vrijdag 10 september 2010

Nieuwe ronde, nieuwe kansen

Deze zomer vonden opvallende gebeurtenissen plaats bij de antieke meervoudig Italiaans landskampioen voetbal Pro Vercelli. Ten gevolge van de financieel-economische crisis en falend beleid van het voormalig bestuur, dat onder voorzitterschap stond van de grijze Vero Paganoni, ging de roemruchte club failliet en werd door de Italiaanse voetbalbond uit de competitie genomen. De laatste twintig jaar had de club al een paar maal eerder op de rand van de afgrond gestaan en nu dreigden de legendarische Witte Leeuwen voorgoed voor het Italiaanse profvoetbal verloren te gaan. Op de valreep werd de club echter gered en nieuwe perspectieven maken komend seizoen veelbelovend.

Gesteund door de burgemeester van het Noord-Italiaanse provinciestadje Vercelli, gelegen tussen Turijn en Milaan en bekend als Europese hoofdstad van risotto en rijstbouw, ontfermde deze zomer die andere plaatselijke profclub, Pro Belvedere, zich over het erfgoed van de diep gevallen topclub die aan het begin van de twintigste eeuw maar liefst zevenmaal het nationaal voetbalkampioenschap van Italië won. Het financieel gezonde Pro Belvedere was het afgelopen seizoen weliswaar naar de amateurs gedegradeerd, maar ruilde het geelgroene tenue maar wat graag in voor het magische wit van Pro Vercelli. Te meer omdat de nieuwe fusieclub van de Italiaanse voetbalbond toestemming kreeg om de doorstart te maken in de laagste divisie van de profliga. De prijzenkast en roemruchte geschiedenis werden door de nieuwe leiding even graag uit de handen van de burgemeester in ontvangst genomen. Opdat de ganse stad zich als één man scharen mag achter de nieuwe profclub met zijn prachtige historie. Met woorden van die strekking trapte de burgemeester het nieuwe seizoen af op de perspresentatie van de nieuwe formatie. Het karakteristieke Silvio Piola Stadion, met zijn prachtige oude hoofdtribune met klassieke donkergroene balustrades en houten dak, werd voor de fusie al door beide clubs gedeeld.

Voorzitter van de fusieclub is Massimo Secondo. Hiervoor was hij voorzitter van Pro Belvedere. Zijn intenties sprak hij richting de fanatieke aanhang uit met de woorden “You’ll never walk alone”. Impliciet spreekt uit deze verwijzing naar het clublied van Liverpool grote ambitie. Lang geleden wist Pro Vercelli namelijk in een vriendschappelijk duel met Liverpool een gelijkspel uit het vuur te slepen dat als een overwinning werd gevierd. Liverpool beschikte in die tijd over het absolute droomelftal in Europa en dus was het gelijkspel een zware domper voor de Engelsen. Het was de enige wedstrijd die ze niet wisten te winnen tijdens een uitgebreide Europese tournee. Op het aanbod van Liverpool om de wedstrijd tegen betaling opnieuw te spelen, antwoordde toenmalig Pro Vercelli-aanvoerder Giuseppe Parodi zelfverzekerd en in gebrekkig Engels: “You haven’t defeated us today, and you’ll never ever succeed in!” (Parodi had overigens gelijk, want bij die ene wedstrijd tussen de twee grootmachten is het tot op heden gebleven.) Ongetwijfeld droomt Massimo Secondo ervan om op een of andere wijze in de voetsporen te treden van de legendarische Luigi Bozino, die voorzitter was ten tijde van de grote successen en in zijn tijd, onder andere als vicevoorzitter van de FIFA, veel roem in de voetbalwereld vergaarde.

Secondo krijgt van mij het voordeel van de twijfel. Ten slotte heeft hij de club gered en op de een of andere manier gaat er iets positiefs van hem uit en de doorstart die hij in gang heeft gezet. Het helpt dat het seizoen ook sportief goed is begonnen. Onder leiding van voormalig Pro Belvedere-trainer Maurizio Braghin - van 2000-2003 al eens trainer van het “oude” Pro Vercelli - won de club zijn eerste wedstrijden in de voorronde van de Serie C-Cup. Pro Vercelli eindigde als groepswinnaar in een poule met clubs als Pavia en Canavese en plaatste zich daarmee voor de knock-out fase. Dat is sinds jaren niet meer gelukt.

Belangrijk was de 1-0 thuisoverwinning in de derby tegen de grote rivaal Casale. Gelet op de historische context is deze kleine klassieker per definitie een prachtig duel met resultaat dat telt. De rivaliteit tussen beide clubs stamt uit de ouderwetse dorpsrivaliteiten zoals die honderd jaar geleden gemeengoed waren. Het begon toen Raffaele Jeffe, voorzitter van de jongerenvereniging uit het naburige Monferrato, aan het begin van de vorige eeuw met afgunst naar de successen van Pro Vercelli keek. Hij richtte vervolgens de voetbalclub Casale op en liet zijn elftal met opzet in contrast met het wit van Vercelli in pikzwarte tenues spelen. Zijn ultieme doel was de alleenheerschappij van de Witte Leeuwen te doorbreken en in een paar jaar tijd lukte het hem een sterk team op te bouwen. In 1914 stootte Casale de regerende landskampioen, Pro Vercelli, van de troon. Dat deed uiteraard pijn in de harten van de fanatieke Pro Vercelli-aanhang. Een overwinning op een dergelijke klassieke rivaal is daarom zelfs nu nog van betekenis en dat werkt door.

