zaterdag 31 december 2011

De tussenstand volgens Braghin en Romairone

Maurizio Braghin en Giancarlo Romairone zijn respectievelijk in de rol van trainer en algemeen directeur verantwoordelijk voor technische zaken en daarmee de vaders van de huidige sportieve successen. Tuttoprovercelli.com interviewde beide heren over het verloop van de eerste seizoenshelft. Op dit blog zijn de uitspraken van Braghin en Romairone samengevoegd onder een aantal thema’s die de afgelopen seizoenshelft kenmerken. Over Pro Vercelli in de Prima Divisione en… 

De verrassende prestaties de afgelopen seizoenshelft
Romairone: “Eerlijk waar, op de vooravond van dit seizoen waren we optimistisch, want we wisten waarmee we bezig waren; de vorig seizoen ingeslagen weg voortzetten. De spelers die we op het oog hadden kwamen en zij bleken prima in de bestaande groep te passen. Het is een bevredigende baan die ik heb, de jongens blijven me verbazen.”

Braghin: “De credits gaan naar hen die hebben gespeeld en naar hen die niet in staat waren een directe bijdrage te leveren op het veld, maar die dichtbij het team verkeerden. Tot nu toe spelen we een indrukwekkend seizoen.” 

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Het goede spel van de ploeg ondanks tegenslag
Braghin (foto links): “De wedstrijd tegen Sorrento hebben we heel intens gespeeld en het lukte ons de gehele wedstrijd in een constant ritme te spelen. Als we op die manier spelen en het tempo bepalen, hebben alle ploegen veel moeite met dit Pro Vercelli. We proberen de wedstrijden altijd zo goed mogelijk voorbereid te beginnen, waarbij rekening wordt gehouden met de kwaliteiten van de tegenstander. Sorrento kwam bijvoorbeeld naar Vercelli om het spel te maken en wij hebben daar met succes op geanticipeerd. Dat is overigens niet altijd makkelijk, tegen SPAL hadden we de tegenstander bijvoorbeeld uitgebreid bestudeerd, maar dat pakte in de wedstrijd anders uit. Gelukkig waren we die wedstrijd scherp genoeg om de kansen die we kregen te benutten.”

Romairone: “Wat ik kan zeggen is dat Pro Vercelli tot nog toe eigenlijk niet met het ideale elftal heeft kunnen spelen. De trainer moest van de noodzaak deugd maken. Calvi was al snel uitgeschakeld met een blessure en het verlies van de zeer goed presterende Cancellotti kwam hard aan. Voorts raakte ook Di Piazza geblesseerd en dat zijn slechts enkele van de tegenslagen waar Pro Vercelli wekelijks op moest anticiperen om met een goed elftal voor de dag te kunnen komen tegen belangrijke tegenstanders. In de kleedkamer heeft men zich tot nu toe voorbeeldig opgesteld en de spelers offeren zich wekelijks op voor drie punten.”

Braghin: “We hebben spelers die geëquipeerd zijn om meerdere rollen te vervullen en in verschillende systemen te spelen. We begonnen de competitie in een 4-3-3-opstelling en eindigden de eerste seizoenshelft met 4-3-1-2. Tussendoor hebben we ook nog in een offensieve 4-4-2-opstelling gespeeld. Door blessures en uitvallen van spelers was ik ook genoodzaakt om in de opstelling te schuiven en dat maakte het vooral lastig op de training. Gelet op de wisselingen moesten we veel oplossingen en automatismen in de ploeg slijpen. In het begin vroegen we ons af of de spelers dat wel aan konden, maar al snel bleek dat de jongens goed spel op de mat konden leggen.”  

Het kunstgrasveld dat in het voordeel van Pro Vercelli zou zijn
Braghin: “Ik zie geen grote verschillen met een normaal veld. Op het kunstgrasveld zijn geen gaten en de bal rolt sneller, maar uiteindelijk gaat het erom wie het beste calcio speelt.”  

Het geringe aantal tegendoelpunten
Braghin: “De defensieve afspraken zijn dit jaar heel helder, hoewel vanaf het begin van het seizoen sprake is van veel positiewisselingen achterin. We verdedigen met de linies dicht op elkaar, zodat verdedigen een taak is van iedereen. Op die manier kan de ploeg gevaarlijk worden via snelle uitbraken en snel omschakelen om de defensie met alle spelers te ondersteunen. Dankzij de bereidheid van de spelers zich hiervoor in te spannen, zijn we in staat een hechte defensie neer te zetten die goed geëquipeerd is om gevaarlijke spelsituaties van onze tegenstanders ver van zich af te houden.”

De middenvelders Mauro Calvi en Andrea Rosso
Braghin: “Calvi en Rosso ken ik inmiddels goed. Ze weten wat ik wil en met hen beschik ik over twee zekerheden in de ploeg die verschillende problemen kunnen oplossen. Nu ik een paar jaar met ze train weet ik wat ze aan heb.” 

Romairone: “Mauro is een speler met zowel grote sociale als voetbalkwaliteiten. Op zo’n speler zaten we te wachten en ik weet zeker dat zijn toegevoegde waarde tegen het eind van het seizoen is gebleken. We zijn content met wat Rosso brengt. Met zijn professionele instelling schikt hij zich in elke rol. Hij is zeer waardevol voor het elftal.”

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
De talentvolle aanvaller Pietro Iemmello
Romairone (foto rechts): “Iemmello is een speler die afgelopen zomer in de belangstelling van veel clubs stond na het optimale spel dat hij in de jeugdcompetitie in dienst van kampioensploeg Fiorentina had laten zien. We hebben het geluk gehad dat we hem konden halen en zijn blij dat Pro Vercelli de eerste stap is in zijn professionele carrière. Hij is zo’n talent waar je naar uitkijkt. Hij is een complete speler met complementaire kwaliteiten die ook waardevol is als het even niet loopt.” 

Braghin: “Iemmello zou het wel eens makkelijker kunnen hebben in de Serie A dan in de Prima Divisione, maar hij kan zich nog steeds verbeteren. Hij beschikt in ieder geval over het talent en de benodigde kwaliteiten.”

Romairone: “Ik denk ook dat de druk op een aanvaller in de Prima Divisione groter is dan in de Serie A. Iemmello kan zich nog steeds verbeteren en in het bijzonder nog qua karakter groeien mede dankzij de aanwezigheid van ervaren spelers op de training.” 

De scorende spits Simone Malatesta
Romairone: “Niemand heeft ooit getwijfeld aan de kwaliteiten van Malatesta en we wisten allemaal hoe zeer we een bepalende speler in de punt van de aanval misten. We zijn blij dat hij het net weet te vinden, want hij leeft voor doelpunten. Met zijn komst, beschikt de ploeg over een ultieme aanvaller die uit het niets een wedstrijd kan beslissen. Hij is een fantastische afmaker in één-tegen-één-situaties. In deze competitie behoort hij tot de besten.”

De talenten en transfergeruchten
Romairone: “De club kiest voor zekerheid op de transfermarkt en voor de ontwikkeling van jonge spelers. We zijn er in geslaagd om talent snel naar een hoger niveau te brengen.” 

Braghin: “Masi en Cancellotti zijn de verrassingen van dit seizoen en Bencivenga lijkt tot grote dingen in staat. Germano groeit en heeft het in zich een belangrijke speler te worden. Als hij geduld betracht, ligt er een grote carrière voor hem in het verschiet.”  

Romairone: “Masi is een lichtpunt in de selectie die ons al veel heeft gebracht en dus verbaast het me niet dat grotere clubs hem in de gaten houden. Ik hoop echter dat hij eerst nog meer wedstrijden op dit niveau speelt om zijn persoonlijkheid en defensieve kwaliteiten verder te ontwikkelen. De toekomst zal leren of hij in januari nog voor ons speelt. Mijn baan bij Pro Vercelli is wat dat betreft iedere dag weer spannend. We zijn ook zeer tevreden over Valentini, maar wensen niet mee te werken aan een onmiddellijk vertrek. Hij blijft bij Pro Vercelli. Ik hoor verschillende geluiden dat hij in de belangstelling van diverse clubs staat, maar we hebben nog geen officiële boden ontvangen. We zijn blij dat we een doelman van zijn kaliber tussen de palen hebben staan.”

Mogelijke versterkingen in de winterstop, de toekomst en tweede seizoenshelft
Romairone: “De selectie is concurrerend genoeg, eventuele aankopen zullen in ieder geval 100% inzetbaar moeten zijn om Braghin extra oplossingen te kunnen bieden.” 

Braghin: “Ik voel me hier fantastisch en kan het goed vinden met de voorzitter en de clubleden. De achterban en ik streven continue naar verbetering. Ik ken mijn vak echter goed en weet dat veel van de resultaten afhangt. Iedereen is tevreden nu we resultaten boeken.”

Romairone: “Ik hou er niet van voorspellingen te doen. Onze doelstelling is en blijft in de eerste plaats handhaving. De competitie is nu op de helft en de ploegen die we in de terugwedstrijden treffen, zullen er tegen ons niet met de pet naar gooien. Uiteraard zullen we hard blijven werken om ons te verbeteren, maar we moeten ons niet blindstaren op de positie op de ranglijst. Op het veld is de intentie wel iedere wedstrijd te winnen.”

maandag 19 december 2011

Ranglijst Prima Divisione A

Stand na de zeventiende speelronde

1 TernanaTernana17114222:1137
2 TarantoTaranto17114222:736
3 CarpiCarpi1792626:1529
4 Pro Vercelli Pro Vercelli 1785420:1029
5 ComoComo1784525:2327
6 LumezzaneLumezzane1783616:1727
7 PisaPisa1768319:1226
8 SorrentoSorrento1777321:1726
9 AvellinoAvellino1774623:2525
10 TritiumTritium1665517:1823
11 BeneventoBenevento1784528:2122
12 FoggiaFoggia1757517:1721
13 ReggianaReggiana1753919:2416
14 SpalSpal17431015:2213
15 AC MonzaAC Monza1727815:2413
16 ViareggioViareggio16331011:2611
17 PaviaPavia17161017:309
18 FolignoFoligno17311311:256

Ondanks verlies met genoegen terugblikken en vooruitkijken

Carpi is een club met weinig statuur. De historie van de rood-witten speelde zich voornamelijk af in de lagere divisies en op amateurniveau. Toch werd de club vorig jaar kampioen in de Seconda Divisione B en staat nu vijfde op de ranglijst van de Prima Divisione A, drie punten achter op de nummer drie Pro Vercelli. Het treffen tussen beide promovendi in de laatste speelronde voor de winterstop is dus een heuse subtopper en voor Pro Vercelli de derde competitiewedstrijd tegen een (sub)topploeg op rij. Winst zou voor Pro Vercelli stevig nestelen in de top betekenen, en Carpi zou met eventuele winst aanhaken bij die top. Er stond dus wat op het spel voor beide ploegen.

Het pikante aan Carpi vs. Pro Vercelli is dat beide ploegen een spits in de gelederen hebben die nog niet zo lang geleden voor de tegenstander uitkwam. Bij Carpi maakt voormalig Pro Vercelli-spits Stefano Pietribiasi deel uit van de selectie. Pro Vercelli-topscorer Simone Malatesta (zes goals) maakte een jaar geleden nog deel uit van de Carpi-selectie. Tegen tuttoprovercelli.com zei De Bommenwerper deze week: “De atmosfeer bij Carpi beviel mij niet, ik heb er goed aan gedaan daar te vertrekken. Nu voel ik me goed en weet ik het net vaak te vinden.” Pietribiasi, die in 2008 enkele wedstrijden voor Vercelli speelde, wist het net dit seizoen nog geen enkele keer te vinden in de zes wedstrijden waarin hij mocht opdraven. Afgelopen zondag zat hij niet eens bij de selectie, voormalig jeugdinternational Umberto Eusepi, door Carpi gehuurd van Varese en clubtopscorer met vijf goals, wel.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
In de laatste minuut van de wedstrijd van afgelopen zondag kreeg Eusepi een publiekswissel nadat hij zichzelf in de 63e minuut had gekroond tot matchwinner door een fout van de Pro Vercelli-defensie genadeloos af te straffen. Pro Vercelli verloor met 2-1 van Carpi. “Twee eigen fouten hebben ons genekt. Carpi heeft verder geen fatsoenlijk schot op goal gelost,“ zei trainer Braghin na afloop van de wedstrijd. Het was zijn ploeg echter niet gelukt het koningskoppel Iemmello-Malatesta te voorzien van goede ballen. Enkele kansen waren er wel geweest, zoals voor Malatesta en Tonani die vlak voor tijd de bal een meter voor het vijandelijke doel niet binnen wisten te werken en voor Rosso wiens schot vlak na de gelijkmaker van Espinal geweldig werd gekeerd door de Carpi-doelman. Verder schoot Calvi in de eerste helft van 25 meter afstand bijna fantastisch raak. Maar bovenal lukte het De Witte Leeuwen niet om het balletje zoals gewenst te laten rollen. De ongelukkige eigen goal van Ranellucci in de 27e minuut (foto linksboven) kon uiteindelijk niet meer in de eindscore worden rechtgezet. 

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
En nu is het dus winterstop. Pro Vercelli-voorzitter Massimo Secondo blikte verleden week al eens uitgebreid terug op de eerste seizoenshelft, die boven verwachting succesvol is verlopen. Secondo sprak lovende woorden over de defensie, die na de achterhoede van nummer twee Taranto (zeven tegentreffers) het minst gepasseerd is met slechts tien tegentreffers. Een hele prestatie gelet op de vele, haast wekelijkse wisselingen in de achterhoede ten gevolge van blessureleed. Op die momenten bleken jonge talenten zoals Bencivenga, Masi en Cancellotti ook hun mannetje te staan en dat bleek pure winst voor de ploeg, net als de indrukwekkende wedstrijden die Modolo volgens Secondo speelde. De voorzitter toonde zich daarnaast zeer tevreden met de terugkeer van aanvoerder Calvi (foto links) op het middenveld, wiens “exceptionele kwaliteiten en temperament binnen en buiten het veld” hij roemde. Tevreden was hij ook met het constante spel van middenvelder Rosso en dat van debutant Germano vond hij zelfs indrukwekkend: “Hij speelt als een veteraan.” Over de voorhoede was er ten slotte uiteraard niets dan lof voor Iemmello die zijn grote potentie laat zien, Malatesta als beste aanvaller die alsmaar stijgt op de topscorerslijst en niet te vergeten de geblesseerde Di Piazza die tot aan zijn blessure heel goed bezig was. 

De credits voor die goede prestaties komen voor een groot deel op het conto van trainer Braghin, die met zijn ploeg evenals vorig seizoen een geweldige prestatie aan het neerzetten is. De huidige vierde plek op de ranglijst met 29 behaalde punten is boven ieders verwachting. “Het is goed mogelijk dat Braghin ook in de toekomst trainer van Pro Vercelli zal zijn,” liet Secondo voorzichtig los. Zijn prioriteit is echter eerst het bij elkaar houden van de huidige ploeg. Vanwege de opvallende prestaties van de spelers is er veel belangstelling van grotere clubs. In de winterstop zal de inzet zijn die belangstelling af te houden. Als dat lukt zal Pro Vercelli zich in de winterstop ook niet versterken, hoewel algemeen directeur Romairone zijn ogen goed zal openhouden en een echt buitenkansje niet zal laten lopen. De selectie is op dit moment echter goed en breed genoeg en als iedereen fit is, zou de lente zomaar verrassend kunnen uitpakken. 

Het belangrijkste zorgpunt van de voorzitter is van andere aard, namelijk de beperkte groei van de toeschouwersaantallen. Thuis tegen Sorrento zaten er slechts 1.300 man op de tribunes en dat viel tegen. Hoewel de club over een heel trouwe harde kern beschikt, “de beste aanhang in de competitie,” die ook bij de uitwedstrijden acte de presence geeft, ontbreekt groei en brede steun onder de lokale bevolking. Ook het maatschappelijk middenveld zou meer interesse kunnen tonen en het platform benutten dat Pro Vercelli biedt aan ondernemers. Als de belangstelling van de industrie uitblijft zal de club sportief niet verder kunnen groeien. In ieder geval zullen geen onverantwoorde risico’s genomen worden om ten koste van alles de Serie B te bereiken met als gevolg dat de club een jaar later zomaar uit de competitie genomen kan worden. Kortom, de voorzitter staat nog altijd voor weloverwogen en verstandig beleid – waar hij de club anderhalf jaar terug ook mee van de ondergang redde – en laat zich niet gek maken door het onverwachte sportieve succes. En ook niet door de bureaucratie waar hij mee te maken heeft bij de plannen om het stadion uit te breiden: “Ik zie al weer wat beweging ontstaan.” Er is dus nog veel om naar uit te kijken na de winterstop. Forsa Pro!

maandag 12 december 2011

Pro Vercelli overtuigt in spektakelstuk

Na de verliespartij tegen Ternana van vorig weekend, de uitschakeling in het bekertoernooi tegen Tritium afgelopen woensdag (eindstand 1-1, Tritium won na strafschoppen van een door trainer Maurizio Braghin in het veld gebracht B-elftal) en gelet op een flink aantal geblesseerde spelers, kon Braghin niet anders dan het koningskoppel Iemmello-Malatesta in ere herstellen. De terugkeer naar het tweespitsensysteem met De Koning van Vercelli en Super Iemmello voorin, zou de coach geen windeieren leggen: Sorrento – met topschutter Ciro Ginestra (8 goals) in de gelederen – werd in een spektakelstuk met maar liefst 4-0 naar huis gestuurd. Braghin werd luidkeels toegezongen door de fans die hij met zijn team in vervoering bracht.

Pro Vercelli speelde een geweldige wedstrijd tegen de nummer vier op de ranglijst. De eerste tien minuten zette Gianni Fabiano de toon met een paar mooie acties op de vleugels, maar Pro Vercelli kwam net tekort voor een feilloze afronding. Dat gold ook voor twee gave acties van Pietro Iemmello en Umberto Germano die kort daarop volgden. In de twintigste minuut vond Germano met een pass Iemmello, zo prachtig als zijn voorzet op Tonani in de bekerwedstrijd eerder deze week, die helaas hoog overschoot.

Sorrento kwam er nauwelijks aan te pas behoudens enkele schoten van Ginestra. Namens Pro Vercelli deed Vinicio Espinal nog een duit in het zakje met een mooie balverovering, maar zijn pass bereikte doelwit Simone Malatesta net niet. In de 28e minuut kwam de bal echter wel goed bij De Bommenwerper terecht, die Pro Vercelli meteen op voorsprong zette. En hoe! Na een overtreding op aanvoerder Mauro Calvi kreeg Pro Vercelli een vrije trap op twintig meter van het doel van de tegenstander. Angelo Bencivenga schoot de bal in het strafschopgebied, en via de muur kwam die bij Malatesta terecht die met een halve omhaal, ondertussen onbetwist zijn handelsmerk, genadeloos binnenschoot.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Op slag van rust verdubbelde Pietro Iemmello de score. Hij legde eerst zijn mandekker in de luren en schoot daarna feilloos binnen. Sorrento-doelman Rossi had het nakijken terwijl Iemmello zijn shirt uittrok om de treffer te vieren met de fans. Vier minuten na rust kroonde Umberto Germano zich een week tot koning met een geweldige goal, precies raak onder de lat. En zes minuten later maakte Simone Malatesta – wie anders? – het feest compleet door na een schitterende kapbeweging met een puntertje de 4-0 op het scorebord te zetten.  

Het Silvio Piola Stadion vierde feest en de tifosi eerden de trainer en zijn ploeg: “Maurizio Braghin: La sua Pro, oggi, è uno spettacolo!” (Maurizio Braghin: Uw Pro van vandaag is een spektakelstuk!) Na de wedstrijd zou Braghin zelf ook zeggen dat het een perfecte wedstrijd was. De rest van de wedstrijd was uiteraard een feestje, ook al werd er niet meer gescoord. Iemmello kreeg onder luid applaus een publiekswissel en voorzitter Massimo Secondo werd door de tifosi toegejuicht (“Presidente grazie di cuore!”) en applaudisseerde vanaf de eretribune terug naar de fans. De zege kwam geen moment meer in gevaar. Wie nu nog niet overtuigd is van het wonder van Pro Vercelli, mag zich melden in het Silvio Piola Stadion om het met eigen ogen te aanschouwen.

maandag 5 december 2011

De revanche kan zomaar zoet zijn

Het was een wedstrijd op zich, die alle kanten op kon gaan en tegelijkertijd zou laten zien waar Pro Vercelli daadwerkelijk staat in de Prima Divisione A. “Ternana is de te kloppen ploeg,” zei assistent-trainer Alessandro Turone in de aanloop naar de topper tussen de nummer één en drie op de ranglijst. Daar voegde hij aan toe: “Bovendien zijn ze in het veld goed georganiseerd en hebben ze een aanhang die de ploeg vurig steunt.“ De Koning van Vercelli en uitblinker van de voorbije weken, Simone Malatesta, gaf ook aan dat Ternana een moeilijk te kloppen ploeg is: “We hebben een video van onze volgende tegenstander gezien, ze zijn goed en spelen thuis. Zij willen de titel, maar wij geven niets zomaar weg.” 

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Na de wedstrijd van afgelopen zondag kwam diezelfde Malatesta weer aan het woord. In de microfoon van tuttoprovercelli.com zei hij: “We wisten dat het niet makkelijk zou worden, maar hielden lang stand tegen een ploeg die mijns inziens de gerede kampioenskandidaat is. Vooral de rode kaart voor Masi is beslissend geweest, want ook na die ene goal hebben we Ternana nog prima van ons af weten te houden. Dat is veelbelovend voor de rest van het seizoen. Als het de hele wedstrijd elf tegen elf was geweest, hadden we denk ik een ander resultaat gehad en zeker niet verloren.” Algemeen directeur Giancarlo Romairone was daar ook van overtuigd. Tegenover La Sesia zei hij: “Het ging gelijk op tegen Ternana. Een gelijkspel zou een rechtvaardige uitslag zijn geweest.”

Vast staat dat Pro Vercelli ondanks het 1-0 verlies prima heeft gepresteerd tegen Ternana. La Sesia gaf in de nabeschouwing terecht aan dat niet vergeten moet worden dat Ternana in zes thuiswedstrijden nog geen enkel punt verloor. De provinciale krant wenste ook niet te vingerwijzen naar de op de bank teruggekeerde trainer Maurizio Braghin die de vorige week niet overtuigende spits Pietro Iemmello naast zich plaats liet nemen en het kerstboomsysteem weer in ere had hersteld, ondanks de weinig overtuigende uitvoeringen eerder dit seizoen en de vier opeenvolgende overwinningen van de laatste weken met een aanvallend tweespitsensysteem. “De trainer koos bewust voor spierballen op het middenveld,” zei Romairone na afloop van de wedstrijd tegen de pers. Pro Vercelli voetbalde de eerste helft prima, legde Ternana het vuur zelfs aan de schenen totdat het wegsturen van Masi de boel compliceerde. “Dit verlies is geen drama,” schreef La Sesia dan ook terecht. 

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
En zo is het. Op tuttoprovercelli.com las ik een oproep van één van de fanclubs, “Ghigni Bianchi”, die critici in de achterban – ja, ze schijnen er te zijn – er fijntjes aan herinnerde waar onze mooie club tot voor kort stond: Ergens anoniem en onderin de middenmoot van de Serie C2. Tien jaar duurde het voor de play-offs weer eens werden gehaald en nu staan De Witte Leeuwen op bijna de helft van de competitie zomaar stevig in de subtop van de Prima Divisione. Degradatie lijkt nu al afgewend en met een beetje mazzel zijn de play-offs straks zelfs binnen handbereik, want ondertussen is duidelijk geworden dat Pro Vercelli voor weinig ploegen in de competitie onder doet. De verliespartij thuis tegen Foligno van een tijdje terug was weliswaar beschamend, maar ook een ongelukkig incident en aanzet voor een prachtige reeks daaropvolgende overwinningen. Ternana-uit verliezen kan de beste overkomen. Geen reden voor paniek, maar een waardevolle les voor het vervolg. Ghigni Bianchi riep aanhangers op om de club in haar groei te steunen. Aan mij zal dat niet liggen, want ik geniet wekelijks van de veelbelovende nieuwe voetbalgeschiedenis die in Vercelli wordt geschreven.

De zon schijnt in Vercelli. Op 22 april 2012 spelen we thuis tegen Ternana. Dat is drie wedstrijden voor het einde van de competitie. De wedstrijd van dit weekend liet zien dat de revanche zomaar zoet kan zijn.

dinsdag 29 november 2011

SPAL & GOAL! RE & TRE!

(SU CORTESE CONCESSIONE DI ANDREA CHERCHI)
Op maandagavond werd de wedstrijd Pro Vercelli vs. SPAL live uitgezonden op Rai Sport. Een heuglijk feit, maar helaas was de live stream voor fans in Nederland niet te volgen. In de tijd die mij daardoor restte, vroeg ik mij af wat SPAL en Pro Vercelli eigenlijk gemeen hebben. Hoewel de ploeg uit Ferrara sinds de oprichting in 1907 een aardige historie kent, uiteraard niet zo glansrijk als die van Pro Vercelli, troffen de ploegen elkaar niet vaak. Uit de boeken haalde ik dat beide teams acht keer in de competitie tegen elkaar uitkwamen, in de seizoenen 1923-1924 en 1924-1925 op het hoogste niveau en in de seizoenen 1935-1936 en 1938-1939 in de Serie B. Pro Vercelli won vijf keer, speelde tweemaal gelijk en verloor één wedstrijd met een positief doelsaldo van 24-9. Kortom, in historisch perspectief was Pro Vercelli zonder meer favoriet. 

Op zoek naar een leuke anekdote kwam ik na wat doorspitten uit op de carrière van een fameuze oud-speler die zowel De Withemden uit Vercelli als de Biancazzurri uit Ferrara diende: Giovan Batista Pirovano. Pirovano was volgens de overlevering een typische jaren ’60-middenvelder, ijzervreter met longinhoud en in alle aspecten technisch goed onderlegd. Hij werd op 5 mei 1937 in Vercelli geboren en debuteerde in 1958 in het eerste elftal van Pro Vercelli dat toen uitkwam in de Serie C. Na drie seizoenen onder trainer Castello (84 wedstrijden, 2 goals) vertrok Pirovano naar Verona in de Serie B. Daar speelde hij twee seizoenen totdat hij werd aangetrokken door Fiorentina. Op 15 september 1963 debuteerde hij namens Viola in de Serie A in de wedstrijd tegen Lazio. Het was de eerste van de 151 wedstrijden (11 goals) die hij voor Fiorentina zou uitkomen. In Florence won Pirovano de scudetto (1969), de Coppa Italia (1966) en Mitropa Cup (1966). Hij kwam éénmaal uit voor het Italiaanse nationale elftal: op 19 maart 1966 in de interland tegen Frankrijk (0-0).  

