2004. Samen met een vriend was ik een weekend in Florence en opeens kregen we het lumineuze idee om een wedstrijd te bezoeken in één van de lagere divisies. “Gewoon omdat we voetballiefhebbers zijn”, suggereerde ik. In de lobby van ons hotel in Florence gingen we in de sportkranten op zoek naar een geschikte wedstrijd in de buurt. De portier van het hotel waarin we verbleven, tipte ons uiteindelijk om naar San Giovanni Valdarno te gaan. Het was een dorp in de buurt en makkelijk te bereiken met de trein. De plaatselijke voetbalclub Sangiovannese speelde in de Serie C, had de stijgende lijn te pakken en moest in het bekertoernooi spelen tegen Spezia, een alleraardigste club opgericht in 1906. Dat klonk interessant en dus stapten we in de trein richting San Giovanni.

Een uur of twee later stonden we op een tribune oog in oog met een oud-international. Op een bankje naast de dug-out zwaaide de 37-jarige Francesco Baiano ons vrolijk toe toen hij doorhad dat we hem herkenden. Zijn ego was overduidelijk gestreeld. Wij vonden het prachtig en het was het begin van een heerlijke ouderwetse voetbalmiddag. De Toscaanse omgeving was een feest aan herfstkleuren, de zwoele nazomerzon bracht warmte en het voetbal was alleszins redelijk en vooral spannend. Het publiek op de tribune was fanatiek, met name de gasten van Spezia die met vlaggen, banieren en vuurwerk de toon zetten. De supporters van de thuisploeg waren blij verrast Nederlanders op hun hoofdtribune aan te treffen en heetten ons warm welkom. Ik werd gegrepen door de authentieke voetbalsfeer. De einduitslag ben ik inmiddels vergeten, maar toen in San Giovanni besloot ik mij verder te verdiepen in de lagere divisies van het Italiaanse profvoetbal in de hoop er prachtige verhalen aan te treffen.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Die verhalen vond ik uiteindelijk bij Pro Vercelli in de Serie C2, maar vandaag, bijna tien jaar na mijn bezoek aan San Giovanni, speelden De Witte Leeuwen tegen Spezia in de Serie B en werd een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan de rijke clubgeschiedenis. Het was namelijk een belangrijke wedstrijd voor Pro Vercelli, want voor de aftrap werd het nieuwe Silvio Piola Stadion officieel ingewijd en geopend met kerkelijke inzegeningen en het doorknippen van een lint door de voorzitter van de Serie B, de burgemeester van Vercelli en voorzitter Secondo. Popster en Pro Vercelli-fan Jacopo Massa bracht voor de gelegenheid zijn zelf geschreven Pro Vercelli-hymne ten gehore op de middenstip. In aanloop naar de officiële opening van het stadion werd deze week ook nog eens de nieuwe mascotteknuffelleeuw luisterend naar de naam Giöêbi gepresenteerd. Als het even kan gaat die medio november in de koffer mee naar huis voor mijn zoontje van twee jaar. Om het feest compleet te maken was ik zelf deze week ook druk in de weer op e-Bay om het officiële wedstrijdshirt dat Gianmarco Zigoni in de uitwedstrijd tegen Reggina droeg aan te schaffen als tastbaar souvenir van dit historische seizoen. Kortom, na het 1-1 gelijkspel tegen Brescia was er optimisme alom, wat uiteraard werd geprojecteerd op het treffen tegen Spezia: het werd tijd voor het verhaal van de eerste overwinning in de Serie B in het eigen Silvio Piola Stadion.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Op deze dinsdagavond zat ik dus weer gekluisterd voor het scherm van mijn laptop via een of andere obscure website de Serie B-hoogtepunten te bekijken. Dat is een activiteit op zich omdat je door het vele schakelen, de vele reclames en menig onderbreking op de lijn hard moet werken om glimpen op te vangen van je favoriete team, in mijn geval Pro. Het schakelkanaal in kwestie bied je echter wel opeenvolgend en live alle hoogtepunten van de betreffende speelronde in de Serie B en dat is een heel onderhoudende manier om de competitie te volgen. Soms loopt het echter ook wel eens mis en dan is het lijden voor de tifoso op afstand, zoals ook deze avond toen een van de commentatoren opeens “Gooooool Vercelli!” riep en er linea recta werd doorgeschakeld naar het Silvio Piola Stadion. Daar zag ik volledig in het wit geklede Pro Vercelli-spelers dolenthousiast bovenop de speler met rugnummer 25 springen, Scaglia. De linksback, die volledig lijkt te zijn opgeleefd onder de nieuwe trainer Camolese, was de maker van de 1-0 voor Pro Vercelli. Vervolgens werd door de regie de herhaling ingezet. De bal zag ik belanden bij de naar rechts in het strafschopgebied uitwijkende Tiribocchi. En toen viel het beeld weg.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Het schakelkanaal kon de ongekende voorsprong kennelijk niet aan, want de resterende 25 minuten was het kommer en kwel om de wedstrijden nog enigszins te volgen. Dat deed ik dus grotendeels maar via het vertrouwde tekstverslag op tuttoprovercelli.com, via welk kanaal ik de afgelopen seizoenen te doen gebruikelijk de wedstrijden volgde. Daar las ik dat schoten van Tiribocchi en Zigoni in eerste en tweede instantie nog werden gekeerd door Spezia-keeper Iacobucci, maar dat de doelman in derde instantie moest buigen voor een prima inzet van Scaglia. Naast de bal op de paal van Espinal en een wegens buitenspel afgekeurde mooie treffer van Tiribocchi in de eerste helft, de nodige superbe reddingen van Valentini en een prachtige trap van Masi in de tweede helft, vertelde vooral die goal het verhaal van de wedstrijd: de aanhouder wint.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Afgaande op het wedstrijdverslag viel deze wedstrijd eindelijk alles op de juiste plaats in Vercelli. Tuttoprovercelli.com meldde na afloop dat de hand van de coach, die zijn eerste overwinning in dienst van Pro Vercelli boekte, zichtbaar was met een versterkte defensie en een cynische aanval. Camolese had de nodige wijzigingen in zijn opstelling aangebracht en opteerde voor een 3-5-2 opstelling met enkele nieuwe namen waardoor Ranellucci en Caridi kind van de rekening waren. De defensie bestond nu uit Masi, Cosenza en Sini en deze drie-eenheid wist samen met de uitblinkende Valentini voor het eerst sinds de openingswedstrijd tegen Ternana achterin weer eens de nul te houden; experiment geslaagd. Camolese was na afloop van de wedstrijd dan ook sereen en goed geluimd. “Dank gaat uit naar mijn jongens die heel goed speelden, we staan nog maar aan het begin van mijn tijd in Vercelli maar ze pakken het goed op en krijgen wat ze verdienen. Dit is een competitie waar in december nog niets is beslist, als de jongens maar blijven vechten zoals vandaag en de schoonheidsfouten, die ons op andere momenten de das om kunnen doen, uit het spel verdwijnen. Het is duidelijk dat we de juiste spirit te pakken hebben, deze overwinning is verdiend.”

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
De onvermoeibare aanwinst Scavone keerde op het middenveld terug in de basis, en de voorhoede bestond net als tegen Brescia uit het duo Zigoni en Tiribocchi dat goed op elkaar lijkt te zijn ingespeeld. Il Tir wist deze wedstrijd zowaar het nodige gevaar te stichten en bracht net als Scaglia eindelijk wat van de toegevoegde waarde die verwacht mag worden. Tiribocchi kreeg zelfs een staande ovatie toen hij vlak voor tijd werd vervangen door Iemmello, ook al scoorde hij niet. “Als je er niet in slaagt te scoren, maar je wel volledig geeft, de drang en inzet toont om het goed te doen, wordt dat gewaardeerd door het publiek en dat maakt me blij”, was zijn commentaar na afloop. De blijdschap van de spelers was volledig terecht en verdiend na weken afzien. Via het schakelkanaal hoopte ik nog meer beelden mee te pakken van dit geluk, maar dat was me helaas niet meer gegund. Wegens copyrightproblemen werd de obscure zender tegen het eind van de wedstrijd op zwart gezet. Niettemin vierde ik op grote afstand, maar gevoelsmatig toch heel dichtbij, het feestje van De Witten mee zodra ik vernam dat het laatste fluitsignaal geklonken had en de score ongewijzigd was gebleven. De aanhouder wint! Forza Pro!

zaterdag 27 oktober 2012

Brescia vs. Pro Vercelli 1-1

Basisopstelling Pro vs. Brescia
Trainer Camolese verraste met zijn opstelling voor de uitwedstrijd tegen Brescia. Tegen de verwachtingen in opteerde hij niet voor 4-4-2, maar liet hij zijn ploeg in een 3-4-1-2-opstelling spelen met Zigoni, Cancellotti en Sini in de basis. Het bleek de eerste helft een gouden greep, Pro Vercelli vertrok bijna als een dief in de nacht met de overwinning huiswaarts. “Pro heeft de wedstrijd in het Rigamonti in handen en speelt zonder angst en met veel persoonlijkheid”, zei journalist Stefano Pasquino in de rust. Pro Vercelli stond toen met 0-1 voor door een eigen doelpunt van Stovini, die een voor Zigoni bedoelde voorzet van Scaglia achter zijn eigen doelman werkte. Pro Vercelli verraste met de nodige bravoure en smoel op het veld. “In de eerste helft was ik zeer onder de indruk van Scaglia die heel constructief speelde”, voegde Pasquino daaraan toe. Vercelli mocht lange tijd dromen van de overwinning in het Stadio Mario Rigamonti. Totdat Brescia in de 57e minuut gelijkmaakte via de Fransman De Maio. Valentini redde eerst nog op een kopbal van Caracciolo uit een corner, maar de Franse verdediger tikte vervolgens in de rebound binnen. Evenwel was het een verdiend punt voor De Witte Leeuwen. La Stampa sprak na afloop over “een hartverwarmend resultaat voor de jongens van Camolese”, hoewel Pro Vercelli ondertussen is afgezakt naar de twee-na-laatste plek op de ranglijst. Samen met Virtus Lanciano heeft de ploeg acht punten. Grosseto, dat de competitie met zes strafpunten in mindering begon, is hekkensluiter met drie.

woensdag 24 oktober 2012

Il bello del calcio

Komend weekend speelt Pro Vercelli tegen Brescia, een club die tot mijn verbeelding spreekt. Het is inmiddels alweer negen jaar geleden dat ik het Stadio Mario Rigamonti bezocht. Het was een mooie zomerse herfstmiddag en het beloofde al snel een even mooie wedstrijd te worden.

Bij aankomst in Brescia stond het stationsplein vol met Brescia-supporters. Als vanzelfsprekend werd ik door een blauwwitte colonne meegenomen naar het stadion en eenmaal binnen werd ik staand op een van de krakkemikkige noodtribunes overdonderd door de prachtige ligging van het stadion. De zon straalde volop over het groenbruine landschap en achter de tribune rechts van mij raakten de toppen van de bergen de wolken aan.

De mannen van Brescia stonden samengepakt op de tribunes en na de aftrap bleven de meesten van hen op de banken staan. De wedstrijd werd meteen uitgebreid van commentaar voorzien en hoewel ik de gesprekken nauwelijks kon volgen, was het snel duidelijk dat ze spraken over de twee absolute smaakmakers op het veld. Brescia beschikte over de legendarische en briljante spelmaker Roberto Baggio en bij de tegenstander speelde de spectaculaire Braziliaanse krachtpatser Adriano voorin.

En een mooie wedstrijd werd het. La Repubblica schreef na afloop over een "spektakelstuk met doelpunten en plezier, in het bijzonder voor Parma dat met de 3-2 winst op Brescia de vijfde overwinning van het seizoen boekte." Het was een voor Italiaanse begrippen ongekend open wedstrijd, waarin Brescia snel op voorsprong kwam via Matuzalem en Parma even snel gelijk maakte via Morfeo. Na de openingstreffer klonk er een harde knal in de hoek van het stadion. Het inspireerde mij tot het schrijven van het gedicht 'Voetbal in Brescia':

Daar waar de bal de bergen raakt
Ontploft een bom
In de hoek van het stadion
Zodat de thuisblijver het horen kan
Iedereen mag het horen dan
Brescia staat voor!


De slapende Parma-defensie stelde Di Biagio zeven minuten voor rust in staat om de 2-1 binnen te schieten, maar vier minuten later was het alweer 2-2 toen Marchionni een zeldzaam mooie pass van Morfeo binnenkopte. In de rust constateerde ik dat ik volop aan het genieten was. De combinatie van het heerlijke weer, de prachtige omgeving en de opgetogen supporters zorgden voor een mooie ambiance. In de tweede helft was de spanning om te snijden, maar uiteindelijk verlieten de bezoekers het stadion van Brescia als dieven in de nacht met de volle winst op zak. 25 minuten na rust was het de hedendaagse topspits Gilardino die als invaller de winnende treffer voor Parma maakte. In het laatste kwartier werden Matuzalem (Brescia) en Donadel (Parma) nog van het veld gestuurd. Zo kwam een einde aan een enerverende Italiaanse voetbalwedstrijd in een idyllische omgeving. Il bello del calcio.

Ondertussen zijn we dus negen jaar verder. Komend weekend speelt Pro Vercelli in het Mario Rigamonti tegen Brescia. Wie had dat in 2003 gedacht? Ik niet, hoewel het soort voetbalervaringen dat ik onder meer opdeed in Brescia mij uiteindelijk wel in de armen van Pro dreef; op zoek naar authentieke Italiaanse voetbalromantiek. Komend weekend staan er geen Baggio’s en Adriano’s op het veld, de aanvallende vedetten luisteren nu naar de namen Simone Tiribocchi en Andrea Caracciolo (ex-Pro Vercelli). Laten we duimen dat het een mooie zomerse herfstmiddag wordt en dat Pro Vercelli in een even mooie wedstrijd, desnoods als een dief in de nacht, met de winst huiswaarts zal keren. Forsa Pro!

zondag 21 oktober 2012

Geloven in eigen kunnen

“Als we compact spelen, zullen we winnen”, zei de kersverse Pro Vercelli-trainer Camolese voorafgaand de wedstrijd tegen Padova. In aanloop naar de eerste thuiswedstrijd in het gerenoveerde Silvio Piola Stadion benadrukte Camolese het belang van teamgeest en inzet. “We hebben iedereen nodig, want het goede komt met het hele team, met de juiste dosis individualiteit. De fans willen dat het team zich helemaal geeft en krijgen nu de kans om ons in dit mooie stadion te zien spelen.” De basisopstelling waarvoor Camolese koos (4-4-2), week nog al af van het vaste elftal onder Braghin: Valentini, Ranellucci, Cosenza, Masi, Scaglia; Fabiano, Espinal, Appelt Pires, Scavone; Caridi en Di Piazza. Meest opvallende namen: Di Piazza (terug in de basis) en Scavone (terug van een blessure).

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
De wedstrijd zelf bekeek ik weer fragmentarisch via een livestream met de hoogtepunten van de verschillende wedstrijden in de Serie B. Oleoletv heet de betreffende toegangspoort tot beelden van obscure wedstrijden en competities van over de gehele wereld. Sinds enkele maanden is het vaste prik om in te schakelen wanneer Pro Vercelli speelt. Tegelijkertijd word je integraal verwend met live hoogtepunten van de andere wedstrijden in de Serie B, zoals deze week onder meer Livorno vs. Hellas Verona en Modena vs. Grosetto. Ten minste als je door de grote hoeveelheid advertenties heen kan kijken.

Op de eerste beelden vanuit Vercelli was het opgefriste stadion te zien, niet geheel gevuld (naar later bleek waren er evenwel ruim 2.500 toeschouwers). Het eerste gevaar kwam na vijf minuten spelen op naam van Padova. Uit een vrije trap werd de bal rakelings langs de goal van Valentini gekopt. Tien minuten later kwam Pro Vercelli vs. Padova weer in beeld nadat Padova over rechts was doorgebroken en aanvaller Granoche de bal ter hoogte van de penaltystip op een presenteerblaadje kreeg aangegeven. Op volle snelheid schoot de mee opgekomen Granoche net naast. Na ongeveer twintig minuten spelen was er in verschillende wedstrijden al gescoord, zoals in de wedstrijden Cittadella vs. Sassuolo (1-0) en Cesena vs. Reggina (1-0). Tussendoor werd weer even geschakeld naar het Silvio Piola Stadion: Caridi schoot hoog over. Nog geen minuut later miste Juve Stabia een penalty tegen Ascoli. De strafschop moest echter worden overgenomen en werd wederom gestopt (!), maar dit keer schoot Juve Stabia in de rebound alsnog raak. Spanning en sensatie in de Serie B!

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Na 35 minuten spelen werd weer gezapt naar Vercelli. Zou er gescoord zijn? Nee, uit hoffelijkheid werd ook even in Vercelli gekeken. In de 43e minuut kwam Vercelli nog eens in beeld: een vrije trap van Fabiano ging over. Op het moment dat Empoli op een 0-2 voorsprong kwam uit tegen Virtus Lanciano, had bij Pro Vercelli vs. Padova het rustsignaal al geklonken: 0-0. De eerste tien minuten na rust kwam Pro Vercelli tweemaal in een glimp voorbij, geen bijzonderheden vanaf het front. Maar na elf minuten spelen in het tweede bedrijf was er slecht nieuws uit het Silvio Piola: Padova kwam op een 0-1 voorsprong door een goed doelpunt in de verre hoek van de op links doorgebroken Braziliaan Diego Farias. Op het scherm was te zien dat de Pro Vercelli-verdedigers hun hoofd teleurgesteld lieten hangen. Niet echt verwonderlijk dus dat Padova zeven minuten later op 0-2 kwam. Wederom was het Farias die op links het strafschopgebied binnendrong en in de verre hoek raakschoot. Na 71 minuten kwam Pro Vercelli gelukkig terug in de wedstrijd via een daverend schot van invaller Casoli na goed voorbereidend werk van invaller Tiribocchi. Maar tot overmaat van ramp haalde Masi tegen het eind van de wedstrijd een doorgebroken Padova-speler neer, wat werd bestraft met de rode kaart. Daarmee was de wedstrijd gespeeld en wist Pro Vercelli de terugkeer in het Silvio Piola Stadion helaas niet met punten glans te geven.

“Ik ben blij met de prestatie van het team, niet met het resultaat”, zei Pro Vercelli-voorzitter Massimo Secondo na afloop van de wedstrijd. “We waren niet minder dan Padova en we reageerden goed op de 0-2 achterstand. Het spijt me dat de arbitrage weer eens niet in ons voordeel uitviel. Ik ben blij met de 2.522 toeschouwers in het Silvio Piola Stadion vandaag. Dat is wat we kennelijk mogen verwachten van Vercelli.”

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
“De jongens hebben alles gegeven tegen een team dat in de Serie A niet zou misstaan”, zei trainer Camolese op de persconferentie na afloop van de wedstrijd. “Twee onachtzaamheden van onze kant werden afgestraft, maar het team reageerde goed in interactie met onze fans. Ja, Ranellucci kwam goed uit de verf vandaag, hij heeft echt zijn best gedaan. Iedereen heeft zijn taken tactisch goed en met discipline uitgevoerd en dat is erg belangrijk in een competitie als deze. In balbezit en na de rust moet het team werken voor succes. Ik denk dat dit team zich kan verbeteren, we hebben zoveel jonge mensen die de knop nog moeten omdraaien op dit niveau. Ze moeten begrijpen dat dit een belangrijke competitie is en dat ze alleen door hard werken en met volledige inzet positieve resultaten kunnen behalen. Ik verwacht dat iedereen zich positief onderscheidt op het moment dat ze het veld betreden. Iedereen moet ervan overtuigd zijn dat ze nut hebben, iedereen speelt zijn rol. Die gedachte moet voorop staan. Als we geloof hebben in eigen kunnen, kunnen we dit lange seizoen nog resultaten boeken.”

woensdag 17 oktober 2012

De koning is dood, leve de koning?

In de gerenoveerde persruimte in het Silvio Piola Stadion sprak de nieuwe trainer van Pro Vercelli, Giancarlo Camolese, zijn eerste woorden in dienst van de club op een speciaal voor hem belegde persconferentie. Volgens eusebiano.it presenteerde de nieuwe trainer zich als een man die weet wat hij wil, niet voor niets is hij professor aan de Universiteit van Turijn, vriendelijk en vol zelfvertrouwen, resultaat van jaren ervaring als televisiecommentator bij Mediaset. Hierbij de persconferentie omgezet in een monoloog:

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
"De voorzitter en de algemeen directeur raakten de juiste snaar bij mij waardoor ik een grote drang kreeg om hier als trainer van start te gaan. Hiervoor had ik die behoefte minder en heb ik andere ervaringen opgedaan en tijd besteed aan mijn familie, maar toen ik Guidolin laatst op Anfield de overwinning van zijn Udinese op Liverpool zag vieren realiseerde ik mij dat mijn plek op het veld is. Ik ben blij om bij een serieuze en ambitieuze club aan de slag te gaan, qua passie en historie zeer vergelijkbaar met Torino. Ik zal niet overboord gooien wat hier tot dusverre bereikt is, maar hoop wel iets toe te kunnen voegen. De Serie B is zwaarder geworden dan een aantal jaar geleden en er worden meer wedstrijden gespeeld. Vechtlust en een competitieve geest zullen het verschil maken. Dat lukt alleen als de spelers hun kwaliteiten tonen en het maximale geven. We zijn er even met het team tussenuit geweest omdat ik in een frisse omgeving met de ploeg kennis wilde maken, met de spelers wilde praten en hen mijn voetbalfilosofie uitleggen. Ik wil een team dat het veld verlaat in bezwete shirts. Systemen? Eerst moet je de tegenstander moe maken. Iedere voetbalfan in Italië heeft recht op een team dat keihard werkt. Ik wil dat de spelers met heel hun hart spelen en zal proberen mijn passie op deze jongens over te brengen. Mijn systeem pas ik aan de spelers aan die ik het meest geschikt acht om te spelen. Tegenwoordig moet je met spelsystemen variëren. In het verleden heb ik 3-4-3, 3-5-2, 4-2-3-1 en ook anders gespeeld. We zullen zien. Mijn dank gaat uit naar Braghin. Hij heeft goed werk verricht waar ik op voort kan bouwen. Psychologisch gezien is het altijd spannend na een trainerswissel: er is hier en daar wat ongemak en iedereen wil zich laten zien. Na deze eerste drie dagen heb ik de spelers gefeliciteerd met hun inspanningen, maar ze ook gezegd op te passen: over drie maanden wil ik dat ze nog steeds de mouwen opstropen en zich van hun beste kant laten zien. Ik heb alle goals die de ploeg tegen heeft gekregen bestudeerd, omdat we ons op dat vlak moeten verbeteren. De doelpunten voor heb ik ook goed bekeken, want we moeten er nog veel meer maken, met name voor de fans. We zullen proberen de fans goed voetbal en goals te schenken. Het publiek speelt een cruciale rol. Om hier te mogen spelen is het maximale dat een trainer en een team zich wensen kunnen. Hier in dit stadion zullen we in staat zijn om de warmte van onze fans te voelen, veel meer dan andere teams. Het is net alsof je in een Engels stadion speelt, het publiek zit bovenop de spelers. Dat is een toegevoegde waarde en na verloop van tijd zal dat intimiderend moeten werken. Tegenstanders moeten hier met angst in de benen naartoe komen. Ik heb het gevoel dat we over technisch goede spelers beschikken. Het managen van een groep met 29 spelers schrikt me niet af, daar heb ik in het verleden genoeg ervaring mee opgedaan. Het belangrijkste is dat iedereen op de training gelijk wordt behandeld, op zo’n manier dat iedereen beschikbaar is, niemand uitgezonderd. ’s Morgens zullen we werken aan de tactiek en 's middags gaan we op het veld aan de slag tot ik het licht uitdoe. We zullen niet langer vriendschappelijk tegen het jeugdelftal spelen, en veel achter gesloten deuren trainen zodat we onze tegenstanders niet wijzer maken dan nodig. De spelers staan voor mij op de eerste plaats, de rest komt daarna. Tiribocchi? Ik heb hem ontmoet en het is een goede vent, ik ben er zeker van dat hij veel wil geven in dit shirt. Eén ding staat vast, ik heb nog nooit meegemaakt dat de competitie al in oktober werd beslist. En ook niet in december. En ook in januari promoveer of degradeer je niet. In de lente wordt alles beslist als het pas echt lastig wordt. Dus laten we voorzichtig zijn met doemdenken. Dit team kan zoveel meer dan het heeft laten zien.”

maandag 15 oktober 2012

Grazie Braghin! Forsa Pro!

Vandaag verspreidde de club het volgende persbericht:

FC Pro Vercelli 1892 kondigt aan dat coach Maurizio Braghin ontslagen is. Het team dat nu twee dagen op trainingskamp is in Cantalupa zal worden getraind door Giancarlo Camolese. De club zegt tegen trainer Braghin tot ziens en bedankt voor twee fantastische en zeer succesvolle seizoenen die we samen hebben meegemaakt. Pro Vercelli verwelkomt de nieuwe coach en wenst hem veel geluk met zijn taak om Pro Vercelli in de Serie B te houden. Giancarlo Camolese zal op woensdag 17 oktober om 11.30 uur in het Silvio Piola Stadion worden gepresenteerd.

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Tuttoprovercelli.com suggereerde dat het clubmanagement voor een afscheid van Braghin had gekozen omdat hij de ploeg niet meer aan de praat kreeg. Braghin zelf gaf het volgende commentaar op tuttoprovercelli.com: “Ik ben blij dat ik op deze manier afscheid neem en niet na een nederlaag. Tot het eind toe heb ik alles gegeven en ik groet mijn jongens met opgeheven hoofd. Ik beloof dat ik samen met de mensen uit Vercelli de ploeg zal toejuichen in de derby tegen Novara.” Braghin bedankte ten slotte de gehele stad.

Dat waren waardige afscheidswoorden van de trainer die Vercelli de afgelopen seizoenen menigmaal liet juichen. Vooral de laatste twee seizoenen waren memorabel met een prestatie boven verwachting in de Seconda Divisione en daaropvolgend promotie naar de Serie B via de play-offs van de Prima Divisione. Ongekende successen voor De Witte Leeuwen, die decennialang daarvoor niet waren voorgekomen. Bij vlagen liet hij zijn team oogstrelend tiki-taka-voetbal spelen, en de Pro Vercelli-defensie was twee seizoenen lang een onneembare veste. Een commentator schreef deze week dan ook terecht dat Braghin een trainer was die zowel binnen als buiten de club geliefd was.

Die liefde was echter niet bestand tegen de tegenvallende resultaten van de laatste weken. Drie uitnederlagen, één vette thuisnederlaag en een gelijkspel in de uitwedstrijd tegen Virtus Lanciano werden de oefenmeester fataal. Na een zeer enthousiaste voorbereiding en een redelijk begin van de competitie waren De Withemden plotseling diep in de onderste helft van de ranglijst beland en dat strookte niet met de ambities (op zijn minst lijfsbehoud en dromen van meer). Bovendien lukte het Braghin niet om de versterkingen Tiribocchi, Caridi en Scaglia aan de praat te krijgen en bleven veelbelovende talenten zoals Iemmello, Zigoni, Innocenti en De Silvestro aan de kant. Toen hij ook nog ging wisselen van spelsysteem was het eind zoek. De spelers werden onzeker, er sloop angst in de ploeg en de tegenstanders pakten de punten. Uiteindelijk werken de wetten van het profvoetbal dan overal hetzelfde en moest ook in Vercelli de trainer er aan geloven.

De aanstaande terugkeer in het Silvio Piola Stadion is Braghin dus helaas niet meer gegund. In het vernieuwde stadion zal ook een nieuwe coach op de bank plaatsnemen: Giancarlo Camolese. De voormalige middenvelder is van vele markten thuis. Niet alleen heeft hij ruime ervaring als coach in de Serie A en B, ook prijken op zijn curriculum vitae nevenactiviteiten zoals televisiecommentator en professor lichamelijke oefening en sport aan de universiteit (cum laude afgestudeerd in 2002). Bovendien is Camolese een echte vechter als we de commentaren mogen geloven. Wat dergelijke aspecten betreft past de in Turijn geboren oefenmeester wel in het historisch profiel van clubmannen: een homo universalis die de mouwen opstroopt en afkomstig is uit de regio.

Bovendien heeft hij veel ervaring in de hoogste divisies en daar zal Pro Vercelli ongetwijfeld baat bij hebben. Als broodvoetballer diende hij Torino, Biellese, Reggina, Alessandria, Lazio Roma, Padova, Vicenza, Taranto en Saviglianese. Als coach zat hij op de bank bij de jeugd van die laatste club, Torino (jeugd-, assistent- en hoofdcoach), Reggina, Vicenza, Livorno en weer Torino. Als jeugdcoach was hij succesvol en als hoofdcoach debuteerde hij in het seizoen 2000/2001 bij Torino met promotie naar de Serie A en lijfsbehoud het daaropvolgende seizoen. In het seizoen 2002/2003 volgde ontslag wegens teleurstellende resultaten. Hij stapte over naar Reggina waar hij eveneens handhaving realiseerde, maar zijn contract werd niet verlengd. Vervolgens kende de trainer enkele mindere seizoenen bij Vicenza (Serie B), Livorno (degradatie uit de Serie A) en Torino (degradatie uit de Serie A). Sinds 2009 heeft Camolese niet meer op de bank gezeten. In dienst van Pro Vercelli maakt hij dus een rentree als coach in het betaalde voetbal en mag hij opnieuw handhaving zien af te dwingen.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Uiteraard wordt de nieuwe trainer daarbij alle succes toegewenst, maar nu gaat vooral dank uit naar Maurizio Braghin. Zijn onverstoorbaarheid, zijn authenticiteit, zijn voetbalopvatting en bovenal zijn prestaties zullen nog lang herinnerd worden door de ware Pro Vercelli-fans. “Braghin schreef geschiedenis en daarvoor verdient hij heel veel dank”, was het commentaar van oud-aanvoerder Bonomi op het vertrek van de trainer. Braghin mag met trots terugkijken op zijn seizoenen op de bank van Pro Vercelli. Onbetwist is hij dè clublegende van het afgelopen decennium, en dus is hij een onmiskenbaar onderdeel van de roemruchte geschiedenis van de zevenvoudig landskampioen geworden. Volgens sommige nostalgische voetbalromantici is dat meer dan een schrale troost; wellicht zelfs het hoogst haalbare. Grazie Braghin! Forsa Pro!

zondag 14 oktober 2012

Een stapje vooruit: Virtus Lanciano vs. Pro Vercelli 1-1

Pro Vercelli sloot een bewogen week af met een verdienstelijk gelijkspel (1-1) in de uitwedstrijd tegen Virtus Lanciano. Het was het eerste punt voor De Withemden in een uitwedstrijd dit seizoen, waardoor de ploeg bovendien weer een stapje vooruit zette op de ranglijst van de Serie B. Een crisis in de dop lijkt voorlopig bezworen, hoewel eerder deze week volgens algemeen directeur Romairone van een echte crisis geen sprake was: “U (de pers, GD) heeft vooral een mysterie gemaakt van de situatie. Er is geen sprake geweest van een evaluatie van of een ultimatum aan de technische staf, hoewel er uiteraard niet altijd verloren kan worden.” Ook spits Tiribocchi, na de verloren wedstrijd tegen Juve Stabia de zondebok van de Pro Vercelli-aanhang (die zich overigens met zeer dubieuze spreekkoren ook niet van zijn beste kant had laten zien), pleitte in aanloop naar de wedstrijd tegen Virtus Lanciano voor rust in de tent: “Kritiek mag er zijn. Ik ben de eerste die niet blij is. Ik ben hier niet gekomen om door de Pro Vercelli-fans beledigd te worden. Ik ben hier om mijn best te doen en wil bewijzen dat ik van toegevoegde waarde kan zijn. Anders was ik wel in Bergamo gebleven om mijn nog één jaar doorlopende contract uit te dienen.”

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Spijtig genoeg wist Tiribocchi ook in de wedstrijd tegen Virtus Lanciano totaal niet te overtuigen. Volgens tuttoprovercelli.com was hij veruit de slechtste Pro Vercelli-speler op het veld, daar waar de rest van de ploeg zich juist wist te herpakken na het falen van de afgelopen weken. Eerder deze week zei Tiribocchi op een persconferentie over zijn prestaties: “Tot dusverre ben ik helemaal niet blij met mijn optredens, maar ik blijf kalm want ik doe mijn werk goed en vroeg of laat zal ik weer brengen wat ik de jaren hiervoor bracht.” Duidelijk is dat het eerder laat dan vroeg wordt voor de routinier zijn toegevoegde waarde toont. Zo langzamerhand is het vijf voor twaalf voor de spits van wie juist verwacht werd dat hij de ploeg bij de hand zou nemen. Het was veelzeggend dat Il Tir in de rust al werd gewisseld. Voor hem in de plaats kwam die andere routinier in de aanval, Caridi, die overigens ook niet het verschil wist te maken. In plaats van de aanvallende vedetten trokken Scaglia, (wederom) Appelt Pires en Masi de kar op het veld. Masi toonde na afloop zijn realisme: “Op een paar momenten namen we nog teveel risico, dus laten we dit punt nemen in de wetenschap dat we nog veel moeten verbeteren. We kunnen niet wachten tot we weer in het Piola Stadion spelen en de warmte van onze fans voelen. Ik ben blij met de goal en het punt waarmee we weer een stapje omhoog zetten, maar we hadden meer kunnen halen uit enkele counters.”

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
De grote held van de dag tegen Virtus Lanciano was overigens de uitblinkende keeper Valentini, de man die Pro Vercelli de afgelopen seizoenen wel vaker door een grote dip heen hielp. Dit keer stopte hij een strafschop in de 31e minuut van de wedstrijd, nog geen half uur nadat Masi De Witte Leeuwen op voorsprong had gezet met een rake kopbal uit een hoekschop, onhoudbaar voor Lanciano-keeper Leali. Ook daarvoor en daarna hield de doelman zijn ploeg op de been met fantastische reddingen, bijvoorbeeld tot twee keer toe op gevaarlijke inzetten van Lanciano-aanvaller Falcinelli. Helaas liet de Pro Vercelli-defensie de doelman in de steek bij de gelijkmaker. Op de kopbal van Vastola dertien minuten na rust had Valentini helaas geen antwoord. De laatste twintig minuten van de wedstrijd gingen beide ploegen nog voor de winst met kansen over en weer, iets meer voor Lanciano. Meer doelpunten bleven echter uit en dus was de eindstand 1-1.

Het laatste woord is ten slotte aan de trainer. Onze trainer, die afgelopen week de nodige kritiek over zich heen kreeg van de fans, de media en zelfs van de prominente zaakwaarnemer Raiola, die de serie verliespartijen aangreep om zijn ongenoegen te uiten over het feit dat zijn pupil Innocenti niet op een basisplaats kan rekenen. De berichtgeving over crisisberaad en een gesprek dat het Pro Vercelli-bestuur zou hebben gehad met voormalig Empoli-coach Aglietti maakten de perspectieven er voor Braghin niet rooskleuriger op. Tegelijkertijd kondigde de onverstoorbare Braghin direct na het treffen tegen Juve Stabia al aan zijn eigen weg te blijven volgen. Zijn commentaar na het punt tegen Virtus: “We hebben het 4-3-1-2-systeem weer afgestoft met een goed optreden als gevolg. Jammer dat het de tweede helft misliep. We speelden beter zonder bal, hadden veel jongelui in het veld en Caridi was gepasseerd vanwege tactische redenen. Ik zag nauwelijks angst, hoogstens een klein beetje. We moeten nog veel werk verzetten, maar dat kan gelukkig vanaf nu in het Piola Stadion.”

zondag 7 oktober 2012

Wij geven niet langer doelpunten weg!

In Piacenza is Pro Vercelli te slecht om waar te zijn, kopte La Stampa na de 1-4 thuisnederlaag tegen Juve Stabia op haar website. De krant vervolgde:

Drie doelpunten in de eerste helft, de laatste vlak voor het eindsignaal. Goal voor de thuisploeg van Fabiano.

De eerste helft was rampzalig en hoewel iets meer bevlogen in de tweede helft werd Pro Vercelli in Piacenza (wellicht het laatste optreden van de De Witten in het Garilli Stadion) overlopen door Juve Stabia met een superbe Danilevicius in de gelederen.

Drie doelpunten in een half uur voor de mannen uit Campanië en een gemiste penalty van Caridi velden Vercelli al in de eerste helft. Maar dat was nog niet genoeg. Alhoewel Fabiano er in slaagde de 3-1 te scoren, was het Danilevicius (die tot dan toe nog niet tot scoren kwam in de competitie) die vlak voor tijd met de 4-1 de deur in het slot gooide, en tekende voor een hattrick. Na de zesde nederlaag in acht speelrondes wankelt de positie van trainer Braghin nu echt.  

Zoals verwacht had Braghin zijn opstelling aangepast, maar van rigoureus ingrijpen na de vorige nederlagen bleek geen sprake. De opstelling heette 3-4-1-2 te zijn. Dat betekende dat ten opzichte van de voorgaande wedstrijden de defensie met één man extra was versterkt, dus startte Pro met een driemans-centrum bestaande uit Cosenza, Ranellucci en Masi. Op het middenveld stonden Bencivenga, Rosso, Appelt Pires en Scaglia. De voorhoede bestond uit Caridi en Tiribocchi met Fabiano daarachter.

De zone rechtsachter brengt Pro Vercelli dit seizoen geen geluk. Na eerder ongelukkig falen op die positie van Bencivenga tegen Livorno en Cancellotti tegen Sassuolo, was het deze keer Cosenza die zichzelf daar in grote moeilijkheden bracht. Uit de knullige aandoende situatie werd Danilevicius vrijgespeeld die in de korte hoek raakschoot. De 0-2 volgde uit een door Cosenza veroorzaakte penalty, die daarmee de schlemiel van de middag werd. De 0-3 was een wondersloffengoal van Danilevicius, die de bal op de rand van de zestien in één keer uit de lucht op de pantoffel nam en onhoudbaar raakschoot achter Valentini. Tot overmaat van ramp miste Caridi drie minuten voor rust een penalty, waardoor Pro Vercelli enigszins terug in de wedstrijd had kunnen komen. De televisiecommentator sloot na 48 minuten spelen af met de opmerking dat er een spectaculaire eerste helft op zat. In het voordeel van Juve Stabia welteverstaan.

Zeven minuten na rust maakte Pro Vercelli alsnog de 1-3. Fabiano schoot pardoes binnen nadat De Withemden het strafschopgebied van Juve Stabia hadden weten te penetreren. Daarna had het schakelkanaal waarop ik de Serie B-hoogtepunten bekeek weinig interesse meer in deze wedstrijd. De regie beschouwde het treffen tussen de ploegen uit de onderste helft van de ranglijst overduidelijk als gelopen en minder relevant tussen topwedstrijden zoals Modena vs. Cesena (4-0), Bari vs. Vicenza (1-0), Grosseto vs. Sassuolo (1-2), Reggina vs. Novara (1-0) en Varese vs. Empoli (2-2). Pas vlak voor tijd werd weer teruggeschakeld naar Piacenza toen Juve Stabia de 1-4 scoorde. De bal raakte eerst onderkant lat en in tweede instantie verdween een schot van Danilevicius via de vingertoppen van de duikende Valentini in het net. En zo boekte Pro Vercelli de derde nederlaag op rij, de zesde in acht competitiewedstrijden.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Afgelopen week refereerde Braghin aan de vorige twee seizoenen waarin De Witte Leeuwen slechts tien nederlagen leden. De Serie B is duidelijk andere koek, ook voor Braghin die dit seizoen als trainer debuteert op dit niveau. De trainer toonde zich na de nederlaag tegen Juve Stabia verbeten: “Of ik op de wip zit? Vraag dat aan de club waar ik een prima relatie mee heb. Ik ga door op mijn eigen weg. Ik voel me verraden door de spelers, hun angstige instelling maakt me boos. Wij geven niet langer doelpunten weg.”

Dat zijn wijze woorden. Witte Leeuwen trekken traditioneel gezien met het mes tussen de tanden ten strijde. Ze willen winnen en stropen de mouwen op als het tegenzit. Teamgeest en jeugdig enthousiasme maken het verschil. Er wordt vanuit een hechte defensie op balbezit gespeeld en doelpunten komen voort uit attractief combinatievoetbal. Dat is historisch bepaald en Braghin begrijpt dat. Hij is er de afgelopen jaren verschillende malen in geslaagd zijn ploeg naar die standaard te laten spelen. Met succes; dromen in de Serie B is de beloning. Een wereld van verschil met pak ‘m beet vier jaar geleden toen de club in de Lega Pro Seconda Divisione op sterven na dood was en het spel niet om aan te zien. Daarom verdient Braghin krediet. Braghin kwam als speler zelf jarenlang uit in de Serie B, dus weet wat er gevraagd wordt. Hij zal nu moeten uitdokteren hoe zijn ploeg weer aan het voetballen te krijgen. Ik wens hem daar veel wijsheid bij toe, want makkelijk zal het niet zijn.

dinsdag 2 oktober 2012

Stadio Silvio Piola 2.0

Algemeen directeur Giancarlo Romairone weigerde vandaag voor de pers te spreken van een groot probleem na de teleurstellende vertoning tegen Cittadella van gisteravond. Hij beperkte zich tot het benoemen van de moeilijke omstandigheden waar de ploeg mee te maken heeft en benadrukte het belang van punten pakken om het enthousiasme rondom de club vast te houden. Niet in de laatste plaats omdat het bestuur uitkijkt naar 20 oktober als Pro Vercelli volgens planning haar rentree in eigen huis zal maken tegen Padova. Iedereen hoopt die rentree uiteraard in een uitverkocht huis te vieren. Sportief succes zal daar zeker bij helpen. De positie van Braghin staat volgens Romairone overigens niet ter discussie. De trainer heeft de vrije hand om maatregelen te nemen ten einde zijn ploeg weer op de rails te zetten. Om de nare smaak van de nederlaag weg te slikken hierbij alvast enkele foto's van de prachtig vernieuwde thuisbasis, waar momenteel de laatste hand aan wordt gelegd. Ik kijk er nu al naar uit om medio november op de tribunes plaats te nemen om de thuiswedstrijd tegen Crotone bij te wonen. Forsa Pro!

