Kroniek van gemiste kansen? Como & Monza vs. Pro Vercelli

Afgelopen woensdag waren de eerste 25 minuten van de wedstrijd tegen Como zonder meer voor Pro Vercelli. Al in de eerste minuut had Matteo Di Piazza de openingsgoal op zijn schoen, maar hij schoot jammerlijk naast. In de daaropvolgende minuten redde Como-keeper Giambruno twee keer op inzetten van Donato Disabato en wederom Di Piazza. Na een kwartier spelen, volgden enkele mooie combinaties van De Witte Leeuwen elkaar in rap tempo op. Eerst was er een goede combinatie tussen Andrea Rosso en Disabato, een paar minuten later gevolgd door een combinatie tussen Disabato en Tommaso Cancellotti. Beide aanvallen liepen echter op niets uit omdat het eindstation Pietro Iemmello tot tweemaal toe werd afgefloten wegens buitenspel. Tussendoor kreeg Disabato nog een kans. Tot dan toe waren nog maar 25 minuten gespeeld, toen Tavares plotseling namens Como het doel vond. Gelukkig stond hij ook buitenspel en werd de misplaatste tegentreffer afgekeurd. Pro Vercelli nam daarop wederom het initiatief en maakte indruk via Disabato die een afstandsschot van maar liefst dertig meter net naast schoot. De grootste kans was echter vijf minuten voor rust voor Iemmello wiens schot op aangeven van Disabato de paal schampte en rakelings naast ging. 

Meteen na rust ging Di Piazza er weer gevaarlijk met de bal vandoor, maar hij wist het net niet te vinden. Daarna werd de wedstrijd iets minder dynamisch dan de eerste helft, maar de kansen bleven overwegend voor Pro Vercelli. Totdat Alessandro Armenise zijn tweede gele kaart kreeg en het veld mocht verlaten. Tien Witte Leeuwen hadden vervolgens nog steeds het betere van het spel, maar de bal werkte niet mee. Het geluk ontbrak. En dan treden doorgaans de ijzeren wetten van het voetbal in werking. Als je zelf niet scoort dan doet de tegenstander dat wel. Twee minuten in blessuretijd was het dan ook raak: Tavares ‘schoot’ de bal namens Como binnen. “De bal was daarvoor al buiten de lijnen geweest,” constateerde Pro Vercelli-trainer Braghin na afloop. En Tavares zou de bal met zijn hand  binnen hebben gewerkt. Reden voor de Pro Vercelli-spelers om te protesteren. De goal bleef echter staan, hoewel Tavares mocht inrukken. Bij het vieren van zijn goal had de matchwinner zijn shirtje uitgetrokken en dat leverde hem zijn tweede gele kaart op. Iemmello raakte ten slotte diep in blessuretijd nog de lat; van gerechtigheid was al lang geen sprake meer. Braghin bleef na afloop stoïcijns: “Een bal op de lat is ook een misser.”

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

Pro Vercelli verloor dus jammerlijk in het Sinigaglia Stadion en daarmee kwam verrassend genoeg de eerste kritiek los. De provinciale krant La Sesia constateerde nu al – er waren immers nog maar twee wedstrijden gespeeld – dat de ploeg weinig leek te zijn opgeschoten ten opzichte van vorig seizoen, toen de ploeg bij tijd en wijle prachtig voetbal liet zien maar het op de beslissende momenten niet wist af te maken. Kritische vragen volgden: Waarom stonden de beschikbare sterkhouders Stefano Murante, Andrea Marconi, Simone Malatesta en Pietro Tripoli niet in de basis? Hadden juist zij het verschil niet kunnen maken? Kunnen Iemmello en Disabato de ploeg wel dragen? En wat te vinden van Di Piazza? Het waren spontaan opgekomen vraagtekens, aldus La Sesia, die hopelijk in de volgende wedstrijd tegen Monza zouden worden weggenomen. Ondertussen mocht Braghin alweer verder puzzelen aangezien aanvoerder Mauro Calvi op de training van donderdag met een blessure uitviel.  

Bij aanvang van de wedstrijd van zondag tegen Monza bleek dat de onverstoorbare Braghin de critici in ieder geval deels tegemoet kwam. Murante en Marconi stonden in de basisopstelling en Di Piazza kreeg een plekje op de bank toebedeeld ten faveure van Gianni Fabiano. Evenals Tommaso Cancellotti die zijn plek mocht afstaan aan Angelo Bencivenga. Tripoli en Malatesta zaten overigens gewoon weer op de bank. Matteo Bonomi – vorig seizoen aanvoerder – zat als aandachtig toeschouwer op de tribune. De Pro Vercelli-tifosi toonden hun respect en zongen de topscorer van vorig seizoen luidkeels toe. Zou zijn aanwezigheid misschien het verschil maken?

Ondanks het modderveld, door hevige regenval in de uren voor de aftrap, gingen De Witte Leeuwen behoorlijk van start. Fabiano passeerde twee man en wist Iemmello te vinden die de bal recht tegen de vuisten van Monza-doelman Marcandalli schoot. Twee minuten later werd Iemmello wederom bereikt, ditmaal door Disabato, maar de jonge spits stond buitenspel. Daarna kreeg Fabiano in kansrijke positie de bal op aangeven van Murante niet onder controle en een moment later lukte het hem niet de vrijlopende Disabato met een steekpass te bedienen na goed voorwerk van Marconi. Vlak daarna verlengde Vinicio Espinal de bal prima op aangeven van Disabato. De Monza-defensie stond aan de grond genageld, maar voor de goal was geen Pro Vercelli-speler te bekennen om de bal binnen te prikken. Nog geen minuut later volgde weer een goed combinatie tussen Fabiano en Bencivenga, maar wederom was er niemand in de buurt om af te ronden. 

Na zeventien minuten spelen werd Monza via aanvoerder Iacopino voor het eerst gevaarlijk en opeens had de tegenstander de geest te pakken. Twee kansen volgden voordat Fabiano weer iets namens De Witte Leeuwen terug deed. En toen opeens, er waren ruim twintig minuten gespeeld, volgde de niet te missen kans: Murante reet de defensie van Monza uiteen met een schitterende crosspass op Iemmello, die aannam en helemaal vrij voor de keeper verscheen en miste. Een minuut later stond Iemmello weer buitenspel na een goede voorbereidende actie van Fabiano, die langzamerhand wel uitgroeide tot de beste Pro Vercelli-speler op het veld. Dat werd even later bevestigd toen Fabiano een fout van Monza afstrafte met een splijtende pass op Iemmello. Iemmello wist het net wederom niet te vinden. Zo dichtbij de openingstreffer was Pro Vercelli nog niet geweest.  

Ondertussen was Bencivenga in de 25e minuut uitgevallen met een dijbeenblessure. Cancellotti keerde zo als invaller terug in het elftal. Tien minuten later was ook Marco Modolo gedwongen het veld te verlaten. Alberto Masi kwam in zijn plaats. Een moment daarna keken de invallers met angst en beven toe hoe Valentini bij een Monza-aanval te laat uitkwam en mistrapte. Marconi bracht gelukkig alsnog redding, ten koste van een gele kaart. Weer een minuut later kreeg Monza de grootste kans op de openingstreffer. Een spectaculaire actie van Iacopino bleef echter zonder resultaat. Beide ploegen gingen derhalve met 0-0 de rust in, na een eerste helft die voor Pro Vercelli min of meer het spiegelbeeld was van de eerste helft tegen Como eerder deze week. 

In de tweede helft tegen Monza moest het dus gebeuren. Voornamelijk met het elftal dat stond, want door het uitvallen van Bencivenga en Modolo restte Braghin nog slechts een enkele wisselmogelijkheid. Bij rust wisten de Pro Vercelli-fans wel wie die invalbeurt toekwam. Luidkeels werd wisselspeler Simone Malatesta toegezongen. De fans en De Bommenwerper moesten echter hun geduld betrachten, want Braghin hield bij aanvang van de tweede helft vast aan de elf die de eerste helft eindigden. De druk lag dus bij Valentini, Cancellotti, Murante, Ranellucci, Rosso, Modolo, Masi, Espinal, Marconi, Iemmello, Disabato en Fabiano.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

De eerste indruk van Pro Vercelli in het begin van de tweede helft was goed, de ploeg toonde zich een stuk agressiever en dat was nodig na een eerste helft met weliswaar flink wat kansen, maar met evenzovele fouten en weinig lijn in het spel. Na zes minuten in de tweede helft liet Braghin het drietal Malatesta, Tripoli en Di Piazza warm lopen. Net toen iedereen zich afvroeg wie van de drie zou mogen invallen, was het raak! Met een geweldige hakbal bediende Iemmello Espinal op maat. Espinal faalde op zijn beurt niet en passeerde de Monza-doelman. Goal voor Pro Vercelli!

Tien minuten later had Iemmello de 2-0 op de schoen, maar hij miste. Iemmello en Fabiano kregen nog een paar kansen, maar de uitblinker in het tweede kwartier van de tweede helft was de jonge Cancellotti die door prima in te grijpen Monza twee keer van scoren afhield. Tegen het eind van de wedstrijd was het uiteindelijk Tripoli die in mocht vallen voor Disabato. Op dat moment speelde Pro Vercelli al met man en macht om de voorsprong vast te houden. Iedereen behalve Iemmello speelde achter de bal. ‘Vrouwen en kinderen eerst,’ was het adagium, en dat werd nog eens kracht bijgezet door de onverschrokken Alessandro Ranellucci die tegen het eind van de wedstrijd ter aarde stortte na een venijnige botsing met Monza-aanvaller Ferrario. 

Kortom, u raadt het al; een heldenepos in de maak. De vier minuten blessuretijd waren nog even flink billenknijpen. Monza speelde alles of niets, met alle spelers op de helft van Pro Vercelli. Kyeremateng en Nappello waren namens Monza nog dichtbij de gelijkmaker, maar zagen hun schot respectievelijk gestopt door Alex Valentini en hoog over gaan. De enige Pro Vercelli-speler die in de slotfase nog moest buigen was Masi, die in de allerlaatste minuut zijn tweede gele kaart kreeg. Zo won Pro Vercelli na een week vol gemiste kansen uiteindelijk toch nog drie punten in Monza. Bovenal was dat verdiend. “We wilden vandaag koste wat kost winnen,” zei een euforische Iemmello na afloop van de wedstrijd. Trainer Braghin had hem toen al gecomplimenteerd met zijn weergaloze actie. Iemmello: “Soms heb je een beetje geluk nodig. Espinal stond op het juiste moment op de juiste plaats om af te tikken. Bravo!”