Nu de anekdote: In 1968 wilde Fiorentina Pirovano met het net uit de Serie A gedegradeerde SPAL ruilen voor Paolino Stanzial. Pirovano weigerde mee te werken aan deze deal, want op zijn 31ste zag hij de Serie B nog niet zitten. In zijn plaats vertrok Giampiero Vitali naar Ferrara. Volgens de legendarische SPAL-voorzitter Paolo Mazza zou SPAL het jaar daarop nooit naar de Serie C zijn gedegradeerd indien Pirovano was gekomen. In 1970 vertrok Pirovano alsnog, nu echter naar Legnano in de Serie C waar hij nog 18 wedstrijden speelde. Het seizoen daarop keerde hij terug bij Pro Vercelli, waar hij in 1972 zijn loopbaan beëindigde na geen wedstrijd te hebben gespeeld.

Bij die gezochte anekdote bleef het dus wat de geschiedenis tussen Pro Vercelli en SPAL betreft. Tot gisteren. Want Pro Vercelli boekte vlak voor het sluiten van de markt live op nationale televisie in de eerste onderlinge competitiewedstrijd tegen SPAL sinds 1939 een 1-0 overwinning waarmee de promovendus zich brutaal nestelde op de derde positie op de ranglijst. Hoe kwam deze belangrijke overwinning tot stand?

(SU CORTESE CONCESSIONE DI ANDREA CHERCHI)
Allereerst in een uiterst sfeervolle omgeving mede dankzij de West Side die op de tribune de Italiaanse vlag en de zeven gewonnen scudetti tot leven bracht en met zangkoren de toon zette. De legendarische aanhang maakte naam en faam waar op nationale tv. Ten tweede door het elftal dat de geschorste trainer/coach Braghin door zijn assistent en vervanger Turone het veld in liet brengen: Valentini, Bencivenga, Modolo, Masi, Armenise, Disabato, Rosso, Espinal, Fabiano, Malatesta en Iemmello. De keuze voor Disabato op het middenveld pakte echter minder gelukkig uit. Elf minuten na rust werd hij vervangen door Tripoli en ging het balletje op het middenveld iets beter lopen. Want van een goede wedstrijd was geen sprake. (Qua beelden heb ik dus weinig gemist.) Volgens de verslagen maakten beide ploegen flink wat elementaire fouten en het ontbrak aan de nodige ideeën. De Pro Vercelli-tifosi zetten na een half uur spelen zelfs een stevig "Forsa Pro" in om de enigszins in slaap gesukkelde thuisploeg wakker te schudden. Gelukkig was Valentini klaarwakker op de momenten dat hij er moest staan. Diep in de tweede helft werd Santoni in de ploeg gebracht voor de falende Iemmello en stapte Pro Vercelli voor het slotoffensief over op 4-3-3 met Santoni en Fabiano op de flanken en Malatesta in de punt van de aanval.   

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
En met succes! Want uiteindelijk was het Simone Malatesta die laat in de avond licht in de duisternis bracht. Vijf minuten voor tijd schoot hij de winnende treffer binnen (foto links). Zijn derde treffer in de laatste drie wedstrijden, waarmee De Bommenwerper superbelangrijk voor de ploeg is geworden. La Sesia kroonde de matchwinnaar zelfs zonder enige twijfel tot nieuwe Koning van Vercelli en langverwachte opvolger van Walter Mirabelli. Daarmee heeft de spectaculaire spits langzamerhand zijn plekje veroverd in een illuster rijtje clubhelden, van Ara tot Rossi, van Pirovano tot Mirabelli. In alle bescheidenheid, ik voelde het al aankomen getuige mijn bericht van 3 januari 2011 ("Bommenwerper" voor Vercelli). Zo is in de wedstrijd tegen SPAL een nieuw hoofdstukje toegevoegd aan de geschiedenis van Pro Vercelli. Met hoofdrollen voor Malatesta, De Bommenwerper die tot Koning van Vercelli werd gekroond, en de roemrijke club die na vele decennia wachten weer fier in de top van de voormalige Serie C1 bivakkeert.

zondag 20 november 2011

Applaus voor onszelf! Lumezzane vs. Pro Vercelli 0-1

Na de goede resultaten van de afgelopen weken, zouden we haast vergeten dat trainer Maurizio Braghin al lange tijd te maken heeft met een goedgevulde ziekenboeg. Gelukkig viel er afgelopen week ook van dat front goed nieuws te melden. Aanvoerder Calvi, Bencivenga, Marconi en Di Piazza sloten weer aan bij de groepstraining en de eerste twee lijken fit genoeg voor een spoedige terugkeer in de selectie. Ook Murante is op de weg terug, waardoor Braghin de komende weken eindelijk de beschikking lijkt te krijgen over een vrijwel complete en fitte selectie. Dat is mooi meegenomen met belangrijke wedstrijden in het verschiet tegen geduchte tegenstanders zoals SPAL, Ternana en Sorrento. Daarvoor wachtte echter eerst nog het treffen tegen Lumezzane, voor Italiaanse begrippen een relatief jonge club, want pas na de Tweede Wereldoorlog opgericht. Het palmares van Lume is sindsdien vrijwel onbeschreven. Niettemin stond de club voor de aftrap van zondag een plekje boven Pro Vercelli op de ranglijst. 

Tot de hoogtepunten in de historie van AC Lumezzane behoren de promotie naar de Prima Divisione in 2008 en een uitoverwinning tegen Serie A-club Atalanta Bergamo in de Coppa Italia in 2009. De bekendste speler die ooit voor de club uitkwam is huidig Manchester City-sterspeler en international Mario Balotelli. Het enfant-terrible genoot zijn jeugdopleiding bij Lumezzane en maakte op 15-jarige leeftijd zijn debuut in het eerste elftal in een competitiewedstrijd tegen Padova. Hij speelde er tussen 2005-2007 in totaal twee wedstrijden in het eerste alvorens de overstap naar Inter te maken. Tegenwoordig worden de spitsposities bij Lumezzane bemenst door de minder bekende Fausto Ferrari en Mirco Gasparetto; twee ervaren en niet te onderschatten spitsen in de Lega Pro. 

“Lumezzane beschikt over een optimaal team met ervaren krachten in de verdediging zoals Malago en Diana. Ze spelen de hele competitie al goed en verliezen nauwelijks wedstrijden,” vulde Alberto Masi voorafgaand aan de wedstrijd aan. Masi is één van de Pro Vercelli-spelers die de afgelopen weken profiteerde van de afwezigheid van anderen. Hij verraste vriend en vijand met zijn inzet en gedrevenheid in het centrum van de verdediging naast steunpilaar Ranellucci. Zijn prestaties werden afgelopen week beloond met een plekje in de officiële Lega Pro Jeugdselectie. Tegelijkertijd onderschreef hij in een interview met La Sesia het belang van de komende wedstrijd: “Een goed resultaat tegen Lumezzane brengt ons een stapje dichterbij de play-offs. We zijn niet minder en willen de overwinning naar huis brengen.”

In de eerste helft van de wedstrijd wist Masi zich vervolgens te onderscheiden door een gouden combinatie tussen Ferrari en Gasparetto te onderbreken voordat het aanvalsduo in de 36e minuut de thuisploeg op voorsprong kon zetten. Dat was overigens geheel tegen de verhoudingen in geweest want tot dat moment domineerde Pro Vercelli de wedstrijd en kregen De Witte Leeuwen legio kansen via onder meer Iemmelo, Tripoli, Malatesta en Fabiano. De Lumezzane-verdediging stond succes echter in de weg, of de ballen gingen over en Pro Vercelli werd meermaals afgefloten wegens buitenspel. Trainer Braghin werd het allemaal teveel en hij werd na een half uur spelen naar de tribune gestuurd na commentaar op de grensrechter. Vijf minuten voor de rust kroop Vercelli door het oog van de naald toen Lumezzane na een slordige terugspeelbal van Pigoni opeens op de rand van de zestien vrij kon uithalen op de goal. De lat stond een voorsprong voor de thuisploeg in de weg. Vervolgens was Iemmello in de laatste minuten voor rust aan zet. Eerst schampte hij de lat en vervolgens redde de jonge Lumezzane-doelman Brignoli miraculeus op een trefzeker lijkende inzet van de jonge Pro Vercelli-spits.