Ondertussen ging de uitrol van de nieuwe club voort. Twee nieuwe websites werden gelanceerd, een marketingactie voor de verkoop van seizoenkaarten is opgezet, er is veel aandacht voor de jeugd (sinds de begindagen de levensader van de voetbalclub, maar daarover later vast meer) en met goed gevoel zijn mooie stijlvolle zwart-witte tenues gekozen. Zelfs de shirtreclame is passend en maakt het geheel af; op de borst van het glimmende witte shirt staat een ridder in het logo van de hoofdsponsor. Gelet op de schermhistorie van de voormalige omnisportvereniging is dat een treffende combinatie. De leden van Pro Vercelli, in 1892 begonnen als gymnastiekvereniging, beoefenden in de hoogtijdagen verschillende sporten op hoog niveau. Wielrennen, gymnastiek, zwemmen, voetbal en schermen. De oprichter van de voetbalafdeling en aanvoerder van de eerste kampioensploeg, Marcello Bertinetti, won bijvoorbeeld met schermen maar liefst vier medailles, waarvan twee gouden, op drie Olympische Spelen. De nieuwe fusieclub heeft het Uniona Sportiva echter vervangen door het fris klinkende Football Club. F.C. Pro Vercelli heet de club tegenwoordig.

Het witte shirt is overigens een belangrijk symbool voor de traditierijke club. Op 3 augustus 1903 speelde Pro Vercelli zijn eerste wedstrijd, tegen een team uit het naburige Novara met de naam Forza e Constanza, nog in zwart-wit gestreepte shirts als eerbetoon aan de grote voorbeeldclub Juventus. Na de eerste wasbeurt waren de strepen echter verdwenen. Daarop werd besloten in het vervolg witte shirts te dragen. Niet alleen omdat die eenvoudiger gewassen konden worden, maar ook omdat het wit verwees naar de plaatselijke beschermheilige St. Eusebius. Ruim een jaar later werd het legendarische witte shirt met verstijfde kragen en manchetten voor het eerst gedragen tijdens een vriendschappelijk toernooi in Casteggio. Jaren later zou het Italiaanse nationale elftal zijn eerste interland in witte shirts spelen als hommage aan het grote en succesvolle Pro Vercelli.

De eerste elftalfoto van de nieuwbakken fusieclub was overigens totaal onbekend voor iemand die tot voor kort voornamelijk de moederclub op de voet volgde. De verdedigers Claudio Labriola en Fabio Castelli bleken zo ongeveer de enig overgebleven spelers van die formatie. De overige namen, zoals Santoni, Ghezzi en Murante, klonken onbekend in de oren, maar maakten wel nieuwsgierig. Zo bleek de nieuwe doelman Alex Valentini een alleraardigst talent te zijn dat eerder uitkwam voor Mantova in de Serie B. De afgelopen weken werden er ook nog enkele versterkingen gehaald. Naast middenvelder Andrea Rosso van Rodengo werd een aantal beloftevolle aanvallende talenten aan de selectie toegevoegd. Matteo di Piazza kwam over van Rimini en staat er vanaf dag een meteen. Van Novara werd de Australische Italiaan Christian Esposito overgenomen. Helaas raakte hij direct na binnenkomst voor langere tijd geblesseerd. Het bestuur anticipeerde daar kordaat op en haalde bij Salernitana Orlando Luca op. Het tekent de ambitie.

Meer dan 20 clubs uit de lagere divisies van het Italiaanse profvoetbal zijn na afloop van het vorig seizoen uit de competitie genomen als gevolg een omvangrijk onderzoek naar de financiële positie van de voetbalclubs door de financiële waakhond van de Italiaanse voetbalbond. Op miraculeuze wijze is Pro Vercelli aan die dans ontsnapt. De vrijgekomen plaatsen in de divisie waarin Pro Vercelli uitkomt, zijn opgevuld door onbekende clubs zoals bijvoorbeeld Sacilese, Renate en Tritium. Pro Vercelli is de competitie begonnen met een 1-0 overwinning op Virtus Entella en een 0-0 gelijkspel tegen Montichiari. Daarmee heeft de club zich comfortabel bovenin de ranglijst genesteld. Kortom, de roemruchte Witte Leeuwen mogen in een ambitieuze setting een frisse start maken en hebben een goede uitgangspositie in een competitie waar dit jaar alles mogelijk lijkt. Als liefhebbers van het romantische Italiaanse voetbalepos Pro Vercelli gaan wij dat op de voet volgen. Dit weekend wacht in de competitie de uitwedstrijd tegen Casale.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten