De spanning stijgt en that's the spirit!

La Sesia berichtte na de thuiswedstrijd tegen Como dat er weinig viel af te dingen op het gelijkspel (1-1). De gasten uit Lombardije speelden volgens de krant simpelweg beter en beschikten over een betere conditie. Dat Pro Vercelli twee penalty’s werd onthouden deed daar niets aan af. Concurrent Virtus Entella won dit weekend wel, waardoor de achterstand op de koploper weer opliep naar vijf punten.

Dat de spanning in Vercelli stijgt, bleek naar verluidt tijdens de persconferentie na de wedstrijd. Sportief directeur Varini reageerde enigszins geprikkeld op kritische geluiden. “Virtus Entella is het sterkste team en heeft vijf punten meer dan wij. We zijn niet verplicht om te winnen, omdat dit niet het uitgangspunt was. Ik was in Reggio Emilia en La Spezia, en misschien dat slechts een fractie van de supporters Real Madrid in Vercelli heeft zien spelen. Ik herinner me Vercelli vooral van de Serie C2 en de Serie D. We begonnen dit jaar zonder grote doelstellingen en horen alsmaar kritiek van een bepaalde soort. Dit team geeft altijd alles en dergelijke kritiek is dan ook overdreven. Een beetje respect zou op de plaats zijn. Het team doet er overal en altijd alles aan en vertegenwoordigt de stad meer dan waardig. Vandaag leek het wel een uitwedstrijd omdat de tribune met Como-supporters veel voller was dan die van ons. We leveren momenteel een uiterste inspanning. De tijden dat Real Madrid, Benfica. PSG, Inter, Milan en Rome hier speelden zijn van ver voor het vertrek van Piola. Ik denk dat iedereen die nu offers brengt respect verdient. De jongens leveren een buitengewone prestatie en Pro staat ondertussen tweede in de competitie. Dat verdient net wat meer opwinding, wilskracht en spirit. De club brengt enorme offers, in het bijzonder één persoon: de voorzitter.” Overigens maakte de voorzitter zich volgens La Sesia vooral druk om de niet toegekende penalty’s – ik zie hem ook als een betrokken supporter – maar dat terzijde.

(SU CORTESE CONCESSIONE DELLA SOCIETA' F.C. PROVERCELLI)

De reactie van Varini maakte het nodige los onder de fans, zo zag ik op de internetfora. Ik denk dat vooral het enigszins bagatelliseren van de roemrijke historie en de vergelijking met het aantal meegereisde Como-supporters sommigen in het verkeerde keelgat schoot. Begrijpelijk, want de diehards in het stadion kunnen er niets aan doen dat het overgrote deel van Vercelli nog steeds niet warm loopt voor de club. Ook zij verdienen het respect dat ze onvoorwaardelijk week in week uit hun club steunen in voor- en tegenspoed. Zoals Pro altijd heeft kunnen rekenen op een trouwe schare fanatieke supporters. Die support is onderdeel van de clubtraditie, zoals een kritische benadering – zo begreep ik tijdens mijn bezoeken aan Vercelli – de Vercellese nu eenmaal ook een beetje in het bloed zit. Ikzelf neem als tifoso op grote afstand uiteraard maar een heel bescheiden plekje in, maar leefde tien jaar geleden ook al intens mee met de club, ook al was dat in de lagere divisies. De onvoorwaardelijke liefde voor de club (Pro in het hart!) en dromen over betere tijden (ooit keren we terug in de Serie A!) hielpen ook mij door die periode van afzien heen. Die liefde en dromen kunnen niet los gezien worden van de prachtige en roemrijke historie. Misschien is de club dan geen Real Madrid, Benfica, Inter of Milan – eerlijk is eerlijk Pro won nooit een Europacup – maar de club kon ooit de strijd met dergelijke clubs aan (Pro Vercelli vs. Liverpool (0-0) was min of meer de Champions League-finale van 1922), gaf calcio nadrukkelijk een eigen gezicht en verrijkte het Italiaanse voetbal met enkele gouden generaties Italiaanse topvoetballers. De club won meer titels dan Fiorentina, Lazio en Napoli samen. Door het winnen van zeven Scudetto’s beschikt Pro over het aura van een grote kampioen. Dat is met alle respect net even van een andere orde dan Reggiana of Spezia, maar dat zal de heer Varini ook best wel begrijpen. Bij zijn aantreden afgelopen zomer zei hij immers: “Ik weet dat ik bij een club zit met een prachtig blazoen.” Daarbij gaf hij al hoog op over het management van de club, en lichtte algemeen directeur Rizzi toe dat Varini de jonge nieuwe staf met zijn ervaring moest ondersteunen. Nu het even tegenzit doet hij eigenlijk niets anders dan waarvoor hij is aangenomen: als bliksemafleider de staf en ploeg uit de wind houden. José Mourinho doet doorgaans hetzelfde...

Uiteraard koop je nu weinig voor die zeven titels. De reactie van Varini zie ik dan ook vooral als een oproep om de club juist nu positief te benaderen. Als positivo pur sang kan ik mij daar in vinden. Hoewel de prestaties al een tijdje wat tegenvallen, presteert Pro dit seizoen gewoon boven verwachting goed. Dat laat onverlet dat er ook enige kritiek hoorbaar is op het vertoonde spel. Pro schijnt relatief weinig kansen te creëren en relatief weinig te scoren. Iemand schreef op internet dat Pro Vercelli na Pro Patria, Reggiana, Pavia en San Marino de minst scorende ploeg in de LP1a is. Dat moet hoe dan ook een zorgpunt zijn aangezien die andere vier ploegen onderaan de ranglijst bungelen. Clubtopscorer Marchi (goed voor bijna de helft van de doelpuntenproductie) merkte na de wedstrijd tegen Como op dat vooral het gemis van Greco zich laat voelen. Juist de ervaren Greco ontpopte zich de laatste tijd als de koning van de assist, dus die opmerking kan ik goed plaatsen. Daarbij geldt dat Kuqi zich nog geen waardig vervanger van Greco heeft getoond en Iemmello nog ritme moet pakken. Zelf vind ik het vooral jammer dat Pro wat minder nadrukkelijk over de vleugels is gaan spelen. Althans die indruk heb ik als ik naar de opstellingen en schaarse wedstrijdbeelden kijk. Met flankspelers als Erpen en Ruggiero speelde Pro volgens mij wat attractiever en wist de club zich ook nadrukkelijker te onderscheiden van de rest. Fabiano en zelfs ook Iemmello kunnen die rol volgens mij invullen. Bij afwezigheid van Greco en met een topscorer als Marchi op het veld is spelen met vleugels wellicht de sleutel naar succes. Maar goed, ik ben geen trainer en zit helaas niet elke week in het stadion. Mijn zicht is daarom beperkt.

Daarom sluit ik af met de woorden van onze trainer Scazzola, die mijns inziens als debutant dit seizoen alle steun en lof verdient, en wiens woorden tot mijn verbeelding spreken: “Dit is een warm publiek. De kritiek moeten we accepteren. We kunnen het kampioenschap weliswaar niet beslissen, maar we proberen er tot het eind toe voor te gaan. We begonnen als een team dat vorig seizoen heel veel heeft verloren en doen het nu goed, ook al kan het nog beter.” Zo is het, en that’s the spirit! Forza Pro!