In de tweede helft trok Brignoli die lijn meteen door met een geweldige redding op een schot van Malatesta zeven minuten na rust. Gelukkig beschikt Pro Vercelli ook over het mirakel Malatesta, dat vier minuten na de redding van Brignoli de score dan maar opende met een weergaloze halve omhaal. Het zoveelste kenmerkende kunststukje van De Bommenwerper was Brignoli uiteraard te machtig en betekende de 0-1 voorsprong voor De Witte Leeuwen. Daarmee leek er geen wolkje meer aan de hemel, totdat Pigoni in de zestigste minuut zijn tweede gele kaart in de wedstrijd pakte en Pro Vercelli zonder trainer en met tien man verder moest.

Dan willen er nog wel eens gekke dingen gebeuren. De assistent en vervanger van Braghin, Turone, had vlak voor Pigoni’s rode kaart Disabato in de ploeg gebracht voor Tripoli. Amper zes minuten later zat de wedstrijd voor Disabato er alweer op. Turone leek het met 25 minuten te gaan kennelijk veiliger op zeker te spelen en wisselde de middenvelder weer in voor verdediger Modolo. Een niet voor de hand liggende ingreep waarvan de fan die de wedstrijd op afstand volgt zich af kan vragen of dat nou wel zo slim is. Dergelijke tactische omzettingen rieken immers naar angst en of dat de overwinning bij een minimale voorsprong dichterbij brengt moet dan maar blijken. Vijf minuten later viel er aan de intenties niet meer te twijfelen toen ook nog steraanvaller Iemmello werd vervangen door middenvelder Germano. Zowel Modolo als Germano zou het overigens in het restant van de wedstrijd goed doen.

Het laatste dikke kwartier wenste de technische leiding de voorsprong vast te houden en zo de overwinning op zijn Italiaans binnen te slepen. Volkomen begrijpelijk in calcio, maar ergens toch ook wel jammer gelet op de aanvallende intenties waarmee Pro Verceli de wedstrijd begonnen was. Gelukkig voor Turone, de ploeg en de Pro Vercelli-fans kwam de overwinning mede dankzij doelman Valentini (die eerder in de wedstrijd al eens knap redde op een vrije trap van Diana) en de volgens La Sesia “monsterlijk goed” spelende Rosso niet meer in het geding. Zonder veel problemen wist Pro Vercelli de voorsprong tot het einde toe vast te houden en zo was de vierde overwinning op rij (waarvan drie in de competitie) een feit. Volgens de trainer van de tegenstander viel daar ook niets op af te dingen. Pro Vercelli bezet nu de derde plek op de ranglijst en nestelt zich steviger en steviger in de (sub)top van de competitie. 

De prijzen komen zo steeds een stapje dichterbij en dat past ook wel in een week die over prijzen ging. Twee individuele prijzen welteverstaan. In de eerste plaats werd Pietro Iemmello genomineerd voor een nieuwe prijs die door de Lega Pro en La Gazzetta dello Sport in het leven is geroepen: De Castini-prijs wordt aan het eind van het jaar toegekend aan het best presterende talent in de Lega Pro. In de tweede plaats werd de winnaar van de Piola-prijs deze week bekend. Het betreft een prijs die ter nagedachtenis aan Silvio Piola – de beste Italiaanse spits ooit, die zijn loopbaan begon bij Pro Vercelli – in het leven is geroepen en jaarlijks door een eminente jury wordt uitgereikt aan de veelbelovendste en voorbeeldigste aanvaller in het Italiaanse profvoetbal. Volgens de jury is dat dit jaar jeugdinternational Mattia Destro van Siena. Hij treedt als tiende winnaar van de prijs in de voetsporen van Guido Marilungo (2010), Alberto Paloschi (2009), Robert Acquafresca (2008), Graziano Pellè (2007), Raffaele Palladino (2006), Giampaolo Pazzini (2005), Alberto Gilardino (2004), Giuseppe Sculli (2003) en Massimo Maccarone (2002). Gefeliciteerd!

Ten slotte droeg Braghin de overwinning tegen Lumezzane op aan de tifosi en iedereen die de club een warm hart toedraagt. Applaus voor onszelf!

woensdag 16 november 2011

Koningskoppel kraakt Viareggio

Op een terras in Verona sloeg ik op maandag La Gazzetta dello Sport open. Een dag eerder had ik de Serie B-wedstrijd Hellas Verona vs. Crotone bezocht (een doldwaze wedstrijd die in de laatste minuut een 2-1 overwinning voor de thuisploeg opleverde), en nu was ik uiteraard reuze benieuwd naar de uitslag van Pro Vercelli vs. Viareggio. Onderaan pagina 25 stond in zwartgedrukte letters op het roze krantenpapier: “La Pro Vercelli doma il Viareggio con Malatesta e Iemmello.” Uitslag: 2-0.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
In de tweede competitiewedstrijd dat het koningskoppel dit seizoen in de basis startte was het meteen doorslaggevend geweest. La Gazzetta schreef: “Met goals in beide helften versloeg Pro Vercelli een nerveus spelend Viareggio en overheerste de wedstrijd van begin tot eind. De aanstormende Malatesta zette Pro Vercelli in de 32e minuut op voorsprong uit een straffe vrije trap van Fabiano (foto links, GD). In de tweede helft werd invaller Germano (koud twee minuten binnen de lijnen, GD) na goed doorzetten in het strafschopgebied neergehaald door de slecht acterende Viareggio-doelman Ranieri. De scheidsrechter gaf een penalty die door Iemmello werd verzilverd (foto onder, GD).”

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Iemmello en Tripoli kregen van de roze sportkrant met ieder een 7,5 de hoogste waarderingen. Volgens tuttoprovercelli.com was Malatesta (“een ras spits”) met dat cijfer de man van de wedstrijd. Het optreden van Germano was echter ook opvallend. Hij zette de stijgende lijn voort die hij vorige week woensdag had ingezet met een goed optreden in de met 3-0 gewonnen bekerwedstrijd tegen Pro Patria. Germano liet die wedstrijd zien in goede vorm te verkeren en bekroonde zijn basisplek door te tekenen voor de derde treffer. Coach Braghin beloonde de jonge middenvelder uiteindelijk niet voor niets met een invalbeurt tegen Viareggio.

Met de derde overwinning op rij (waarvan twee in de competitie) houden De Witte Leeuwen zicht op de plaatsen die recht geven op de play-offs. Met twintig punten uit twaalf wedstrijden staat de ploeg op de zesde plek op de ranglijst op slechts één punt achterstand van de nummers drie en vier, Tritium en Lumezzane. Komend weekend is die laatste ploeg de volgende tegenstander van De Withemden.

In Verona waren de Hellas-supporters overigens reuze blij met de overwinning op Crotone. Het betekende de derde overwinning op rij voor de éénmalig landskampioen, en evenals zevenvoudig landskampioen Pro Vercelli namen De Bulldoggen daarmee de veelbelovende zesde positie op de ranglijst in. Na de wedstrijd overheersten vreugde en euforie buiten het Bentegodi Stadion in Verona. Ik vermoed dat hetzelfde op iets kleinere schaal het geval zal zijn geweest in Vercelli, waar de perspectieven ondertussen even veelbelovend zijn. Of zoals Braghin gisteren in een interview zei: “Deze jongens maken er een exceptioneel seizoen van.”

maandag 7 november 2011

Goed voorbeeld doet volgen!

Er was vorige week stront aan de knikker in Vercelli. Op een ingelaste persconferentie deed Pro Vercelli-voorzitter Massimo Secondo een dringend beroep op de gemeente om vaart te maken met het afhandelen van de formaliteiten om de vernieuwing van het Silvio Piola Stadion mogelijk te maken. Door het uitblijven van de vereiste vergunningen is de bouw van de nieuwe Westtribune nog steeds niet gestart, en dit brengt Pro Vercelli in een benarde situatie omdat de club volgend jaar dan niet aan de vereisten kan voldoen om in de Prima Divisione uit te mogen blijven komen. 

“Ik zit hier vandaag niet om schuldigen aan te wijzen, maar om oplossingen te vinden,” waren de wijze woorden van de voorzitter. “Maar het gaat hier om een investering van bijna een miljoen euro,” benadrukte hij de ernst van de zaak. “Eigenlijk is het heel simpel. Er komen conform de eisen van de Lega Pro ten minste 4.100 zitplaatsen in het Silvio Piola Stadion door nu te zorgen voor een heel snelle realisatie van de Westtribune, of er kan straks niet langer meer in Vercelli worden gespeeld. 

Cruciaal is daarom dat het bestemmingsplan door de burgemeester wordt afgedaan, maar tot nu toe blijven betekenisvolle stappen uit. Ondertussen is de Westzijde van het stadion na de sloop van het historische clubhuis en de tribune veranderd in een desolaat niemandsland – ik zag het laatst met eigen ogen. Bouwmaterialen, machines en bouwvakkers kunnen nog niet toegelaten worden. Secondo hoopt een laatste strohalm te kunnen vinden, maar het geduld raakt langzamerhand op: “Sportief liggen we op koers, bovendien zijn we bereid de benodigde investeringen te doen, bijvoorbeeld in het video-surveillancesysteem dat er moet komen.” 