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

maandag 1 oktober 2012

Tabula rasa op zoek naar glans

In alle eerlijkheid verdient Pro Vercelli het om dit seizoen als tabula rasa in de Serie B gezien te worden. Ook al beschikt de club over een rijke historie, feitelijk is Pro Vercelli anno nu een onbeschreven blad in de hoogste divisies. Na zoveel jaren afwezigheid op dit niveau verdient de club het om sportief met een schone lei te beginnen. Voor het nostalgische geleuter van voetbalromantici, zoals ondergetekende, koop je immers weinig tot niets. De clubleiding heeft dan ook realistische doelen gesteld: handhaving is het streven. Het staat ons vrij om met scudetti in het achterhoofd te dromen over meer, maar laat het geen last zijn voor ons dappere ploegje. Laten we eerlijk zijn, de Serie B is op zich al lastig genoeg. Dat bleek eens te meer in de uitwedstrijd tegen Cittadella van vandaag.

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Maar om bij het begin te beginnen: de lobby voor De Silvestro in de basis had afgelopen week zijn uitwerking gehad. Voor het weekend suggereerde Braghin al dat een basisplaats voor de van Juve gehuurde vleugelflitser tot de mogelijkheden behoorde, maandagavond volgde definitief uitsluitsel: in plaats van Fabiano verscheen De Silvestro in de basis als onderdeel van de aanvallende tridente, die verder bestond uit Caridi en Tiribocchi. Voor de rest waren er weinig veranderingen in de basisopstelling van Pro Vercelli te bespeuren. Valentini, Cancellotti, Ranellucci, Masi, Scaglia; Marconi, Appelt Pires en Espinal completeerden het elftal dat er steeds vertrouwder begint uit te zien maar nog veel heeft te bewijzen. Het eerste kwartier van de wedstrijd snuffelden beide ploegen aan elkaar op zoek naar de opening. Pro Vercelli speelde compact en de defensie stond toen nog goed. Dankzij De Silvestro kwamen De Witte Leeuwen er zelfs enkele keren gevaarlijk uit, maar vanaf het tweede kwartier was Cittadella aan zet en werd de thuisploeg diverse keren gevaarlijk, onder anderen Valentini, Appelt Pires en Masi wisten het gevaar nog te keren. In de 37e minuut was het echter wel raak voor de thuisclub. De inkomende Cittadella-verdediger Coly kopte hoog in de lucht keihard raak uit een corner. De voorsprong voor Citta was daarmee een feit en de nachtmerrie voor Pro Vercelli begonnen.

De tweede helft kwamen De Witten er namelijk helemaal niet meer aan te pas. “Langzaam, ideeëloos en defensief slordig”, omschreef La Stampa het spel van de gasten in haar wedstrijdverslag. Na de rust was het vrijwel meteen weer raak geweest voor Cittadella. Ranellucci bleek niet bij machte de doorgebroken Cittadella-spits Di Roberto af te stoppen; De Gladiator weigerde in ieder geval aan de noodrem te trekken. Di Roberto denderde aldus in sneltreinvaart op Valentini af en schoot vol overtuiging raak. Het was zijn derde treffer van het seizoen en de 2-0 voorsprong voor Cittadella. De tweede tegentreffer betekende ook meteen einde van de wedstrijd voor De Silvestro. Braghin verving hem door Zigoni, waarschijnlijk in een poging aanvallend een sterkere vuist te maken op jacht naar de aansluitingstreffer. Kort daarna werd Marconi op het middenveld vervangen door Germano. Het kon echter allemaal weinig meer schelen. Na nog geen twintig minuten in de tweede helft speelde de andere Cittadella-spits Di Carmine zichzelf vrij in de zestien en schoot links van Valentini even overtuigend raak als zijn maatje in de aanval bij de 2-0 had gedaan. De Pro Vercelli-defensie was in geen velden of wegen te bekennen – waren het de benen van Scaglia die ik op Sky Sport nog ergens in een hoekje van het scherm voorbij zag vliegen? In de 28e minuut leek Masi bovendien de 4-0 op een presenteerblaadje weg te geven, maar Cittadella benutte de uitgelezen kans na het slippertje van de verdediger niet. Pro Vercelli was rijp voor de slacht, maar gelukkig bleef het bij 3-0. Niet in de laatste plaats vanwege goed keepen door Valentini.

Was het een onverwacht resultaat? Historisch gezien niet. Cittadella (van 1973) en Pro Vercelli speelden tot voor deze wedstrijd slechts zes keer eerder tegen elkaar. In de seizoenen 1995/1996, 1996/1997 en 1997/1998 vormde de Serie C2a het strijdtoneel en verloor Pro Vercelli drie keer (uit) en werd één keer gewonnen en twee keer gelijkgespeeld (thuis). Na het verlies van vandaag is de opgave tegen Cittadella dus om die negatieve balans in de thuiswedstrijd later dit seizoen nog enigszins bij te sturen. Het zal echter nog even duren voor we aan die wedstrijd toe zijn; in de tussentijd zal de selectie alle zeilen bij moeten zetten om uit te groeien tot een competitieve ploeg in de Serie B. Te beginnen komend weekend als De Witte Leeuwen Juve Stabia ontvangen in Piacenza. Gelukkig is dat een ‘thuiswedstrijd’ en heeft Pro Vercelli dit nog altijd prille seizoen nog geen punten in eigen huis verloren. Vanuit historisch perspectief lijkt er ook meer te halen tegen Juve Stabia, want beide ploegen spelen voor het eerst in de geschiedenis tegen elkaar. Een mooie gelegenheid voor de ploeg om op dit onbeschreven blad een doorstart te maken en dit seizoen op eigen kracht van de nodige glans te voorzien. Forsa Pro!