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Kortom, de toekomst in de Prima Divisione staat op het spel indien de geplande moderniseringen van het stadion niet doorgang kunnen vinden. In dat geval zijn slechts twee alternatieven denkbaar: Of vrijwillig terug naar de Seconda Divisione, of de wedstrijden spelen in dat andere Silvio Piola Stadion te Novara. Gelet op de sportieve groei van de club, de prachtige historie en hoe de club weer leeft in de gemeenschap zullen die alternatieven slechts weinigen aanspreken. Het is daarmee aan de gemeente om het goede te doen. 

De sportieve groei kreeg overigens een passend vervolg in de uitwedstrijd tegen Pavia van afgelopen zondag, hoewel de eerste helft van die wedstrijd nog drie dieptepunten kende. Ten eerste wist Pro Vercelli het spel nauwelijks te maken in de eerste helft, ondanks dat Braghin zijn elftal voor het eerst liet starten met het koningskoppel Malatesta en Iemmello voorin. Ten tweede ging Pro Vercelli met een 1-0 achterstand de rust in nadat Ranellucci in de lucht werd verslagen door Pavia-aanvaller Marchi die de thuisploeg met een rake kopbal in de 15e minuut op voorsprong zette.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Ten derde werd de eerste helft overschaduwd door het drama dat op die treffer volgde. Een Pavia-supporter donderde in het feestgedruis van een vier meter hoge balustrade naar beneden! De onfortuinlijke en hevig bloedende supporter verliet het stadion onder applaus. Ook de Pro Vercelli-supporters lieten zich ondanks de achterstand niet onbetuigd en scandeerden goedbedoelde leuzen ter ondersteuning van het slachtoffer. Later bleek dat de Pavia-tifoso – Luca is zijn naam – met hoofdletsel en een gebroken hand door het oog van de naald was gekropen. 

Na rust werd Espinal ingebracht voor Murante. Het was de bedoeling van Braghin met de ervaren middenvelder wat extra schwung op het middenveld te brengen, hoewel dat er de eerste minuten van de tweede helft nog niet echt uit kwam. Niet veel later had de international van de Dominicaanse Republiek echter zijn aandeel in een schitterende en belangrijke aanval. De gelijkmaker viel namelijk in de 56e minuut en werd ingeleid door Iemmello die tussen drie man in de bal controleerde en Espinal aanspeelde, die op zijn beurt doorliep en de bal voorgaf richting spitsen. Malatesta maakte een schijnbeweging en Fabiano drukte af. Het stond 1-1. 

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
De Witte Leeuwen barstten vervolgens weer van het zelfvertrouwen en drukten door. Kansen volgden voor Fabiano en Iemmello en in de twintigste minuut van de tweede helft kopte Ranellucci goed binnen – even daarvoor was de centrumverdediger ook al gevaarlijk voor de goal – maar de bal werd op de lijn gekeerd. Na bijna een half uur spelen in de tweede helft slalomde Iemmello spectaculair langs drie verdedigers van Pavia, maar het veld verleende geen medewerking aan een goed schot. 

Vijf minuten later zat het wel mee toen Masi een vrije trap van Fabiano binnen kopte. Met nog tien minuten te spelen was de voorsprong een feit. De trainer van Pavia at zijn hoed op en werd vervolgens wegens protest naar de tribune verwezen. Ondertussen probeerde Iemmello het nog eens van afstand, zonder succes. De overwinning voor De Witte Leeuwen kwam echter niet meer in gevaar en na drie minuten blessuretijd gingen de drie punten definitief mee terug naar Vercelli. 

De misstap tegen Foligno van vorige week is daarmee rechtgezet en de supporters hebben de eer hoog gehouden met hun voorbeeldige gedrag. Goed voorbeeld doet volgen, gemeente?

dinsdag 1 november 2011

INCREDIBILE. Pro Vercelli vs. Foligno 0-1

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Deze week houden we het kort. Pro Vercelli verloor de thuiswedstrijd tegen Foligno met name vanwege de uitstekend keepende Foligno-doelman Zandrini, die zich diep in blessuretijd kroonde tot de onmiskenbare man van de wedstrijd. Om de pijn voor de (Nederlandse) Pro Vercelli-fans te verzachten, beperk ik mij tot de laatste regels van het wedstrijdverslag op tuttoprovercelli.com. In het Italiaans uiteraard:
46’ Gol di Castellazzi, su azione di contropiede, con un tiro da cineteca.
48’ Rigore per la Pro e espulsione per Merli Sala, che commette fallo su Malatesta.
49’ INCREDIBILE, rigore di Malatesta parato da Zandrini.
51’ Termina la partita.

maandag 24 oktober 2011

Witte Leeuwen winnen in goud

Na de tweede overwinning in een uitwedstrijd heeft Pro Vercelli opeens uitzicht op de play-offs voor de Serie B, jubelt La Sesia deze week. “Hoewel het niet de mooiste wedstrijd was, toonde de ploeg van Braghin karakter: aan motivatie geen gebrek. Het was de tweede uitoverwinning na de winst op Monza een maand eerder. Dankzij een eigen doelpunt van Dionisi (Tritium) en een goal van Santoni in de slotfase boekten De Withemden een 2-1 overwinning.” Dat deden zij overigens in het mooie goudkleurige uitshirt, passend bij de successen van de laatste tijd.

Op Tuttoprovercelli.com gaf trainer/coach Braghin zijn analyse van de wedstrijd. Hij was tevreden over het vertoonde spel en het resultaat. Verder constateerde hij dat zijn ploeg in de lift zit en dit vooral mooi te vinden voor zijn jongens. Daar voegde hij aan toe dat zijn elftal zich ondertussen een waardige ploeg toont in deze competitie en het beste van zichzelf laat zien. Elke tegenstander wordt serieus genomen, elke wedstrijd is lastig en dat gold volgens Braghin ook voor de wedstrijd tegen Tritium. “Zij hadden angst voor ons, maar wij wisten ook dat we tegenover een lastige tegenstander stonden. We speelden compact en effectief, en hebben constant druk gezet tot het laatst aan toe.”
   
Dat laatste was zeker geen overbodige toevoeging, want het venijn van de wedstrijd zat hem in de staart. Pas één minuut in de blessuretijd van de tweede helft wist Pro Vercelli de score te verdubbelen. De gretige invaller Santoni wist wel raad met een prima voorzet van Armenise. Vervolgens viel de Pro Vercelli-defensie met de finish in zicht in slaap en profiteerde Bortolotto namens Tritium van de onachtzaamheid door diep in de blessuretijd de 1-2 binnen te tikken. En zelfs toen was het nog niet afgelopen, want een minuut later kreeg Pro Vercelli geen penalty nadat Dionisi de bal in het strafschopgebied met de hand stopte. Nu was het de scheidsrechter die stond te slapen. Uiteindelijk liet hij vijf minuten doorspelen en was Tritium met een afstandsschot in de allerlaatste minuut zelfs nog dichtbij de gelijkmaker. Na vijf uiterst enerverende minuten blessuretijd klonk eindelijk het verlossende eindsignaal en was de tweede uitzege van De Witte Leeuwen dit seizoen een feit. 

De beslissende treffer kwam dus van de voet van Santoni, na goed opkomen en voorgeven van Armenise. Op Youtube.com is een filmpje van de winnende goal te zien. Na de score springt Santoni enthousiast over de boarding om zijn geluk te delen met de meegereisde aanhang en zijn ploeggenoten. De lof van Santoni ging dan ook uit naar het team: “We zijn een hecht team en halen het maximale uit onze collectieve kracht. Degene die het veld betreedt, geeft het uiterste voor dit shirt en de resultaten zijn geen toeval. We wilden koste wat het kost winnen vandaag. Ik ben blij dat ik daar een steentje aan heb mogen bijdragen. Er is veel concurrentie voor de basisplekken, maar ik ben blij deel uit te mogen maken van deze groep.”    

Sommige media toonden overigens minder bescheidenheid dan de matchwinner. Zo schroomde La Sesia niet om de droom van de play-offs nu reeds te lanceren. Mijns inziens is dat nog een beetje vroeg. Maar genieten van het al goede is nu zeker geoorloofd na de goede prestaties van de afgelopen tijd. Chapeau!

vrijdag 21 oktober 2011

Wederzijds respect

Enig respect voor de volgende tegenstander van Pro Vercelli is op zijn plaats. Tritium maakte vorig seizoen voor het eerst sinds de oprichting in 1908 zijn debuut in het profvoetbal en dat groeide gelijk uit tot een succes. Brutaal pakten de nieuwkomer meteen de titel in de Seconda Divisione A en gaf onder meer Pro Vercelli het nakijken. Pro Vercelli wist Tritium in de onderlinge duels ook niet te verslaan (1-0 nederlaag en 1-1 gelijkspel). Het kersverse sprookje van Tritium is sympathiek en het contrast met de roemruchte historie van Pro Vercelli groot. Op de ranglijst in de Prima Divisone A staat Tritum met één punt verschil een plekje boven De Witte Leeuwen. Dat alles maakt het onderlinge treffen van zondag op voorhand een interessante wedstrijd.

Moment uit de wedstrijd Pro Vercelli vs. Tritium
Seizoen 2010/2011
De spitsen van het kampioensteam maken nog altijd deel uit van de Tritium-selectie. Ze hebben mooie Italiaanse namen: Roberto Floriano en Roberto Bortolotto. De twee Roberto’s hebben vrijwel alle wedstrijden gespeeld, maar de teller van het duo blijft voorlopig steken op één treffer. De spelers van koploper Ternana liggen echter nog steeds wakker van de wonderschone treffer die Floriano tegen hen maakte. Op het middenveld speelt het 17-jarige toptalent Daniele Casiraghi dat ondertussen wordt begeerd door Atalanta Bergamo, de club waar Tritium nauwe banden mee onderhoudt getuige de huur van vier jonge spelers van La Dea (De Godin). De 29-jarige Enrico Bortolotto, de broer van Roberto, speelt naast Casiraghi op het middenveld en scoorde al drie keer in zeven wedstrijden. Tritium is niet alleen een verrassende ploeg, maar beschikt dus ook over veelbelovende spelers. Daarmee heeft het wel wat weg van hoe het sprookje van Pro Vercelli ooit begon.

Op de website van Tritium blikt Floriano vooruit naar de wedstrijd tegen Pro Vercelli: “Het is waar, ze hebben de minste goals tegen. In het veld zijn ze goed georganiseerd en ze geven weinig ruimte weg. Wat dat betreft is er bij Pro Vercelli niet veel veranderd in vergelijking met vorig seizoen toen ze in de Seconda Divisione ook al weinig weggaven. Bovendien beschikken ze over een veeleisende aanhang die de ploeg hartstochtelijk steunt. We zullen agressief moeten spelen, want we kunnen de punten goed gebruiken.” Het respect is volledig wederzijds.

woensdag 19 oktober 2011

Ranglijst Prima Divisone A

1.
Ternana
19
2.
Taranto *
16
3.
Como
14
4.
Carpi
13
5.
Sorrento *
13
6.
Tritium
12
7.
Pro Vercelli 1892
11
8.
Lumezzane
11
9.
Pisa
10
10.
Avellino
10
11.
Spal *
9
12.
Foggia
8
13.
Reggiana *
7
14.
Pavia
7
15.
Monza
7
16.
Benevento *
6
17.
Viareggio *
4
18.
Foligno *
0

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
* Strafpunten
Taranto-1
Sorrento-2
Spal-2
Reggiana-2
Benevento-6
Viareggio-1
Foligno-1

maandag 17 oktober 2011

Veel is veranderd. Pro Vercelli vs. Taranto 0-0

Afgelopen week publiceerde La Sesia een interview met een van de opvallendste spelers van Pro Vercelli op dit moment: Matteo di Piazza. Strekking van het artikel was hoe zeer de Siciliaan (geboren in Partinico, onder de rook van Palermo) in vergelijking met vorig seizoen een gedaanteverwisseling heeft ondergaan. Daarbij werd gerefereerd aan Dr. Jekyll en Mr. Hyde, en om dat te illustreren werd de wedstrijd Rodengo Saiano vs. Pro Vercelli van 20 februari 2011 erbij gehaald. Di Piazza werd van het veld gestuurd wegens aanmerkingen op de arbiter. Onderweg naar de kleedkamer ging hij ook nog eens in discussie met de tifosi en gaf ze de vinger cadeau. La Sesia vond het daarom moeilijk te begrijpen dat Di Piazza na zijn treffer tegen Reggiana een sprint van negentig meter trok richting de meegereisde West Side om met zijn hand op de borst de voorsprong met hen te vieren. “Ik ben een ander persoon geworden,” verklaarde hij na afloop op de persconferentie.

Ikzelf herinner mij uit het afgelopen seizoen twee treffende Di Piazza-momenten. Ten eerste zijn woorden na de gewonnen bekerwedstrijd tegen Pro Patria toen hij sprak over de toekomst en de goals die zouden vallen “als kogels uit een machinegeweer.” Hij scoorde daarna niet of nauwelijks meer, in de competitie slechts éénmaal in zeventien wedstrijden. En dat sloot aan op een ironisch filmpje dat ik op Youtube.com vond. Het was een eerbetoon van een Siracusa-fan aan de spits die in 2010 een half seizoen voor de club uit Sicilië uitkwam. Op de majestueuze tonen van Vangelis vormt het filmpje een eerbetoon aan alle goals die Di Piazza dat seizoen maakte. Vervolgens verschijnt spottend in witte chocoladeletters het woord Fine (Einde) in beeld. Hadden we hier te maken met een spits die iets teveel overliep van zelfvertrouwen?

Di Piazza liet zich er niet door beïnvloeden getuige een ander citaat: “Ik interesseer mij niet voor de criticasters die aanmerkingen op mijn spel (…) hebben. Ik ben onverstoorbaar (…)” Hij klom uit het moeras en is begonnen zijn woorden in daden om te zetten. Di Piazza presenteert zich met zijn afgetrainde kop en lijf, tatoeages en barbaarse kapsel als een onverschrokken spits die van afmaken weet. Ter illustratie benadrukte hij in het interview met La Sesia nog eens dat hij na de wedstrijd tegen Como al had beloofd dit seizoen vijftien goals te maken. Zijn eerste treffer tegen Avellino was dan ook een bevrijding voor hem geweest, hoewel hij daaraan toevoegde eigenlijk al eerder één te hebben gemaakt in de gestaakte wedstrijd tegen Como die overgespeeld moest worden. Hoewel hij nu officieel op twee treffers staat, voelt het volgens eigen zeggen alsof hij er al drie in heeft liggen. 

(SU CORTESE CONCESSIONE
DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Tegen Taranto lukt het hem helaas niet ook officieel zijn derde treffer te maken. Al na drie minuten spelen liep De Siciliaan een blessure op aan zijn enkel en na een weinig succesvolle poging op het veld terug te keren volgde in de negende minuut de onvermijdelijke wissel en bracht Braghin Tripoli in. Even voor de wissel had Iemmello al met een mooie actie een goede kans gecreëerd, maar vanwege zijn gekwetste enkel kwam Di Piazza niet op tijd om de bal binnen te werken. Taranto werd daarop ook gevaarlijk. Valentini redde miraculeus op een inzet van de Franse spits Rantier. Iemmello herpakte zich de eerste helft van deze wedstrijd duidelijk ten opzichte van afgelopen woensdag. Een supporter had ter stimulans een spandoek meegebracht met daarop geschreven: IemmoGoal. Iemmollo verdiende een penalty (die niet werd gegeven), hield in zijn eentje de gehele Taranto-defensie bezig, schoot van afstand net over, verscheen alleen voor de keeper (onterecht afgefloten wegens buitenspel) en bediende Tripoli op maat. De bal ging er echter niet in en dus stond het 0-0 bij rust.

De eerste 25 minuten na rust waren grotendeels voor Pro Vercelli. Grote teleurstelling was er na 15 minuten spelen toen Prosperi in het eigen strafschopgebied overduidelijk hands maakte om een pass op de vrijstaande Iemmello te keren. Tot grote ontsteltenis van het thuispubliek liet de scheidsrechter het verwachte fluitsignaal echter achterwege. Verder wisten De Witte Leeuwen het doelgebied van Taranto vooral meermaals via de flanken te bereiken. Naast uitblinker Cancellotti was ook aanvoerder Murante gevaarlijk, met een sterk schot van 25 meter afstand als hoogtepunt.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Daarna was het de beurt aan Malatesta die de eer had Iemmello te mogen vervangen. Zoals te doen gebruikelijk was De Bommenwerper meteen gevaarlijk met een listige kopbal die net over ging. Het was het signaal voor de ploeg om door te drukken. Fabiano stichtte nog eens twee keer gevaar, de laatste keer door op een geweldige manier twee man te passeren en net over te schieten. Daarna was de wedstrijd gespeeld, beide ploegen oogden vermoeid en namen uiteindelijk genoegen met de 0-0 als eindstand. 

Braghin en Romairone waren tevreden met dat resultaat. Braghin koestert de goede prestaties van de afgelopen weken gelet op alle blessures in zijn selectie. Romairone prees het collectief dat steeds beter presteert. De lokale pers durft na de resultaten van de afgelopen weken zelfs het woord play-offs aan het papier toe te vertrouwen. Voorzitter Secondo had ten slotte wel wat aanmerkingen op de arbitrage, en bracht die zonder handgebaren naar voren. Zonder enige twijfel was zijn club een penalty onthouden, en dit soort gedoe had de club dit seizoen al vaker punten gekost. In totaal had Pro Vercelli wel vier punten meer verdiend dan het huidige totaal. Voor zijn jongens had de voorzitter overigens enkel lof: “Dit soort wedstrijden geeft ons de kracht om op de goede weg door te gaan. En dat het snel afgelopen mag zijn met de blessurestroom,” refereerde hij aan het jammerlijke uitvallen van Di Piazza. Kortom, er is veel veranderd sinds februari van dit jaar.

donderdag 13 oktober 2011

Prima resultaat! Reggiana vs. Pro Vercelli 1-1

Langzaamaan wordt duidelijk dat Pro Vercelli het niveau van de Prima Divisione prima aankan. In de uitwedstrijd tegen Reggiana lag zeker in de eerste helft de overwinning voor het oprapen, maar de uitblinker in de wedstrijd tegen Avellino, Pietro Iemmello, liet tot tweemaal toe de kans op de beslissing liggen. Na de rust kwam vervolgens een ander Reggiana tevoorschijn, dat een gelijkspel wist af te dwingen en zelfs enkele kansen kreeg op meer. “Het gelijkspel is echter een rechtvaardige uitslag,” zei trainer/coach Braghin na afloop. “Hoewel de nasmaak toch ook bitter is gelet op de kansen die we in de eerste helft kregen om de overwinning veilig te stellen.” De provinciale krant La Sesia noemde dat vooral “zonde”.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Pro Vercelli trad aan met: Valentini, Cancellotti, Armenise, Ranellucci, Rosso, Masi, Murante, Disabato, Fabiano, Di Piazza en Iemmello, die zijn eerste grote kans al na een minuut spelen kreeg. Hij ontving de bal na een prima één-tweetje tussen Di Piazza en Fabiano, maar wist slechts twee stappen verwijderd van de doelman het net niet te vinden. Zijn schot ging hoog over. Di Piazza en Fabiano zetten het goede spel echter voort en dat resulteerde uiteindelijk na tien minuten in de openingsgoal. Fabiano bereikte met een prachtige afgemeten voorzet Di Piazza, die alleen voor de Reggiana-doelman Silvestri met timmermansoog koel afmaakte. De prille voorsprong kwam vervolgens nauwelijks in gevaar, ondanks verwoede pogingen van de tegenstander om de regie in handen te krijgen. Hoe frustrerend dat was voor de thuisclub bleek vlak voor rust toen Reggiana-trainer Amedeo Mangone wegens protesteren werd weggestuurd. Op de verhoudingen viel echter niets af te dingen. Pro Vercelli was heer en meester in de eerste helft. Vlak voor het einde van de eerste helft had Iemmello die krachtsverhouding moeten omzetten in een verdubbeling van de voorsprong. Na het passeren van de doelman bracht hij zichzelf echter in een te moeilijke positie om binnen te kunnen werken. Niet voor het eerst dit seizoen toonde het toptalent in de spits hoe grillig hij is. Laten we het erop houden dat hij zijn dag niet had.  

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)
Gelet op de 1-0 voorsprong en het goede spel was er voor Braghin bij aanvang van de tweede helft geen enkele reden om te wisselen. De eerste minuten van de tweede helft kwam zijn ploeg onder aanvoering van het aanvallende trio Fabiano, Iemmello, Di Piazza ook weer prima naar voren. Alle drie schepten mogelijkheden in de eerste vijf minuten, maar zonder resultaat. Reden voor Braghin om Malatesta warm te laten lopen. Tegelijkertijd kwam plotseling aanvaller Matteini los namens Reggiana. Tot twee keer toe was hij in zeer korte tijd dichtbij de gelijkmaker, maar respectievelijk Valentini (foto boven) en Ranellucci (foto links) redden Pro Vercelli ternauwernood. Het was niettemin het startsignaal voor Reggiana om het offensief in te zetten. Braghin beantwoordde deze kanteling van de wedstrijd door eerst Malatesta in te brengen voor Iemmello en vrij snel daarna Di Piazza te wisselen voor Bencivenga. Een heldere keuze voor het behouden van de voorsprong met twee in plaats van drie aanvallers voorin en een versterkte verdediging. De Witte Leeuwen verloren echter de strijd op het middenveld en al dan niet direct gevolg was dat de kansen voor Reggiana toenamen. Na een zoveelste balverlies op het middenveld mocht ook Disabato inrukken. Zijn vervanger was verdediger Pigoni, die zijn rentree maakte na langdurige absentie. Twee minuten later was het raak voor Reggiana. Op een wat gelukkige manier scoorde Mei op aangeven van Alessi de gelijkmaker via binnenkant paal. Valentini had het nakijken en Pro Vercelli geraakte zo toch nog even in de problemen. Met Fabiano en Malatesta geïsoleerd in de spits, restte er weinig anders dan verdedigen. En dat deden De Withemden gelukkig goed. Mede dankzij de solide verdediging onder leiding van Ranellucci en Valentini werd de eindstreep gehaald en boekte Pro Vercelli een verdiend gelijkspel.

Dat werd ook onderschreven door Reggiana-coach Mangone: “Pro Vercelli maakte het spel, maar gelukkig bleven wij er geloof in houden en wisten we ons terug te knokken in de wedstrijd.” Pro Vercelli-doelpuntenmaker Di Piazza complimenteerde de tegenstander ook: “Reggiana heeft er uiteindelijk alles aan gedaan en dus is het gelijkspel een begrijpelijk resultaat. Tegen het einde van de wedstrijd konden we het fysiek nauwelijks meer bolwerken; dat was onze voornaamste zwakte. Maar gelukkig maakte ik een doelpunt en daar zijn we hartstikke blij mee. Nu moeten we vooruitkijken naar de wedstrijd tegen Taranto, het is een belangrijke wedstrijd en dat vraagt om de best mogelijke voorbereiding.” Trainer Braghin beaamde dat: “We moeten nu vooral fysiek herstellen zodat we op ons best de strijd met Taranto aan kunnen gaan. De jongens geven momenteel het uiterste.” Met prima resultaat, voeg ik er volledigheidshalve aan toe.

dinsdag 11 oktober 2011

Beide beentjes op de grond

Als ik denk aan Reggiana, komende woensdag tegenstander van Pro Vercelli, dan denk ik aan Fernando de Napoli. De prachtige middenvelder annex vleugelspeler speelde van 1994 tot zijn pensioen in 1997 voor de club uit Reggio Emilia. Hij degradeerde met Teste quadre uit de Serie A, om er een seizoen later terug te keren en vervolgens afscheid te nemen met opnieuw degradatie. Het zou het blazoen van 54-malig international (1 goal) De Napoli niet schenden. Dat was al lang veilig gesteld met vier gewonnen scudetti, waarvan twee legendarische aan de zijde van Diego Maradona met Napoli en een gewonnen UEFA-Cup met die club. De Napoli was samen met Giuseppe Giannini, Gianluca Vialli en Roberto Mancini één van de Italiaanse spelers waar ik in het bijzonder op lette als het weer tijd was voor Studio Italia.

Het waren tropenjaren voor Reggiana toen De Napoli er speelde. Het enige tijdvak dat de club uitkwam op het hoogste niveau. Naast het kampioenschap van de Serie B in 1993 mochten de tifosi uit Reggio Emilia nog eens zes kampioenschappen in de Serie C(1) vieren in een geschiedenis die teruggaat tot 1919. Geen indrukwekkend palmares, maar zeker ook niet helemaal niks. De club heeft daarbij een trouwe aanhang. Op de Italiaanse Wikipedia-pagina van Reggiana is een uitgebreide uiteenzetting van de historie van de Reggiana-tifosi te lezen. Zelfs de laatste jaren op lagere niveaus kan de club tijdens uitwedstrijden nog op de ondersteuning van honderden fans rekenen. Kennelijk gaat de liefde voor Reggiana niet zomaar voorbij. De Napoli bleef er dan ook na zijn pensioen als speler tot 2005 in dienst als team manager.

Reggiana staat nu met drie punten (en twee goedgemaakte strafpunten) in de onderste regionen van de ranglijst. Evenwel is het gelet op de setting – lastige uitwedstrijd – en in aanloop naar de topwedstrijd tegen huidig koploper Taranto van aankomend weekend een belangrijke horde die eerst genomen moet worden door De Witte Leeuwen. Met Salvatore Lanna en Davide Matteini herbergt de Reggiana-selectie de nodige routine, aangevuld met het nodige talent; Juventus-talent Simone Esposito voorop. Het maakt de wedstrijd op voorhand interessant omdat Pro Vercelli ook het nodige talent in het veld zal brengen in de wetenschap dat de ziekenboeg nog altijd goedgevuld is met niet de minste spelers. Vandaar dat Braghin zich in aanloop naar de wedstrijd bedient van wat ouderwetse psychologie van de koude grond: “Ondanks zijn enorme kwaliteiten ben ik over Iemmello nog niet geheel tevreden.” Oftewel snel weer met beide beentjes op de grond na de galavoorstelling tegen Avellino, want Reggiana komt eraan.